Pacific Coast Academy

01. Meet Skye

written by @CalumsLipss

Skye's Point of View

Mijn naam is Skye. Vorig jaar zijn mijn ouders omgekomen bij een vliegtuigongeluk, sindsdien woon ik samen met mijn broer in een klein vervallen huisje, die we betalen met het beetje geld wat mijn broer verdient.

Door het verlies van mijn ouders ben ik erg verandert qua uiterlijk. Ik was het schattige ginger meisje met sproetjes en fel groene ogen, die altijd jurkjes droeg. Nu ben ik het meisje met de roodgeverfde haren, piercings in haar neus en boven haar lip en tunnels in haar oren. Daarbij draag ik vaak gebreide truien, broeken met gaten en ik leef in mijn Dr. Martens. Mensen zien me als een agressieve meid waar je bij uit de buurt moet blijven, daardoor ben ik veel vrienden verloren, maar van binnen ben ik nog steeds de lieve, behulpzame Skye die niemand opzettelijk pijn zal doen.

Voor mijn verjaardag heeft mijn broer me geld gegeven om naar deze school te gaan. Ik vond het eerst veel te duur om hem te laten betalen, aangezien hij zelf niet veel heeft, maar hij gunt me een goede toekomst en stond er op dat ik het aannam.

Omdat we geen auto hebben, hebben we een lange wandeling achter de rug met veel gezeur van mijn broers kant.

'Eindelijk! Mijn rug breekt zo in tweeën. Waarom heb je zoveel nodig?' Mompelt hij, terwijl we het grote gebouw in lopen.

'Wiens plan was het om me hier heen te sturen?!' Vuur ik terug. Mijn broer grinnikt en duwt me verder de gang in.

Na even zoeken hebben we de desbetreffende kamer gevonden. Ik maak de deur open en duw mezelf met al mijn bagage naar binnen. Misschien heb ik iets te veel meegenomen, maar ik kan niet zonder mijn truien. Met een plof laat ik mijn spullen op de vloer zakken. 'Hey, ik ben Skye' stel ik mezelf voor als ik het meisje in de kamer zie. 'Luna' zegt ze en ze geeft me een hand. Mijn broer heeft ondertussen mijn spullen naar de andere kant van de kamer gebracht en wacht nu duidelijk op een bedankje. 'thanks' glimlach ik. Hij geeft me een knikje en leunt tegen de muur aan.

Nu is het moment aangekomen waar ik zo bang voor was. Nu moet ik afscheid nemen van de enige persoon die ik niet ben verloren de afgelopen periode. 'veel plezier, sis! Ik ga je missen' zegt mijn broer. Ik geef hem een knuffel en bedank hem nogmaals voor alle hulp, waarna hij de kamer verlaat.

Nu begint het, een nieuwe start in mijn leven en ik ga alles geven om het een goede te maken!