pagtingin キ p. jeongseong

075

——— CHESCA'S

"pasalamat ka at may dinaanan pa ako, kung hindi mag-isa ka uuwi" sabi sa akin ni alia at enirapan ako. tumawa ako ng mahina at nilagay ang kamay ko sa bulsa ng jacket ko habang naglalakad kami pauwi

7:30 na ng gabi at kakatapos ko lang ng ginagawa ko sa school. pwede naman mag stay sa school hanggang alas otso so nakapag stay pa ako.

"bakit pala hindi ka sumabay kay Jay?" tanong sa akin ni alia making me sigh

"sabi ko naka-uwi na ako para hindi na siya mag-alala" sagot ko making her glare at me at sinuntok ako ng mahina sa braso

"baliw ka talaga" inis na sabi niya

I chuckled lightly bago kami makadating sa may tapat ng bahay niya

"hindi na kita mahahatid sa bahay niyo" sabi niya at tumayo sa tapat ng gate nila

"okay lang, malapit na din naman yung bahay namin"

kumaway na ako sa kanya bago naglakad paalis. While I was walking, may nakita akong kotse sa tapat ng bahay namin and nang makalapit ako, I realized kung kanino pala yun

"jay..."

umalis siya sa pagkakasandal sa kotse niya at tumingin ng seryoso sa akin

"naka-uwi na pala" he whispered before shaking his head

"i'm sorry.."

he didn't say anything at tumitig lang sa akin. huminga siya ng malalim before brushing his hair and looking up

"masama na ba na mag-worry ako sa iyo ngayon?" he asked at umiling naman ako

"chesca, boyfriend mo ko yet it feels like na you're treating me as a stranger" lahat ng mga lumalabas sa bibig niya, i can feel his fruestration. Siguro he kept it with him for a long time dahil ayaw niya na mas mastress ako

"I understand naman that you're busy but I wanted to help you..." he said softly and I don't know why pero nagsimula na tumulo ang mga luha ko

dahil na siguro sa pagod, stress, lungkot, guilt, lahat na. It's all my fault

"Jay" I sob

He held my hand and pulled me closer to him at pinatong ang ulo ko sa may balikat niya at sinuklay ang buhok ko for comfort

"Jay" i called again and he hummed in response

"Masaya ka pa rin ba sa akin?" He hugged me tighter na para bang ayaw akong pakawalan

"oo naman, babe.. why are you asking that question" he whispered

I cried again and hugged him tighter "i'm sorry for being the worst girlfriend" he shake his head, disagreeing on what I said

We stayed like that for a few minutes before I decided to let go and looked at him at the eyes habang tumutulo pa din ang luha ko

"mag cool off muna tayo.."

he looked down at hinawakan ng mahigpit ang kamay ko "why..."

"We need to focus muna with ourselves. If we don't, pareho lang tayong masasaktan" i explained making him nod

"we're not breaking up, right?" He asked at tumingin sa aking mata and I can see in his eyes na pagod na siya

"no, we just both need some time" i assured. tumango ulit siya before hugging me again and hiding his face on the crook of my neck

"promise me to take care of yourself hmm?" he said softly

tumango ako at niyakap din siya ng mahigpit

"sana huwag ka mapagod maghintay, babe"