Tragically Beautiful [Completed]

Episode-1

Zawgyi Version

ေနေရာင္ျခည္က မ်က္ႏွာေပၚက်ေရာက္ေနၿပီဆိုတာ ခံစားေနရေသာ္လည္း မွိတ္ထားေသာမ်က္လုံးေတြကို မဖြင့္နိုင္ေသး....။
ထိုးကိုက္ေနေသာ ေခါင္း‌ေၾကာင့္ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕လ်က္ ညည္းၫူလိုက္မိရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္းအားယူကာ ဖြင့္ၾကည့္မိေလေတာ့....ေတြ႕လိုက္ရသည္က....

"ခင္ဗ်ား ဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ....!?"

မ်က္စိဖြင့္ဖြင့္ခ်င္းေဘးကေခါင္းအုံးေပၚ လက္ေထာက္ကာ ကိုယ့္ကိုၿပဳံးလ်က္ၾကည့္ေနေသာ သူ႕ကိုေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ အလန႔္တၾကားလွဲေနရာမွ ထလိုက္မိေတာ့သည္...။
တစ္ခုထူးဆန္းေနတာက သူေရာ ကိုယ္ေရာ ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွာ အဝတ္တစ္ခုမွမရွိ...။

"အဲ့လို႐ုတ္တရက္ႀကီး က်ဳံးမထနဲ႕ေလ ေမာင္ရယ္၊ ေခါင္းမူးသြားမွာေပါ့..."

ေမးေနတာကိုမေျဖဘဲ ျငဴတူတူေျပာလာေသာ စကားေၾကာင့္ ေဒါသေတြကေထာင္းခနဲထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္...။

"အေရးမပါတာေတြ ေျပာမေနနဲ႕ ကင္ထယ္ေယာင္း...!! ခင္ဗ်ားနဲ႕က်ဳပ္ရဲ႕ ဒီအေျခအေနႀကီးကို ရွင္းျပခိုင္းေနတာ...!!"

ကိုယ့္မွာေဒါသထြက္ကာပူထူေနမိသေလာက္ မ်က္စိေရွ႕က ကင္ထယ္ေယာင္းဆိုတဲ့ထိုသူကေတာ့ သြားေတြေပၚသည္အထိ တဟားဟားရယ္ေနေလရဲ႕...။

"ခင္ဗ်ား႐ူးေနလား...!?"

"ဟား...ဟား...မဟုတ္ပါဘူး....၊ ေမာင္ကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလို႔ပါ..."

"က်စ္....! ကင္ထယ္ေယာင္း!!"

"အဟက္...ေမာင္ မမွတ္မိဘူးလား...? ညကကိစၥကို...? ပိုၿပီးတိတိက်က်ေျပာရရင္ ေမာင္နဲ႕ငါ့ရဲ႕ အျပာေရာင္ညေလးကိုေလ..."

သူေျပာလာတဲ့စကားမ်ားေၾကာင့္ ကိုက္ခဲေနေသာေခါင္းကို အလုပ္ေပးရင္းျပန္စဥ္းစားမိေလေတာ့ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုအေႏွးကြက္ျပသလို ေပၚလာတဲ့ ညကအျဖစ္အပ်က္ေတြ...။

သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ဘားတစ္ခုမွာထိုင္ေသာက္ေနရင္းနဲ႕ ဘယ္ႏွခြက္မွေတာင္မေသာက္ရေသး မူးလာခဲ့တဲ့ကိုယ္...။
ပိုၿပီးထူးဆန္းတာက ကိုယ့္ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကပါရမက္ေဇာေတြျပင္းထန္မွန္းမသိျပင္းထန္လာခဲ့သည္...။
ေနာက္ဆုံး ေခါင္းပင္မေထာင္နိုင္ေတာ့သည့္အဆုံး စားပြဲေပၚေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ထားမိတုန္း နားထဲၾကားလာရသည့္ အသံဩဩ...။
သတိမရွိတစ္ခ်က္၊ ရွိတစ္ခ်က္ျဖစ္ေနေပမယ့္ ထိုအသံကိုေတာ့ မွတ္မိေနခဲ့ပါသည္...။
ဒါ...ကင္ထယ္ေယာင္းဆိုတဲ့လူရဲ႕အသံမွန္း...။