donut & banaan

vaarwel jef

Banaan en donut huilden dagenlang. Al hun kinderen waren dood. Toen ze gisteren Jef zijn gaan begraven, werd het zo dramatisch. Donut kon de shock niet aan en wou zelfmoord plegen, maar de banaan hield haar tegen. Ze zijn toen samen naar huis gegaan en hebben gepraat over wat ze nu moesten doen. Ze praatte het uit en zeiden dat ze elkaar nooit zouden verlaten. Ze gingen slapen. De volgende dag werden ze wakker van een grote dreun. Snel keek banaan uit het raam. Hij keek naar buiten en zag in de verte een zwarte vlek liggen. Eerst dacht hij dat het een enorme drol was, maar toen hij samen met donut een ochtend wandelingetje deed zag hij dat het beer was. Zijn nek was gebroken en zijn ogen waren dicht. Banaan hoopte dat hij vast uit de boom gevallen was toen er een tak brak, een zelfmoord kon hij nu echt niet verwerken.Maar ze konden zelf ook wel bedenken dat hij het leve niet meer zag zitten zonder zijn vrienden. Hij zou volledig vriendloos zijn. Droevig gingen de 2 terug naar de frigo. Toen ze er aankwamen bedachten ze zich dat de koelkast veel te groot was voor 2 stukken voedsel. Er waren veel te veel herinneringen aanwezig in deze koelkast. Ze gingen dus maar een nieuw huisje zoeken. Ze gingen naar de zoo. Daar was genoeg voedsel voor hen. Ze kozen een mooie boom. Ze konden niet lezen. Dus konden ze ook niet weten dat de apen daar woonden. De eerst dag kwamen ze da apen niet tegen. Maar de volgende ochtend zagen ze de lelijke roodbil apen tegen....

Thanks fot the 200 reads!!! Bedankt om je tijd aan dit kutboek te besteden :D