› florist; a person who works in a shop that sells cut flowers and plants for inside the house ‹
› Gdzie Namjoon znajduje uroczą kwiaciarnię i jeszcze bardziej uroczego floryste ‹
› parrings ‹
namjin; top!knj
vmon; top!knj
› tags ‹
au;
short story...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
4.
Od wyjścia z domu przestał liczyć czas. Nie wiedział więc, czy minęło dwadzieścia minut, czy dwie godziny. Chodził pomiędzy domkami, próbując zebrać myśli. Myślał, że będzie się źle z tym czuć, ale finalnie poczuł się po prostu lekki. Tak, jakby przez ostatnie lata coś ciążyło mu na sercu i wreszcie postanowiło ustąpić. Pogoda, jakby na przekór jemu postanowiła się zepsuć i z nieba zaczęły spadać krople deszczu.
Nie może być przecież zbyt dobrze
Nie patrzył gdzie idzie, dlatego zaskoczeniem było, gdy własne nogi zaprowadziły go pod drzwi kwiaciarni Jina. Najwidoczniej zamknął przed chwilą, gdyż światło w środku wciąż się paliło, a sam chłopak krzątał się z miotłą po całej powierzchni. Pewnie stałby tak w tym deszczu kolejne kilka minut, gdyby brunet nie wyczuł na sobie spojrzenia. Podniósł wzrok i prawie zszedł na zawał, gdy zobaczył wpatrującego się w niego blondyna.
— Jezus, Namjoon, właź, przeziębisz się zaraz — Powiedział, otwierając przed przemoczonym chłopakiem drzwi. — Co się stało? Wyglądasz jak siedem nieszczęść.
— Nie pocieszasz — parsknął, mimo to — Tak właściwie, zerwałem z Taehyungiem — spojrzał brunetowi w oczy.
— Jezus, tak mi przykro.. — chciał dalej mówić, lecz blondyn mu przerwał.
— Nie, jest w porządku. Czuje się o wiele lepiej — Jin spojrzał na niego sceptycznie — Serio. Już od dawna dusiłem się w tym związku, a ostatni czas to był istny armagedon. Miałem tego dość — Poczuł się o wiele lżej, gdy to powiedział.
— Oh, rozumiem... Poczekaj chwilę — zniknął na zapleczu. Z braku lepszego zajęcia blondyn zaczął skanować pomieszczenie. Było dosyć małe, lecz na swój sposób przytulne. Oddawało charakter chłopaka w stu procentach. — Proszę —podał mu bukiecik kwiatów — Nie widziałem żadnych kwiatów w twoim domu, ale myślę, że te będą pasować — uśmiechnął się całkiem uroczo
— Jak się nazywają? — zapytał szczerze zainteresowany
