İşte yeni bir gün ve yeni maceralar diyerek gözlerimi açmayı çok isterdim ama bu Stanley malikanesinde mümkün değildi .Ama bugün o kadar da ses yoktu ilginç bir şekilde.Kapımı da kimse tıklatmadı, yani tüm gün uyusam kimsenin haberi olmazdı aslında ama Louis'e dondurma sözüm var bu yüzden bir an önce kalkıp hazırlanıyım diyip yataktan doğruldum.Kalkıp kapıyı açtım ve evde kimsenin olmadığını fark ettim,biraz etrafa bakındıktan sonra abimi alt katta dolanırken gördüm "Abi,herkes nerde?" Dedim uykulu sesimle.Abim yukarı bakıp "Herkes Chloe'nin evine gitti işleri varmış galiba."dedi.Bir yere gidicekmiş gibi duruyordu o yüzden ona "Bir yere mi gidiyorsun?"diye sordum.Ceketini düzelterek "Bir kaç arkadaşımı çağırdım hazır evde kimse yokken "dedi.Ben de ona "Tamam,ben de bir kaç saat daha evdeyim onlar gelince söylersin selam veririm."diyip odama gittim.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra birbirine girmiş saçlarıma şekil verip,geceliğini çıkarttım ve içliiğimi giydim.
Ahh Marry yoktu ve korsemi tek başına yapmak çok zordu.Zaten saatin geç olduğunu fark edince korseti alıp ipleri geçirdim ve sıkmaya başladım.Olabildiğince sıktıktan sonra düğüm attım.Aslında gayet de güzel olmuştu.Bugün mavi,yine burgulu ve hafif kabarık elbisemi giymeye karar verdim.Ardından Marry'nin son yaptığı güllü ve lavantalı karışımı yanaklarıma ve dudağıma sürdüm.Çok güzel bir canlılık vermişti.Şapkamı takıp eldivenlerimi taktıktan sonra,büyük annemden kalan inci kolyemi de takıp, ayakkabılarımı giyip odamdan çıktım.
Odamdan çıkmakla abimi görmem bir oldu,abim beni bi süzdü ve "Ooo kimin için bu hazırlık küçük hanım?" Gözlerimi kısıp dudaklarımı büzerek şımarık bir tavırla "Kendim için."dedim.Abim söylediğine inanmazmışçasına "Tamam öyle olsun,bu arada misafirlere bir selam vermek istersen benimle gelebilirsin."dedi.Kafamı sallayıp onun peşinden gitmeye başladım ve babamın çalışma odasına geldik abim ve arkadaşları ne zaman toplansalar orda muhabbett ederlerdi.Abimin kapıyı açmasıyla ellerinde içkileri ve sigaraları olan arkadaşlarını görmem bir oldu.Abimin arkadaşı olan Math bana bakarak "Oo kim gelmiş,uğramadan yaşadığından haberimiz olamyacak." Dedi.Math benim abim sayılırdı aileden biriydi.Ona gülümseyerek"Bir türlü denk gelmedi,o yüzden uğrayamadım" dedim ve karşıya sağa bakmamla kitaplığın orda elinde kitap tutan Louis'i görmem bir oldu.Bana bakıp göz kırptı.En sevdiğim hareketim olan samimiyetsiz gülüşünle burun kıvırdım.Sonra "O zaman size iyi eğlenceler"dedim.Ve abimin arkadaşlarından bir kaçının saol dediğini duydum.Abim içeri girdi ben de Evin kapısına çıktım ve Louis'i beklemeye başladım.Çok geçmeden Louis'in ayak seslerini duydum ve arkamı döndüm."Hadi gidelim."dedim.ve Louis'in dudağının patladığını gördüm.
