I have this under control

Chapter 3

Nina POV

Ik trok snel nog even mijn voetbalschoenen aan en vulde een flesje met water. Ik riep mijn ouders gedag en ging toen met de fiets richting Ella, we fietsen altijd samen naar voetbal. Eenmaal aangekomen bij haar huis zag ik haar al wachten bij haar fiets. Ella is eigenlijk wel redelijk aardig, maar kan soms redelijk lomp uit de hoek komen. We hadden het over school, Ella haalt oprecht alleen maar negens en eerlijk gezegd ben ik best jaloers.  Ella zit ook bij mij in de klas, maar ze is veel te populair om daar met mij om te gaan.

Na zo'n 15 minuten kwamen we aan bij de voetbalclub. We zette onze fietsen in de fietsenstalling en liepen daarna veld 3 op, daar hadden we onze training. Iedereen had een beetje een crush op Ella, ze had veel vormen en had eigenlijk alle schoonheidsidealen. Ik had alleen wel allang door dat ze onbereikbaar voor mij was en had het dan ook snel opgegeven, oké nee niet helemaal, maar kom op ze heeft zulke schattige sproetjes...

Ik zette mijn flesje water in de dugout, we moesten allemaal naar de trainer toekomen en hij vertelde ons het aankomende schema qua wedstrijden en welke plek hun staan in het klassement. Ik luisterde maar half, ik had mijn armen over mijn buik gelegd, allereerst om mijn enorme buik te verbergen en om mijn sneeën op mijn arm niet te laten zien.

We moesten eerst 2 rondes rond het veld lopen en daarna de basis warming up. Daarna stretchen en een balletje overspelen, nu kon het echt beginnen. We moesten met tweetallen ver tegenover elkaar gaan staan en we moesten lange, hoge ballen gaan geven. Ik zuchtte opgelucht, dit kon ik. Ik was zelf verdediger, rechts en hier was ik daarom redelijk goed in.

Ik stond tegenover Ella.

"Neem gerust je tijd meid," riep ze nog naar de overkant.

Ik herhaalde kort in mijn hoofd was ik moest doen en nam een aanloop, ik schopte de bal en leunde naar achteren, jeetje die was hoog en goed!

"Nina, serieus, ik dacht dat je dit kon, doe eens je best. Ella, laat eens zien hoe het moet," schreeuwde de trainer naar mij.

Ik ademde diep in, ik kon niks meer uit mijn mond krijgen. Ella was hier goed in, ze stond ook achterin, maar dan links. Ze is een van de beste van het team, ze kan heel goed sliden en houd eigenlijk iedere bal tegen. Ella schiet de bal en het was onderhand hetzelfde als wat ik deed.

"Zie je, Nina, zo moet het."

"Ja, sorry."

"Niks sorry, ik zal het je voor de duizendste keer uitleggen madam."

Ik zuchtte, hij positioneerde me achter de bal en liet zien hoe ik hem moest raken.

"Je standbeen moet naast de bal, dat is mega belangrijk, ook moet je goed naar achteren hangen, anders gaat de bal niet omhoog en je moet je voet ónder de bal zetten."

Ik schoot nog eens en eigenlijk kwam die perfect.

"Jeetje, je kan er echt niks van."

Zo bleef hij de hele oefening achter me staan en kritiek geven, maar zo was ik het gewend. Op een geven moment moest ik erg zwaar ademen maar gelukkig had ik het onder controle, zodat ik geen paniekaanval kreeg.

We eindigden met een partij, het ging eigenlijk redelijk goed bij mij, ik had eigenlijk alle ballen en had zo dus een aantal doelpunten voorkomen.

Toen de training af was gelopen rende ik snel naar de dugout en trok snel mijn trui over mijn shirt aan, niemand had mijn sneeën of littekens gezien, ze waren zo opvallend maar niemand zag ze of het boeide ze gewoon niet.

~

Ella en ik liepen terug naar onze fietsen en gingen terug naar huis. We kwamen op de een of andere manier op het onderwerp broeken.

"Weetje, ik draag eigenlijk altijd high-waisted broeken, ik vind die lage zo irritant zitten.." vertelde ik.

"Ja, ik snap wel waarom ze je niet staan, high-waisted broeken staan alleen bij dunne mensen en dat zijn wij duidelijk niet," zei Ella toen.

"Wacht huh, ik heb letterlijk nooit gezegd dat ze me niet staan," zei ik toen verbaasd.

"Oh maar ik wel."

Is dit echt hoe Ella over mij denkt, vind zij ook dat ik dik ben? Ik dacht dat ze een goed persoon was, anders dan de rest, aardig. Maar ze heeft gelijk, dat weet iedereen, ik ben dik. Maar ik zal haar laten zien dat ik ook dun kan zijn en haar trots maken.

~

Ik kwam weer thuis aan en mijn moeder vroeg meteen.

"En hoe was het Nina?"

"Ja wel leuk, het was erg intensief dus ik ga snel douchen en dan slapen!" Loog ik.

"Oké, welterusten alvast," zei mijn moeder verbazingwekkend lief.

Ik liep naar haar toe en gaf haar een snelle kus.

~

De volgende dag werd ik weer wakker door een extreem irritant geluid, de wekker. Ik trok snel een oversized hoodie aan en een zwarte, high-waisted, spijkerbroek. Mijn trui viel over de broek, dus dat die high-waisted is, maakte niks uit.

Ik poetste snel mijn tanden en ging onderweg naar school.

~

School was niet anders dan anders, gewoon zoals altijd. In de pauze ging ik weer naar de wc en alweer waren daar de make-up meisjes. Ik sloot me op in een hokje en graaide in mijn schooltas, opzoek naar mijn kapotte scheermesje die ik er die ochtend in had gegooid, hebbes. Ik deed de mouw van de trui omhoog en zette het mesje er diep in, langzaam bewoon ik het mesje naar rechts en een pijnscheut ging door mijn lichaam. Ik sloot mijn ogen en deed mijn tanden op elkaar terwijl ik daardoorheen inademde, waardoor een sissend geluid ontstond. Ik bewoog het mesje nog meer en verwijderde toen het mesje van mijn arm.

Dit proces verliep 3 keer over dezelfde plek waardoor een extreem diepe snee ontstond. Toen ik mijn ogen opendeed schrok ik me dood, het hele deel rondo, de snee was met bloed, het droop eruit.

"Kut, kut, kut," fluister-schreeuwde ik.

Ik pakte een groot stuk wc-papier en depte dat op de snee, maar het bleef maar bloeden. Ik pakte een nog groter stuk en vouwde dit een aantal keer dubbel en drukte dit zachtjes op de snee. Het papiertje vloeide langzaam rood maar het bloeden werd gelukkig geleidelijk minder. Ik bleef huilen en dat kon ik dan ook echt niet stoppen.

"Gaat het?" Wacht, dit was dezelfde stem als gisteren, aan de andere kant van de deur, maar dit keer veel bekender.

"Laat me alsjeblieft binnen, Nina.."

Ik kende deze stem.

"Je kunt me vertrouwen alsjeblieft..."

Ik zuchtte, deed het scheermesje weg, volg de grootste tranen weg en deed mijn mouw naar beneden met het papiertje nog op die plek.

Ik opende het hokje voor ik een bekend persoon zag...