Melting You Softly (Student Series #1)

Chapter 39

I rolled my eyes and took my arm from his hold. I gathered myself to climb off the bed when he suddenly captured my waist and tugged me down to sit on his parted thighs.

Tuluyan niyang binuka ang mga hita at umatras nang kaunti kaya roon sa pagitan niya ako napaupo habang ang dalawang binti ko ay nakapatong sa kanyang kanang hita. Sumimangot ako nang hilahin niya ang tali ko sa buhok. Magulo na naman iyon kanina pa bago siya dumating.

"Mauna ka na pong kumain sa akin kapag nandito ka at gabi na ako makakauwi," aniya habang sinisikop sa kamay ang hanggang siko ko na lang na buhok.

"Eh. Wala kang kasabay kapag nauna ako. Saka hindi naman ako masyadong gutom!"

Hinayaan ko siyang talian ako kaya medyo itinalikod ko pa ang ulo sa kanya para hindi siya mahirapan.

"Uhuh. It's because you sneak out some chips from my stocks again." He chuckled.

Hinarap ko siya nang natapos sa pagtali ng buhok. Nasa tuhod ko na ang isa niyang kamay at nakatukod naman sa kama ang isa habang nakatingin siya sa akin.

"I didn't!"

He jutted his chin out. "Do you know Sherlock Holmes?"

I frowned and nodded, albeit confused. Pakialam ko naman diyan kay Sherlock Holmes at anong connect niya sa pinag-uusapan namin?

"How about Dr. Edmond Locard?"

"I only had a classmate named Edmond."

"Dr. Edmond Locard is the Sherlock Holmes of France—he's a forensic scientist," he supplied. "He's known for his significant contribution to forensic science, which is the basic principle of forensic science: Every contact leaves a trace. It is commonly called Locard's Principle Exchange now."

Tumango-tango ako sa kanya. Yari na naman ako nito. Madalas kapag may ipinapaliwanag siya sa akin tungkol sa forensic science, puwedeng share niya lang, puwedeng kapag nagtatanong ako kapag nanonood kami na may kinalaman dito, at ang panghuli ay kapag may ipakikita na siyang 'ebidensiya' para hulihin ako.

"I think you have mentioned it before, Axe."

"What is it, then?" Ngumiti siya, hindi ko malaman kung proud ba na naalala ko o dahil mukhang alam niya nang alam ko kung ano ang ginagawa niya.

"Hmm..." Nagkunwari akong nag-iisip at humawak sa kamay niyang nasa tuhod ko.

"Hmm?"

I blinked and cleared my throat. "I think it goes like this..."

"Like how?"

"Huwag mo 'kong i-pressure! Quiz ba 'to? Hindi nga ako kumuha ng chips mo!"

Humalakhak siya at bahagyang yumuko para halikan ang pisngi ko.

"I quote and unquote: Toute action de l'homme, et a fortiori, l'action violente qu'est un crime, ne peut pas se dérouler sans laisser quelque marque. It directly translates to 'Any action of an individual, and obviously, the violent action constituting the crime, cannot take place without leaving a trace,'" he bestowed me the explanation with each French word enunciated as if it was his native language.

Ngumuso ako nang hawiin niya bigla ang duvet sa likuran niya. It revealed the empty bag of his Doritos. Nang humarap siya sa akin ay ngumiti siya ulit.

"O-oh? You have no proof that I was the one who ate that!"

"According to Locard's Exchange Principle, when a person comes into contact with an object or another individual, there's always an exchange of physical evidence. You bring a trace of you at the scene while, and at the same time, you leave with something from it."