42.Bölüm

3.4K 154 43
                                    

Bölüm şarkısı: " Gel Gönlümü Yerden Yere Vurma Güzel Öyle Dertli Hep Sonradan "✨

Güneş: " Günaydın küçük bey . Gel bakalım ablanın kucağına "
Diyip küçük Edizi kucağına almıştı Genç kız . Sabah saat sekiz gibi ağlamaya başlamıştı küçük Ediz annesi Ebrar uyuduğu için o almıştı hemde yol yorgunu diye düşünmüştü . Kucağında küçük Edizle evin içinde dolaşırken paşada peşlerinden ayrılmıyordu Küçük Edizi benimsemişe benziyordu .

Güneş: " İlk önce abla üstünü değiştirsin olurmu böyle ayıcıklı pijamayla Ayıp olur annenlere olmaz değil mi ? Sonra sana mama yaparız olur mu ? Yemekle aran çok iyi galiba tonton tonton geziyorsun " Saçını ev topuzu yapmıştı Genç kız . Küçük Ediz ağlamaya başlamıştı sanki beni kucağından bırakma der gibi .

 Küçük Ediz ağlamaya başlamıştı  sanki beni kucağından bırakma der gibi

Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.

( Güneşin pijaması :)

( Ayağına giydiği panduf aynı zamanda ayak bileğinin bir üstüne kadar çekili ayıcıklı çorap var  diye düşünün :)

Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.

( Ayağına giydiği panduf aynı zamanda ayak bileğinin bir üstüne kadar çekili ayıcıklı çorap var diye düşünün :)

Ediz: " bdhsssjzjbsus" Küçük Ediz kendi açısından birşeyler söylüyordu

Güneş: " Ne diyorsun ki Neyse gel sana mama hazırlayalım " Ediz genç kızın pjamasını değiştirmesine izin vermemişti bıraktığında yaygarayı koparıtıyordu

Güneş:: " Ne yapalım ki " Diye düşünüyordu Genç kız . Evde zilin sesi duyulmuştu . Genç kız Deniz veya Enes diye düşündü kapıyı yüzünde kocaman gülümsemesi ve kucağında da küçük Edizi tutuyordu Genç kız . Kapıyı açtığında yüzündeki kocaman gülümsemesi solmuştu .

Abilerine Dönelim :)

Gülay: " Bizi torunuma götürün . Bize söz vermiştiniz " Gülçin Hanımda ona destek çıkmıştı

Gülçin: " Katılıyorum biz torunumuzu özledik " Demişti yaşlı kadın . Yüzleri yoktu gitmeye belki dediler yaşlı kadınlar torunları onları affeder diye düşündüler ne yazık ki onları affedecek bir torunları yoktu ,saçını okşayacak, sevecek çok geç kalmışlardı .

Adnan: " Aynen oğlum götürün bizi af diliyelim affeder bizi benim torunum yüce gönüllü " Demişti yaşlı adam bilmiyordu ki torunu birkez yüce gönüllülük yapmış abilerini affetmişti.

Kanatsız MelekNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ