Kate Charles Olmak

2.Bölüm~Uyarı

Louis onları gördüğümü fark edince ben de arkamı dönüp yürümeye başladım,kitabı yere düşürmüştüm ama önemli değildi, iki elimle elbisemi kavrayarak hızlı adımlarla oradan uzaklaştım.Louis onları gördüğümü fark edince beni darlayacaktı,ne olur anneme söyleme,bu aramızda sır kalıcak,bir daha yapmıyacağım gibi içi boş cümlelerle beni tembihlemesinden bıkmıştım.Hızla yürümeye devam ederken arkamdan "Kate bekle!" Diye seslendiğini duydum.Adımlarımı daha da hızlandırmış yürüken,Louis kolumu tuttu,nefes nefese kalmış bir şekilde "Kate bekle lütfen"dedi.Çok güzel,iki saat açıklamasını dinliyecektim şimdi.Ne yaptığı umrumda değildi ama o kadar çok haylazlık yapıyordu ki biri görse duysa başı belaya girecekti,bir daha yapmaması için onu yaptıklarını ailesine söylemekle tehdit ediyordum.Arkamı döndüm ve ona baktım"Tamam kimseye söylemem,zaten hiçbir zaman da söylemedim ama birisi görse,bunları yaptığın kızların aileleri duysa başının nasıl bir derde giriceğini biliyorsun değil mi?" Dedim.Bana bakarak alimi tuttu ve öptü"Merak etmeyin leydim,bu adam bu iyiliğinizi asla unutmayacak,ayrıca endişelenmeyin Louis Windsor işini hep güvenceyle yapar." Dedi.Ahh ahh o kadar güvenceyle yapmıyordu ki ona bakarak gülümsedim "Hiç uslanmıyorsun değil m?" Dedim ve Louis bana uzunca ve duygulu bir şekilde baktı "Hadi tamam ben içeri geçiyorum bayım akşam geç kalmayın." Dedim ve bahçe kapısına doğru yürümeye başladım.

Hava kararmıştı ve yemek sofrası özenle hazırlanıyordu.Misafir salonunun içinde kocaman bir ahşap işlemeli yemek masası vardı,özel davetler için orayı kullanırdık.Masanın üstünde duran büyük kristal avize yeni temizlenmişti, gözlerimi alıyordu.Sofra hazırlığı  bitti ve herkes yavaş yavaş oturmaya başladı.Ben ve Louis her zamanki gibi karşılıklı oturduk.O kadar çok güzel şey vardı ki hangisini yiyeceğimi seçemedim.Ayağımla masanın altından louis'in bacağına vuruyordum.Louis bana bakarak sessizce "Ne oldu?" Dedi. Herkes yetişkin konularından,iş konularından bahsettiği için kimse bizi takmıyordu.Louis'e gülüp kaş göz yapıp Diana'yı işaret ettim Louis kaşlarını çatıp "Sakın ha!" Dedi sessizce.Ben de ona gülümsedim.Yeni konu açıldı masada komşumuz Meliyn bana bakarak "Ee Kate ablan evleniyor sırada sen varsın galiba değil mi?" Dedi. Ne gerek vardı ki bu konuyu açmasının.Suratım biraz düşmüştü Merliyn'e bakarak "Daha 17 yaşındayım,evlenmek için hiçbir acelem yok,belki hiç evlenmem"dedim.Merliyn önce anneme sonra bana bakarak tüylü yelpazesini kendine savurdu ve "Yoksa talibin olmadığı için mi evlenmeyi düşünmüyorsun?" Dedi gülerek.Bu kadının ne yapmaya çalıştığını anlayamadım haliyle sinirlendim,ona döndüm ve "Sizin gibi evlenip,küçük bir kabile oluşturup,tüm hayatımı bir erkeğe bağlamayı düşünmüyorum." Dedim.Annem bana bakarak "Misafirlerimizle böyle konuşma kızım, onlar senin iyiliğin için söylüyorlar bunları " dedi.Artık burama kadar gelmişti, sinirlenip sofradan ayrıldım arka bahçeye çıktım.

Sofradan büyüklerden önce kalkmak çok büyük bir saygısızlık sayılırdı ama Merliy'in her aile buluşmasında bana laf atmasına karşı artık bir tepki vermem gerekiyordu.Arkadan ayak sesleri duydum.Yanıma baktığımda Louis'i gördüm.O da bana baktı ve "Biraz daha sakin olmalısın,böyle davrandıkça daha çok üstüne gelicekler." Karşıya bakarken salıncakta sallanarak "Hep böyle yaptıklarını biliyorsun Louis,bıktım artık, onları neden bu kadar çok ilgilendiriyor anlamıyorum." Louis gülümsedi ve elimi tutup beni kaldırdı ve bir kaç kez kolunun etrafında döndürdükten sonra "Çünkü leydim, o masadaki herkes senin ne kadar güzel bir kız olduğunu biliyor ve oğulları için mükemmel bir gelin olucağını düşünüyorlar" dedi.Louis'e baktım gülerek "Bu yüzden böyle davranıyorlar yani?" Dedim.Louis son kez beni döndürdükten sonra elini belime koyup beni kendine çekti ve diğer eliyle elimi tuttu bana bakıp elini elimden kollarıma doğru sonra göğsüme sonra da belime kadar getirdi ve uzun süre bakıştık.Çok garip hissetmiştim,bir yabancı bizi görse çift olduğumuzu düşünürdü.Louis elini enseme getirdi, ne olduğunu anlamıyordum ama bir tepki de vermiyordum."Evet...Bu yüzden böyle davranıyorlar"dedi.Yüzümüz yakınlaştı.Ve nefesini ensemde hissediyordum.Ona bakarak "Louis" dedim.Louis bana baktı ve ellerini belimden ve ensemden çekti.İkimizde sağa sola bakındık,herahalde boşluğumuza gelmişti.

Ortamın havasını bozmak için "Hadi şu ilerdeki çitlere kadar koşalım,ilk varan kazanır kaybeden dondurma ısmarlar"dedim.Louis gülümseyerek "Tamamdır." Dedi ve üçten geriye saydım ,saymayı bitirdiğim anda koşmaya başladık ama Louis daha avntajlıydı korse ve uzun elbiseyle koşmak cidden zordu.Çok yaklaşmıştı ama kıl payı Louis kazandı.İkimizdr nefes nefese kalmıştık Louis'e dönüp "Tamamdır yarın öğleden sonra dondurma yemek için buluşuyoruz." Dedim.Louis gülümseyerek "tamamdır leydim yarın görüşürüz dedi ve koşarak uzaklaştı." Ben ise eve yavaş yavaş yürüyerek döndüm,arka bahçede vakit geçirmeyi çok seviyordum ve yürürken Louis'in ile arkadaşlığımızı düşündüm,8 yaşından beri arkadaştık Louis ile daha doğrusu o abimin arkadaşıydı ama bizim eve gide gele biz de çok yakın arkadaş olmuştuk.Abimle bile bu kadar yakın arkadaş değiller.Her neyse bugün çok yorucu bir gündü içeri girip arka bahçenin kapısını kapattım ve odama doğru yol aldım.Zaten misafirlerin çoğu gitmişti,sonunda sessizlik oluşmuştu.Odama girdiğim an ilk işim kıyafetlerimi çıkartıp geceliklerimi giymek oldu.Sonra saçlarımda ki tokaları çıkarttım ve kendimi yatağa attım.Çok geçmeden uykuya dalmıştım zaten.