Bir asker ve yârinin hikâyesi...
"Bu sevda
Bende bittiğinde
Sende başlarsa,
Seni asla affetmem."
"Akif Karan," dedim uzun zaman sonra ilk kez konuşurken. İsminin güzelliğine yandım. "Ben senin mesleğinden gocunmuyorum. Aksine gurur duyuyorum. Ama se...
Yoklama alıyoruz, Akif Karan ve Berceste'ci tayfa burada mı?
Okuduğunuz tarih ve saati paylaşır mısınız?
28.05.2021
Keyifli okumalar diliyorum. Satır araları boş kalmasın 🥀
Bölüme geçmeden şuraya bir papatya bırakalım 🌼
41. Bölüme #kırkbirkeremaşallah
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♤
Mavi.
Bir renkten daha fazlası oluyor bazen. Sonu olmayan bir gökyüzü, umut dolu bir deniz.
Lâcivert.
Bana uzun zamandır maviden çok daha fazlasını hissettiren tek renk.
Akif Karan'a ait, onunla değer bulmuş, yalnızca benim kalbime sunulmuş, gökkuşağından kovulmuş ancak bir nisan yağmurunun ardından yüreğime doğmuş, koyu lâcivert sevdam.
Ayak tabanlarımıza batan ıslak kum ve bileklerimize vuran ılık dalgalarla sahil boyunca yürüyorduk. Yüreğim epey zaman sonra ilk kez bu kadar dertsiz ve tasasızdı. Kendimi kara bulutlardan arınmış masmavi göğün koynunda uçan bir kuş gibi hafiflemiş hissediyordum.
Sağ elimi büyük avcuna hapsetmiş olan Akif Karan'ın elimin üzerine dudaklarını değdirip tenimi narince buselemesiyle kirpiklerimi titrekçe aralayarak yüzüne baktım. Gün batımı ve akşamın alacakaranlığı sinmişti üzerimize. Hafiften esen ve tenimize dağılan rüzgârla saçlarım uçuşuyor, Akif Karan'ın yüzüne savrulan ince tutamlar sakallarına takılıyordu. Ona saplanıp kalıyordum, her zerremle.
Dudaklarının teması bileğime doğru kayıp birer öpücük daha bahşetti tenime. "Güzel eşim," dedi lâcivertlerinin içi gülerken. Bu yeni hitabına alışmam zaman alacak gibiydi. Ziyadesiyle kalp çarpıntısı yapıyordu.
Elbisemin kumaşına bastırdığım diğer elimi nazikçe bileğimden kavradığında yüz yüze bakacak şekilde karşısına geçmiştim.
Alt dudağımı dişimle sıyırdım hafifçe ve dudaklarımı heyecanla araladım. "Akif," iç çekip konuşmamı sürdürdüm. "Biraz önce sen bana evlenme teklifi ettin değil mi?"
