Giriş

1.7K 149 160
                                    

"Bekle!" diye bağırdı Jaein abla. Kucağımdaki bilgisayarın ekranından onu izlemeye devam ederken kaşlarımı çatmıştım. Neden duruyordu ki şimdi? Hemen gelmeleri lazımdı.

Yanımda oturan Seungmin, elini kulaklığının mikrofonuna koyarak, "Vakit yok, hemen gelin buraya." demişti.

Diğerleri tereddütle Seungmin, Changbin ve benim bulunduğum arabaya doğru ilerlemeye devam etti. Jaein abla ise diğerlerinin aksine depoya doğru koşmaya başlamış ve, "Bombalarda bir sorun var, düzeltmem gerek!" demişti nefes nefese.

"Abla, saçmalama!" diye bağırdım korkuyla. Bilgisayarımın sağ üst köşesinde bombaların patlamasına kalan süre görünüyordu ve saniyeler vardı.

Seungmin de kucağındaki bilgisayara bakmaya devam ederek, "Son 56 saniye! Yetişemezsin, çabuk geri dön!" diyince Chan'ın sesi duyuldu.

"Jaein, hemen geri dön!"

"Amma mızmızlandınız, geleceğim şimdi!" dedi Jaein abla kıkırdayarak.

Kalbim korkuyla çarpmaya başlamıştı, yanımdaki Seungmin'e baktım. Doğruca önündeki bilgisayara bakıyordu. Changbin ise arabadan inmiş sigarasını içerken, hemen yanımdaki açık kapıdan kafasını uzatmış ekrandakileri izliyordu.

"Son 40 saniye." dedim titreyen sesimle.

Chan resmen gürledi. "JAEIN, BU BİR EMİRDİR! DERHAL GERİ DÖN!"

Jaein abla cevap olarak, "Gece koltukta yatmak istemiyorsan kapa çeneni, yakışıklı. Emirlerin bana işlemez." dedi. Bu esnada depoya girmiş ve bombaların yanına doğru koşmuştu. Yanlarına ulaştığında Seungmin, "Son 30 saniye." dedi.

"Lanet olsun, Jaein! Hemen geri gel!" Chan olduğu yerde durmuş bağırırken sesi sadece kulaklıktan gelmiyor, yakınlarda olduğu için de çıplak sesi açıkça duyuluyordu.

Changbin mikrofonunu tutarken, "Hyung, gidip alayım mı?" dedi.

"Ağlamayın koca bebekler, birkaç saniyelik işim kaldı." dedi Jaein abla. Söylediklerinin aksine sesi ciddiydi.

Seungmin, "Son 10 saniye." derken diğerleri nefes nefese yanımıza gelmişti. Hepsinin yüzünde aynı endişeli ifade vardı.

Chan'ın küfür ederek depoya koştuğunu görünce çığlık atar gibi, "Gitme!" diye bağırmıştım.

"5, 4..." Seungmin fısıltıyla saymaya devam ediyordu. Hepimiz ekrana kilitlenmiştik. Jaein abla hâlâ kalkmamış, bombalarla uğraşmaya devam ediyordu. Chan tam depoya girecekken arkasından yetişen Minho onu tuttuğu gibi geri çekti ve en yakınlarındaki arabanın arkasına zorla oturttu. Kendisi de oturduğunda ekrandaki 1 yazısını görmüş ve ellerimi yüzüme kapatmıştım. Bunu görmek istemiyordum.

Aynı anda da büyük bir patlama olmuştu zaten.

Biz, Özel Güvenlik Birimi'nin Karadelik'i, ekibimizin neşesi olan Jaein ablayı böyle kaybetmiştik.

•

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yeni kitabıma hoş geldiniz

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yeni kitabıma hoş geldiniz. Bu kitapta bahsedeceğim şeylerden etkileniyorsanız ya da etkilendiğinizi fark ederseniz hemen okumayı bırakın, hiçbir şey sizin sağlığınızdan önemli değil. Ayrıca yazdıklarım birini incitirse şimdiden özür dilerim, dikkatli olmaya çalışacağım ama ben de insanım ve gözümden kaçabilir. 

Birkaç ön bilgi vermem gerekiyor, ilerde şaşırmamak için okursanız iyi olur.

Travma Sonrası Stres Bozukluğu. Belki duymuşsunuzdur, bu ruhsal bir hastalık. Peki ruhsal travma ne demek?

Ruhsal travma; kişiyi aşırı korkutan, dehşet içinde bırakan, çaresizlik yaratan, çoğu kez olağandışı ve beklenmedik olayların yol açtığı etkilere deniyor.

Hangi olaylar ruhsal travmaya yol açar?

+ Doğal afetler (deprem, sel, yangın)
+ İnsan eliyle yapılan travmalar (savaş, işkence, tecavüz)
+ Kazalar (iş, trafik)
+ Beklenmedik ölümler 
+ Ciddi-ölümcül hastalıklara yakalanma

Travma Sonrası Stres Bozukluğu belirtileri;

+ uykusuzluk,
+ kabuslar,
+ olayla ilgili anıların rahatsız edici biçimde sık sık hatırlanması,
+ sürekli olarak olayın tekrarlanacağı korkusu ve bu nedenle diken üstünde hissetme,
+ kolay irkilme,
+ çabuk sinirlenme,
+ gelecekle ilgili plan yapamama,
+ yabancılaşma (başkaları beni veya yaşadıklarımı anlamıyor hissi),
+ olayı hatırlatan durumlarda huzursuz olma ve bu durumlardan kaçınma.

Travma yaşandıktan aylar ya da yıllar sonra ortaya çıkabilen bir hastalık.

Baş roldeki kızın hareketlerini eleştirmeyin, kötü yorum yapmayın diye anlatıyorum.

Bu hastalığı bizzat yaşayan biri olarak, rica ediyorum, bu yeni karaktere kötü bir şey yazmayın. Olur da yazarsanız kalbinizi kırarım.

Umarım altından kalkabilirim çünkü sadece o zamanları düşünmek bile kabus görmeme sebep oldu fyptjsycigisncgpwpdk

Söyleyeceklerim bu kadar, umarım beğenirsiniz 🧡

1 yıl aradan sonra merhabalar. Sanırım artık Sunshine geri dönebilir. Umarım bir yıl öncekinin aksine bu sefer daha güçlü durabilir ve devam edebilirim.

Sabırlı olan herkese teşekkürler.

Sunshine | FelixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin