"With honors na ako ngayon, after four years." I chuckled, "You should have seen mom and dad's faces when I told them kasali ako sa honors."


It's so sad how I am slowly reaching my dreams without him by my side. Everything still feels unreal.


"Recognition day namin ngayon, here's my medal." pinakita ko ang medal na suot-suot ko pa din na para bang totoong may kausap ako.





Minsan gusto ko nalang isipin na pin-prank lang ako nina Nien para tumino ako dahil palagi nila akong sinasabihan na nasa tabi ko lang daw palagi si Tyler. Pero sa tuwing naaalala ko yung nakahandusay niyang katawan ay ginigising ko nalang ang sarili ko sa sarili kong pantasya.


"Nga pala, baka pagalitan ako mamaya nina mom. Umalis agad ako eh. Nakakahiya, narinig ata ni Claude yung pag-uusap namin ni Austin."


I didn't stay long, but I promised Tyler I'll be back. I'll be back when I fixed everything I ruined. Bumalik ulit ako sa school pero kunting tao nalang ang naabotan kong tumutulong sa decoration para bukas.





"Hindi ka pa umuuwi?" nagtataka si Jasper nang makita niya akong paakyat ng stage kung asan sila nag-aayos.





Nginitian ko siya bago umiling, "Pumunta muna ako kay Tyler."





Jasper pouted before he neared me with his arms wide open. "Come here,"





Tumawa ako. Hindi na pinansin ang mga taong nasa paligid at nagpayakap kay Jasper. It somehow pained me whenever I get reminded of how pitiful I was.





"Congrats," Jasper carefully patted my back.





"Uy!" tinaponan siya ni Reinziel ng tape na tinawanan ko lang. I patted Jasper's back too without hugging him back.





"Kayo ang mag-aayos dito? Eh diba kayo ang graduates?"


"Hindi ah. Tatanggalin lang namin ang mga dapat tanggalin. Umuwi kana, boys na ang bahala dito. Bumili lang muna sila ng lunch." si Jasper





"Hindi ka na pala lalaki, Jasper?! Wow ha." Reinziel laughed





Inasar pa muna nila si Jasper bago ako tuluyang nakauwi. I looked for Claude but he wasn't there. Wala din si Daniesha at Edwin kaya siguro umuwi na siya dahil ang dalawang yun naman ang palagi niyang kasama eh.





"Nag text ba sayo si Claude?"


Tuluyang pumasok si Sullivan sa kwarto ko habang nag-aayos ako.It's already seven in the evening and I'm planning to sleep early tonight. Bukas na ang graduation nina Claude. I want to be there.


Umiling ako. Since when did he concern himself with Claude? Akala ko umalis na sila kaninang alas singko pa.


Ilang segundo lang simula ng umalis si Ivan pero kung ano ano na ang naiisip ko. Bakit ba andito yan ulit ngayon?


Nagmamadali akong bumaba at natagpuan si Ivan kasama si Eustace. Oh? I thought they're not friends?


"Ayan na pala siya," si 'mmy nang matanaw akong papalapit. She seemed so invested talking to Eustace Villanueva. Anong meron?


"What's going on here?" bulong ko kay Sullivan na nananahimik sa gilid habang naguusap si mmy at Eustace.


"Ah, si Claude." kalmado niyang sagot.


HOS #1: Holding Onto NothingWhere stories live. Discover now