YALNIZLIKTA SKOR YAPTIM

Start from the beginning
                                    

Sinemaya gittigimiz gece Samet'i unutamadigimi söylememe rağmen Uğur bir süre daha okula ziyaretime geldi.. Kampüs içinde dolaşıyorduk bazen arkadaşça.. Benim için Uğur bir arkadaştan fazlası olamazdı.. Olmadıda.. Yine bir kampüs gezisindeydik. Birlikte çimlerin üzerine oturup konuşmaya başladık. İlk defa ciddi bir konuşma yaptı Uğur. Çok şaşırdım çünkü Uğur'u böyle ciddi görünce..

Resmen bana açılmıştı.. Hiç birşey söylemeden oturduğumuz yerden kalkıp okula dönmüştüm bende.. Filmlerdeki gibi oldu hersey. 5 dakika önce kahkalarla konustugum cocuga bana acildiktan sonra öyle düşmanca baktım ki ' sana soyleyecek tek kelimem yok ' der gibi gittim.. Böylece Uğur defteri kapaniverdi.

Hayatimdaki sorunlar tam gaz devam ediyordu

Ev arkadaşımız Nida ile artık başa çıkmak çok güçtü. Yaşam çizgisi fazla sinirdaydi ve açık konuşmak gerekirse doğru bir yolda değil di. Nede olsa reşit bir genç kizdi hayatına karışmaya hakkımız yoktu. Karışmadık ta. Çünkü bu kiz tam bir ruh hastasıydı !

Benim ve diğer arkadaşlarım hakkında asılsız ve ağıza alınamayacak hikayeler üretip insanlara anlatıyordu. Ve bence kafasında yazdığı hikayelere kendiside inanıyordu. Kendi geçmişi içinde garip iddialari vardı. Zaten Nida çok garip çok tehlikeli bir kizdi.Bana göre şizofren olabilirdi. Yinede onu evden uzaklastirmadık. Sonuçta psikolojisi normal değildi ve ona hiç kimse inanmiyordu. İftiralarına tabiki sessiz kalmiyorduk ama yinede kiyamiyorduk onu yalnizlastirmaya. Bizden başka kimsesi yoktu ve olamazdı. Zaten ben alistim bu rezalete iyice. Nedense etrafimdaki herkesin bekaretimle bir derdi vardı ! Önce Erkam sonra Nida. Ne istiyorlardi benden? neden sürekli bir karalama çabaları ? Nida asla bizim gibi temiz olamayacagi için mi bu hikayelere kendini inandiriyordu? Ya da bize birgün daha fazla zararı dokunur muydu?

Bana dokundu.. Hayatim boyunca unutamayacağım bir zararı dokundu..

Keşke bir tek Nida olsa beni yıpratan

Esin ve Özlem yine evde deli gibi içip sarhos olmuslardi. Pislikler evimin her yerine kustular. Onları kıyafetleri ile suyun altına soktum. Özellikle Esin içtiğinde çekilmez bir kız oluyordu. Evin kapısını kilitledim ve anahtarı cebime koydum. Evden çıkmak için çok yalvardılar ama izin vermedim. Saat 11 olmuştu ve Özlem kahve almak için markete gideceğini söyledi. Nasıl olsa market evimizin tam karşısında diye izin verdim çıkmasına. Ama Ozlem geri dönmedi. Esini aradı sonra, ağlıyordu.. Esin kendine gelmiş gibiydi. Çıkıp Ozlem'i alıp geleyim dedi. Bende; 'Sadece bir saatiniz var. Bir saat sonra donmezseniz size kapıyı açmayacağım ' dedim.

Dönmediler.. Defalarca aradim. Sabaha kadar hiç uyumadan bekledim ama gelmediler. İki kız kardeşim sarhos bir halde sokaktaydı ve ben onlar için çok endişeleniyordum. Korkudan deliye döndüm birşey olacak onlara diye. Saat sabah 4 te actilar telefonumu. Uykuluydu sesleri. Geleceğiz deyip kapattılar yüzüme.

Geldiklerinde sabah saat 7 ydi. Gayet normal bir ruh hali ile eve donduler. Saçlarını ve makyajlarini yapıp ise gittiler. Bir gün sonra yine Esin ise gitmek için üzerini değiştirirken gizlice mesajlarini okumuştum. O gece.. Neredelerdi .. Neler oldu.. Herşeyi öğrenmiştim.

Benim çocukluğumdu onlar. Kardeşimdi hepsi. Ben Nida ya bile kin tutamaz ve kiyamazken bunu kendilerine nasıl yapıyorlardı. Esin e hesap sormaya utandım. Hiç birşey söylemeden işe ugurladim onu.

Sibel yoktu... Özlem daha özgür bir hayat yaşamak için Esine taşınmıştı. Nida ile ben aynı evde bu yaşam tarzı ile yasayamazdim. Yapayalnız kaldım koca evde. Beni yalnız birakmamak için lise arkadaşlarim geliyordu her akşam. Benimle kalıyorlardı. Yinede birakamadım o evi. Çok defa konuşup kararimdan vazgecirmek istedi arkadaşlarım ama yapamazdım. O eve Samet girmişti, o yemek masasında Samet oturmustu, o koltuklarda Samet oturmustu gidemezdim. Samet'in anisi ile dolu bu evi bırakıp gidemezdim.

İyi ki Unutmak Diye Birşey VarWhere stories live. Discover now