JJK - *Ezik*

7

Y/n ye baktığımda gözleri dolmuştu.

 Y/n: gerçekten yaptın mı? 

Jk: ben- 

Dudağımın acısı ile susmak zorunda kalmıştım. Y/n hızlıca yanıma gelip yanağıma sert bir tokat attı. Y/n nin gözlerinin içine baktım. Konuşamıyordum, bana öle bir bakıyordu ki dilim tutulmuştu. Ne diyebilir dim ki? Herkes benim yaptığımı sanıyordu. Bu sefer y/n konuşmaya başladı. 

Y/n: bana demiştin ya seni ne ilgilendiriyor diye, benim hayatım seni neden ilgilendiriyor?!

 Ağlayarak söyledi cümleler suçlu ben olmasam bile canımı acıtıyordu. 

Y/n: sende benim hayatıma burnunu sokma!! 

Jk: y/n ben- 

Bir tokat daha yemiştim. Y/n olay yerini terk ederken ben sadece arkasından bakakalmıştım. Tae tekrar ütüme gelecekti ki okulun kenarından hocalar berildi. Etrafıma baktığımda bütün okulun burada olduğunu fark ettim ama umurumda değildi, sadece y/n yi düşünebiliyordum. Ağlarken bana söylediği sözleri. 

~Y/N~

Jk neden böyle bir şey yapmıştı. Ağlamamı durduramıyordum. Ne yapacaktım şimdi, hocayı nasıl ikna edecektim. Ananemin isteğini nasıl yerine getirecektim. Hemen okulu terk ettim. Adımlarım beni mezarlığa götürüyordu. Ananemin mezarını bulduğumda oraya çökmüştüm. Çamur olup olmaması umurumda bile değildi. 

 Y/n: anane üzgünüm yapamayacağım. Sana verdiğim sözü yerine getiremeyeceğim. Ne güçlü bir kız ne de başarılı bir iş kadını olabileceğimi sanmıyorum. 

Hıçkırıklarım artarken ananemin mezarına sarıldım. 

 Y/n: özür dilerim. 

Ağlaya devam derken üzerimde bir sıcaklık hissettim. Tae olduğunu sanmıştım.

 Y/n: git buradan tae 

jk: y/n 

Arkamdakinin jk olduğunu anlayınca sinirle ayağa kalktım. Kan içerisinde kalmış yüzü ile bana bakıyordu. 

Y/n: sen buraya hangi yüzle gelebiliyorsun?!

 Ağlamaya devam ederken sanki işe yaracakmış gibi elimi ona vurmak için kaldırdım fakat o bileğimden tutup beni engelledi. 

Jk: her şeyi anlatmama izin ver.

 Elimi yavaşça aşağıya indirdim fakat jk bileğimi bırakmıyordu. 

Jk: ben yapmadım... her şeyi hana yapmış. Ben ondan ayrıldığımdan beri kafayı yedi. Üzgünüm.

 Jk yapmamıştı. Hiçbir şeyi. 

 Jk: biliyorum bana inanmayacak- 

Y/n: inanıyorum. 

 Umutla bana baktı. Nedense ona güveniyordum sanki yıllardan beri tanıyormuş gibi hissediyordum, onun yanında kendimi güvende ve huzurlu hissediyordum. 

Jk: teşekkürler. 

Y/n: özür dilerim tokat pardon tokatlar için.

 Jk elini vurduğum yere götürdü. Biraz yanağını okşadıktan sona konuştu. 

Jk: elin sertmiş. 

taenin vurarak morarttığı gözünü göstererek cevap verdim. 

Y/n: sadece benim değil...