MY LIFE CRUELTY.

prologue

A/N

Ang storyang Ito ay gawa gawa lamang ng maliit Kong utak. Kaya intindihan ang mga wrong grammar at maling letrang naiisusulat.

Disclaimer:

This is a work of fiction
Name, characters,business
Place, events, locales, and incident
Are either the product of creator imagination.

The resemblance to actual People
Living or dead, or actual events is purely coincidental...

" I'm sorry lance, let's break up." Sabi ko pilit kong pinipigilang pangiliran ng luha.

"May problema kana?" Tanong niya nangilid ang luha ko.

"Suko na ako, Baka hindi talaga tayo ang para sa isa't isa. " Sabi ko

" Sha, sa dami ng pinagdaanan natin ngayon ka pa ba susuko? " Tanong niya Hindi ko napaigiling bumagsak nag mga luha ko.

" Sha, alam kong hindi pabor ang magulang natin sa relaying natin to. Pero sabay natin silang nilabanan." Sabi niya gusto kong bawiin ang sinabi ko. Pero hindi pwede marami akong pangarap sa buhay. I don't want to be disown.

" I'm sorry Lance pero pagod na Kong lumaban." Sabi ko sa kanya .

" Why? Don't you love me?" He asked nakita kong pumatak ang luha sa Mata niya. Mahal kita lance Mahal na Mahal kita kulang ang salitang mahal para idescribe Kung gaano kita kamahal. Pero kailangan kong gawin to.

" I don't  love you anymore Lance." Sabi ko at pinipigilang humikbi.

"No, Hindi ako naniniwala, alam kong may kinalaman ang magulang mo dito." Sabi niya at patuloy ang pagbagsak ng luha niya. Ang sakit sakit makita ang taong mahal mong umiiyak ng dahil sayo.

"Wala kinalaman si papa dito." Pagsisinungalingnko, ayokong sabihin to pero Ito na Lang ang ranging paraan para iwan niya na ako."I fell in love with someone Lance." Sabi ko."

I'm sorry Kung ngayon ko Lang to sinabi sayo. " Huhikbing Sabi ko.

"Tangina sha, minahal mo ba ako nung nailove kana sa iba?" Tanong niya

" Oo minahal kita lance, pero sa sobrang busy mo you always have no time for me." Sabi ko.ayokong sabihin Yun alam kong may problema ang pamilya nila.

"Sha, may sakit ang mama ko. Yun ang pinagkakaabalahan ko, akala mo ba Hindi ako nalulungkot na hindi kita kasama? Sha ayoko Lang mawalan ng ina ang kapatid ko, maliit pa siya, alam mong wala na kaming ama."hunihikbing  Sabi niya

"That's why I'm letting you, focus on your family lance. Dahil iiwan kita pero sila Hindi ka nila iiwan. I'm sorry." Sabi ko at pinahiran ang luha ko.

" Okay, you want to be free." Sabi niya gusto kong umiling, I'm doing this for you lance ." Okay I'm letting you go, but can I asked a last favor for the last time?" Sabi niya pinipigilan niya umiyak muli.

"What is it?"  I asked him.

" Can I hug and kisses you for the last time." Sabi niya pero nagulat ako ng bigla niya akong niyakap.

" Mahal kita sha, Mahal na Mahal that's why I'm letting you go." Bulong niya muling tumulo ang luha ko.naramdaman kong basa na ang balikat ko, yumuyugyug din ang balikat niya. Dahan dahan siyang kumalas sa pagkakayakap sa akin. Dahan dahan niya inilapit ang mukha niya sa akin. Napapikit na Lang ako ng magtagpo ang mga labi namin. This is the last time that I will feel his lips in mine. Inilayo niya na ang mukha niya sa akin. Hinalikan niya ako sa noo.

" Mag-iingat ka sha, Sana sumaya ka sa piling niya." Sabi niya at tumalikod na naglakad na siya paalis. Nang makasakay na.siya sa kotse niya napaupo na lang ako at doon malayang umiyak. Hindi ko Kaya ang sakit. Parang dinudurog ang puso ko.
Pero alam kong balang araw magiging masaya din siya, masakit man pero kailangan kong tiisin ang sakit. Tumayo na ako at dumeretso sa kotse ko at umuwi.

"Ano wala na na kayo ng boyfriend mo Yvonne ." Tanong ni papa pagkapasok ko. Ang pamilya ko ang isang pinakamayaman at maimpluwensiyang tao dito sa canada. Kayang kaya niyang hadlanhan ang pagpapagamot sa mama ni Lance, kapag Hindi ko Ito iniwan.

"Tapos na, masaya kana?" Tanong ko pero nakatanggap Lang ako Ng sampal sa kaniya.

" Dont you ever talked to me like that Yvonne, Baka nakakalimutan mong ama mo ako." Galit na Sabi niya.

"Anak nga na talaga ang Turing mo sa akin, dahil simula noon hinadlangan mona ang pagiibigan namin ni Lance, pa alam mong nagmamahalan kami pero pinagkakasundo monparin ako." Umiiyak na Sabi ko sinampal na anamn niya ako

"Tama na Yan Alejandro , wag mong sasaktan ang anak mo." Sabi ni mama at pilit na inaawat si papa.

"Sana maging masaya kayo dahil sa pinaggawa mo sa akin ni kuya." Sabi ko at tumakbo papunta sa kwarto ko at nagkulong.

Ilang katulong na ang oumta dito at kinatok ako pero Hindi ko pa kayang harapin si papa.

"Anak, ako Ito si mama ." Narinig kong Sabi sa labas. Tumayo ako at pinagbiksan ang pinto. Agad siyang pumasok at iniyakap ako. Umiyak lang ako ng umiyak sa bisig ni mama.

"Shhh, alam kong masakit anak pero kailangan mong kayanin, ginagawa Ito ng papa mo niyo para sa inyo." Pagpapatahan niya.alam ko naman yun pero sumobsobra na ata si papa.

"Alam kong Mahal na Mahal niyo ni Lance ang isa't isa pero anak kailangan mo siyang iwan Kung ayaw mo siyang masaktan." Sabi ni mama.

"Balang araw papasalamatan  ka niya anak." Sabi ni mama. I hope so