Tragically Beautiful [Completed]

Episode-2

Zawgyi Version

ျပတင္းတံခါးဆီမွတဝူးဝူးနဲ႕တိုက္ခတ္လာေသာေလေၾကာင့္ လိုက္ကာအျဖဴေရာင္ေလးမွာ ေဝ့ဝဲလ်က္...။
တိုင္ကပ္နာရီကိုလွမ္းၾကည့္မိေလေတာ့ ည ၁၁နာရီပင္ ထိုးေတာ့မည္...။
ဧည့္ခန္းထဲ ေခါက္တုံ႕ေခါက္ျပန္ေလွ်ာက္ရင္း ၿခံအဝကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနမိတာအခါခါ...။
အေၾကာင္းကေတာ့ အခုထိအိမ္ကိုျပန္မလာေသးတဲ့ ေမာင့္ကိုေစာင့္ေနတာပဲ...။

မနက္ခင္းမဂၤလာပြဲၿပီးကတည္းက ထြက္သြားလိုက္တာ အခုထိျပန္မေရာက္ေသးတဲ့ ေမာင့္ေၾကာင့္ လူကစိုးရိမ္စိတ္နဲ႕အိပ္လို႔မရေသး...။
သက္ျပင္းအသာခ်ကာ ဆိုဖာေပၚထိုင္ခ်လိဳက္ရင္း ဘာရယ္မဟုတ္ အေတြးနယ္ႏွင္မိေလေတာ့ ေမာင္နဲ႕ျပန္ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ေလးကို ျပန္စဥ္းစားမိေတာ့သည္...။

မီးေရာင္စုံလင္းထိန္ေနတဲ့ ကလပ္တစ္ခု၊
သီခ်င္းသံဆူဆူညံညံေတြၾကား စည္းခ်က္ညီညီကေနၾကတဲ့ လူေတြကလည္းခပ္မ်ားမ်ားပင္...။
ဒီလိုေနရာမ်ိဳးကိုေရာက္တိုင္း ျပႆနာမရွာဘဲအိမ္ျပန္တဲ့ေန႕ဆိုတာ ကိုယ့္ဆီမွာမရွိ...။
အေၾကာင္းကေတာ့ ဂုဏ္သိကၡာေတြႀကီးမားလွပါတယ္ဆိုတဲ့ ဥကၠဌႀကီးကို အ႐ြဲ႕တိုက္ခ်င္လို႔...။
ဒါေၾကာင့္ ကလပ္ေရာက္တိုင္းျပႆနာတစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုရွာၿပီး ရဲစခန္းေရာက္ေနက်...။
အမ်ားကေတာ့ ကိုယ့္ကိုပ်က္စီးေနတဲ့ေကာင္၊ လိမၼာယဥ္ေက်းမႈမရွိတဲ့သူ၊ ကေလကေခ်လိဳ႕ျမင္ၾကတယ္...၊ မဆန္းပါဘူးေလ...၊ ကိုယ့္ကိုလူတိုင္းက သေဘာမက်ၾကတာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ထူးဆန္းတဲ့အရာမဟုတ္ခဲ့ပါဘူး...။

ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ဒီေန႕ကလပ္ကိုလာရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းက ျပႆနာရွာဖို႔မဟုတ္...။
ဥကၠဌႀကီးရဲ႕အရိပ္ေအာက္မွာမေနခ်င္လို႔ဆိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕အတူ ရွယ္ယာစုၿပီးဖြင့္ထားတဲ့ Company ေၾကာင့္ပင္...။
ဟိုတေလာကပဲ  Design Team ထဲက ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္က ကိုယ္တို႔ကိုသစၥာေဖာက္ၿပီး Company ပိုင္ ဒီဇိုင္းတစ္ခုကို တျခား ၿပိဳင္ဘက္ Company တစ္ခုဆီပို႔လိုက္သည္...။
သိသိခ်င္း ျပန္ေပးရန္ ေအးေအးေဆးေဆးေတာင္းေပမယ့္လည္း ထို Company က သူတို႔ရဲ႕ ဒီဇိုင္းပါလို႔ အေၾကာက္အကန္ျငင္းၿပီး ဒီဇိုင္းကိုျပန္မေပး...။