Κεφάλαιο 7: Επιστροφή στο παρελθόν

155 34 162
                                    

7α. Από μηχανής ....Θεός

Το σκοτάδι άρχισε να χάνει την πυκνότητά του. Μέσα στο κέντρο κάποιες κόκκινες γραμμές άρχισαν να αυλακώνουν αυτόν τον μαυροπίνακα. Σαν φίδια γεμάτα φλόγες άρχισαν να κουνιούνται κάνοντας παράξενα σχήματα αφήνοντας πίσω ανταύγειες της φωτιάς. Μετά, οι κόκκινες αυτές γραμμές, άρχισαν να τινάζονται σαν μαστίγια. Και να δένουν μαζί με έναν ανατριχιαστικό θόρυβο. Ένα παράταιρο τρίξιμο σαν να τρίβονταν μεταξύ τους μέταλλα και να σπινθιρίζουν προκαλώντας ανατριχίλα. Και ύστερα η αίσθηση του πόνου. Ένας πόνος που ξεκινούσε σιγά σιγά και μετά γινόταν λαβίδα να σφίγγει το κεφάλι, να το χτυπά σαν σφυρί, να το συνθλίβει, να το ανοίγει στα δυό. Και τέλος εκείνα τα κόκκινα μάτια αλλόκοτα, τρομερά, εξωπραγματικά. Να μεγαλώνουν, να γίνονται τεράστια, να διώχνουν το μαύρο και να τα ντύνουν όλα στο κόκκινο. Σαν αίμα που ρέει και γεμίζει τα πάντα. Και ο πόνος, εκείνος ο φριχτός πόνος, να σε φτάνει στα όρια της παράκρουσης.

"Όχι.....Μη.....!"

Η πνιχτή κραυγή της ακούστηκε μέσα στην άγρια νύχτα γεμάτη αφόρητο τρόμο. Πετάχτηκε απότομα προσπαθώντας να γλιτώσει από το όραμα που την έπνιγε και την τραβούσε συθέμελα στον παραλογισμό και στο φόβο.

"Ησύχασε κόρη μου, ηρέμησε, μη φοβάσαι!"

Άνοιξε τα μάτια της έντρομη. Η καθησυχαστική φωνή ερχόταν να της δώσει μια ηρεμία και μια τρυφερότητα βγαλμένη από τα πιο όμορφα συναισθήματα. Ένιωσε ένα χέρι να την πιάνει προσεκτικά από τους ώμους, να τακτοποιεί ένα προσκέφαλο πίσω της και να προσπαθεί να την βοηθήσει να κάτσει σε ένα φτωχικό ξύλινο κρεβάτι. Η μορφή απέναντί της ανήκε σε έναν άντρα μεταξύ εξηνταπέντε και εβδομήντα χρόνων. Είχε πολύ γλυκά μάτια, μεγάλο μέτωπο άδειο από μαλλιά. Οι ρυτίδες του έδειχναν άντρα γεμάτο ζωή και κούραση. Τα άσπρα μαλλιά του λίγα στο κεφάλι, κατέληγαν σε ένα όμορφο γένι.

 Τα άσπρα μαλλιά του λίγα στο κεφάλι, κατέληγαν σε ένα όμορφο γένι

Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.

Προσπάθησε να ανοίξει το στόμα της να μιλήσει.

"Που είμαι ψέλλισε , ποιος είστε;"

Το Δάσος της λήθηςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα