Melting You Softly (Student Series #1)

Chapter 8

"How can you say that she is not hard to like, then? Bakit? Nagustuhan o gusto mo ba siya?" Harley kept her intriguing questions to him.

I instantly averted my eyes from him. Hindi ko alam kung bakit ang bilis ng tibok ng puso ko. Matagal siyang natahimik hanggang sa nakasakay na kami sa escalator. Nasa harapan ko si Harley na nakaharap naman sa akin habang si Dwight ay nasa likuran ko.

I was ready for rejection the second time, but his answer only confused me.

"Gusto ko naman siya dati pa," he said it in a low voice.

Pinadaan ko ang dila sa nanunuyo kong labi. Harley's round eyes expanded and slowly, the sides of her lips curved.

Gusto niya ako dati pa? Iyan din naman ang sinabi niya sa akin noon. May karugtong nga lang 'siyempre, best friend kita.'

Bukod sa si Harley lang ang best friend ko, may mag-best friend bang hindi na nag-usap kahit isang beses lang sa loob ng dalawang taon? Ano? Kami lang?

Iyak na naman tayo, Izzy. Hindi bale, for sure, maraming guwapo sa college department namin. I crossed my fingers, praying more chinitos to come.

Saka hindi mo naman na crush, 'di ba?

'Di ba?

At kita mo nga naman, ang bilis kong makita ang isang chinito na talagang mabait na bata. After nearly two months, ngayon ko lang ulit siya nakita. Wala namang nagbago sa kanya... kasama na 'yong dalawa pang bata. Si Ral naman ay araw-araw kong nakikita.

"Ba't kasama niyo 'yan, Ate Izzy?" tanong ni Ral habang nakatingin kay Dwight.

I stared at him with mouth agape. Napatingin ako kay Dwight na kumunot ang noo sa kapatid ko.

Pinandilatan ko si Ral. "Nakasalubong namin siya sa ibaba. Niyaya lang ni Harley na sumama kaya..."

"Tss..."

Hindi itinago ng kapatid ko ang magaspang na ugali kay Dwight.

"Hoy mga bata, sa inyo lahat 'yan?" bulalas ni Harley at tumuro sa sahig.

Bumaba ang tingin ko at nakita ang apat na malalaking transparent plastic malapit sa paanan nila. I stared at those, astounded, before drifting my gaze back to my brother. Lumipat pa iyon sa tatlong nasa likuran niya.

Wilder was talking to Rainier. Nakangisi ito na para bang may nakakatawa sa sinasabi sa pinsan niyang mukhang walang pakialam. The tallest among them and the only one wearing a black ball cap was busy on his phone. Bahagya siyang nakayuko kaya hindi ko makita ang mukha nang klaro.

"I guess?"

"'Di mo sigurado?"

Nagkibit ng balikat si Ral at kinuha ang isang eco bag bago iniabot sa akin. Tumaas ang kilay ko.

"Gagawin ko diyan? Sa 'yo iyan, 'di ba?"

"Throw them if you want to," suplado pa rin niyang sagot sa akin.

"Suhol?" tanong ko pa pero tinanggap naman ang plastic na puno ng stuffed toy.

Ral inserted his hand in his pocket. Nilingon niya ang mga kasama.

"Tara na. Nagugutom na ako."

Ginulo ni Harley ang kapatid niya at ang pinsan nilang si Wilder habang naglalakad kami palabas ng Timezone. Hinihingi kasi niya 'yong mga stuffed toy, e, ayaw ibigay sa kanya. Sila raw ang naghirap para doon.

"Para kayong hindi mga kadugo," kunwari'y nagtatampong sabi ni Harley sa dalawa. "Kahit tig-isa lang, e!"

"'Yoko nga, Ate. Itatambak ko 'to sa kuwarto ko!" si Wilder at inilayo sa pinsan ang hawak na plastic.