ကျွန်တော့်ကို သူ့အရှေ့ ကထွက်သွားဖို့ပြောေနသည်jiminေကြာင့် သူ့အရှေကထွက်လာလိုက်သည်။ဉီးတည်ရာက တစ်ဖက်ကားလမ်မသို့ပင်။လမ်းတစ်လျှောက်လုံး ငါjimin shiနဲ့ဝေးရာမှာ နေနိုင်လို့လားဆိုတဲ့ အတွေးကြီးက ခေါင်းထားရောက်လာ လေသည်။
ထို့နောက်အနားသို့ အရှိုန်ဖြင့်လာနေသည့်ကားကြောင့်ထိုနေရာမှာ ကျောက်ရုပ်ကြီးလိုရပ်နေမိသည် *ဘာလဲငါသေရမှာလား*။အတွေးတွေကို အဆုံးသတ်ကာ မျက်လုံးများမှိတ်ချလိုက်၏။
*ခဗျာကိုလက်လွှတ်ပေးလိုက်ရင် ကျွန်တော်ကပျောက်ကွယ်သွားရမှာလားjimin shi*မျက်လုံးသာမှိတ်ထာရင်ရေရွတ်လိုက်မိသည်။မတင်မကျဖြစ်နေသည့် ပုဒ်စာလေးကရော အဖြေမရှိတော့်လေမလား။ထိုနောက်
"Jung kook..........."ဆိုတဲ့အသံနှင့်အတူကျွန်တော့် စောင့်တွန်းခံလိုက်ရသည်။
"ဒုန်းးးးးးးးးးးအားးးးးးးးးး"ဒုန်းဆိုတဲ့ အသံနှင်တစ်ပြိုင်ထဲ ထွက်လာတဲ့ အသံဆူးဆူးကလေး။
ဒါjimin shiအသံပါလား? ။မြေပြင်ပေါ်မှ ကုန်းထကာ အနောက်သို့လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
"Jimin shiiiiiiiiiiiiii"
သွေးအိုင်းထဲမှာလဲကျနေသည့် jimin shiဆီအပြေးတစ်ပိုင်သွားမိသည် ။အနားရောက်တော့် ကိုယ်ငယ်လေးကိုပွေ့မလိုက်ကာ ။
"Jimin shiဘာမှမဖြစ်ဘူးနော်......ကျွန်တော့်ခဗျာနားမှာရှိတာမလို့.........ဘာမှမဖြစ်စေရဘူးနော်.......အားတင်းထားပေးပါ ........ကျွန်တော်တောင်းဆိုတာပါ....."
Jimin shiကုိစကားေတွမနားတမ်းေပြာေနမိသည်။သွေးတွေအများကြီထွက်နေသည့် လူသားပေါက်စလေးသည်ဘယ်လောက်တောင်ခံစားနေရမလဲ တွေးရင်နဲ့တောင် ကျွန်တော့်ရင်တွေအောင့်လာရ၏။
"ဘာလို့........အဲ့လောက်........စကားတွေ.......
အ.....အများ......ကြီးေပြာနေရ..,တာလဲ.....မင်းပင်ပန်းမယ်..........."ဘာကြောင့်လဲ ဘာအတွက်ကျွန်တော့်ကိုစိတ်ပူနေရတာလည်း ကားတိုက်ခံရတာခဗျာပါ။ဘာလုိ့ ကျွန်တော်ကိုအဲ့လောက်ချစ်ရတာလဲ ကျွန်တော်လိုကောင်က အချစ်နဲ့မထိုက်တန်တဲ့သူပါ အဲ့တာကြောင့်မချစ်ပါနဲ့။
YOU ARE READING
လွှတ်ချခွင့်မရှိ(complete)
Fanfictionခဗျာက ကျွန်တော့်အတွက် ဆုပ်ရင်ဆူး စားရင်ရူးဖြစ်ခဲ့ရင်တောင် ခဗျာကို ဆုပ်ပြီးအဆူးမခံနိုင်ဘူး စားပြီးပဲရူးပလိုက်မယ် jimin shiii ခဗ်ာက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဆုပ္ရင္ဆူး စားရင္႐ူးျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္ ခဗ်ာကို ဆုပ္ၿပီးအဆူးမခံနိုင္ဘူး စားၿပီးပဲ႐ူးပလိုက္မယ္ jimin shiii