Başka Hayaller

8

...
Medya~Sahra
...

Sahra'nın Anlatımıyla,

...

Mert'in adını dahi duymak istemiyordum.Onunla yüzleşmem gerekiyordu fakat bunu yapamıyordum...Onun yüzüne baktıkça kalbim sızlıyor,nefesim kesiliyordu. 3 yıllık emekleri harcamıştı...

Dicle bizi evine çağırmıştı ve Mert'in konusunu açınca daha fazla dayanamayıp eve geri dönmüştüm.Her gece Mert için ağladığımı bilmiyordu...Eğer bilseydi konuyu açmazdı...

"Kardeşim...Konuşabilir miyiz?" Dedi abim kapının ardından.

"Konuşmak istemiyorum."

"Sahra lütfen...Konuşmamız lazım hem Dicle hakkında hem de senin hakkında."

Dicle hakkında mı?

"Tamam..."

Odama girip yatağıma oturunca onun söze girmesini bekledim...Onun konuşacağı yoktu!

"Anlatsana!" Dedim.

"İlk senden başlayalım....Sahra, ben senin her gece ağladığını biliyorum kardeşim...Ve artık buna katlanamayacağım.Ya gidersin o Mert herifiyle konuşup aranı düzeltirsin , ya da ben giderim onun ağzını burnunu dağıtırım."

Onunla aramı mı düzelteyim?!

"O beni aldattı farkında mısın sen?! Onun yanıma gelmesi gerekirken ben mi onun yanına gideyim?!"

"Haklısın...Onu bir şekilde yanına getireceğim.Söz ver bana onunla barışacaksın.Bak sevgili ol demiyorum sadece barış ve arkadaş kalın diyorum."

"Arkadaş olmak istemiyorum.Sadece özür dilese yeter....Ondan sonra da birbirimizi hiç görmesek yeterli."

"Tamam kardeşim...Ben halledeceğim sen canını sıkma."

Dedi ve bana sıkıca sarıldı.Bazen böyle bir abiye sahip olduğum için çok şanslıyım diye düşüyordum...

"Dicle konusu ne?" Dedim.

"Dicle'ye ulaşamıyorum.Bu güne kadar asla telefonu kapanmazdı...Bir şey mi oldu acaba?"

"Sertaç bir şey yapmış olmasın? Belki de şarjı bitmiştir?"

"Ablasını arıyorum..."

Telefonunu çıkarıp Ecrin'e tıkladı ve hoparlöre aldı.

"Efendim Berkay!" Dedi gülerek.

"Selam Ecrin nasılsın?"

"İyiyim sen?"

"Bende iyiyim.Şey Dicle evde mi?"

"Bekle bakayım odasına...."

"Tamam..."

"Hayır yok...Sizin yanınızda değil mi?"

"Hayır..."

Ecrin'in derin nefes aldığını duymuştum.Dicle evde de değilse neredeydi?!

"Abi...Arasak mı?" Dedim.

"Ecrin...Sen hazırlan seni almaya geliyoruz ablana ulaşamıyoruz bir şey olmuş olabilir."

"Tamam..." dedi Ecrin ve kapadı.

"Abi...Kesin Sertaç bir şey yaptı!"

"Yapacağını sanmıyorum...Dicle onun kardeşi.Onu kaçırıp evine götürmüş olabilir.Fakat ona asla zarar vermez."

"Doğru..."

Birlikte hızla aşağı inip anneme baktık.

"Nereye yine?" Dedi annem.