Παγιδευμένοι [Editing]

🏅 40ο Κεφάλαιο

"Συγχαρητήρια! Άργησες αλλά το κατάλαβες" είπε ειρωνικά ο Άρον και ο Έρικ έκανε ξαφνικά μερικά βήματα προς τα πίσω.

Το πρόσωπο του να τρέμει ελαφρά, καθώς τα μάτια του εξέταζαν την κοπέλα που είχε μπροστά του.

"Μη κάνεις έτσι. Θα σου τα εξηγήσω όλα έτσι όπως γίναμε. Πάρε τα πράγματα σου"

"Τ-τ-τι.... Πώς γι....." τρόμος στο βλέμμα του.

"Μη μου πάθεις τίποτα όμως. Ηρέμησε. Η Άσλευ κι εγώ αλλάξαμε σώματα. Με την Άσλευ μιλούσες πριν στο εστιατόριο"

Το βλέμμα του Έρικ είχε παγώσει, ενώ το τρέμουλο του είχε επιδεινωθεί.

"Για αυτό δεν πάω στην προπόνηση, για αυτό δεν κολυμπάω όπως παλιά και για αυτό είχα πάρε δώσε μαζί της"

"Δ-δηλαδή.... Τόσο καιρό.... Κοιμάμαι στο ίδιο δωμάτιο με την Άσλευ?"

"Ννναι... Βασικά, ναι"

"Και... Και... Όλα όσα σου έχω πει... Τα έχω πει στην Άσλευ??"

"....Ναι" απάντησε ο Άρον και τα μάτια του Έρικ γύρισαν ελαφρά, πριν κλείσουν και χάσει τις αισθήσεις του.

Έπεσε στο πάτωμα και ο Άρον τον πλησίασε.

"Ρε φίλε! Έλα τώρα ρε! Ε, μ'ακους??"

Χτύπησε την πόρτα και άνοιξε ο νεαρός.

"Τι έγινε?!" ρώτησε σαστησμένος, όταν είδε τον Έρικ λιπόθυμο.

Ο Άρον τον σήκωσε με δυσκολία μιας που ήταν στο γυναικείο σώμα της Άσλευ και τον πήγε στο μπάνιο.

Τον έβαλε να ακουμπήσει την πλάτη του στον τοίχο και γύρισε να ανοίξει τη βρύση να του βρέξει το πρόσωπο.

Παρέβης κανόνα ιερό. Οι ευκαιρίες σας τελείωσαν. Ήρθε η ώρα να πληρώσετε το τίμημα. Καλή ζωή να έχετε στα καινούρια σώματα σας!

"Γιατί να γίνει έτσι??"

"Έτσι θα γίνει!!" κοίταξε αυστηρά η Άσλευ τον Άρον, όσο στέκονταν στις σκάλες του τρίτου ορόφου.

Ο Άρον αναστέναξε κοιτώντας αλλού.

"Δεν αντέχω αυτή την κατάσταση, θέλω να τελειώσει!"

"Αν του μιλήσεις, δεν θα τελειώσει ποτέ! Κάνε υπομονή και άστο σε μένα. Όπως άφησα κι εγώ σε σένα τον Κάισον"

"Δεν είναι το ίδιο!"

"Φυσικά και όχι! Ο Κάισον ήταν το αγόρι μου και αναγκάστηκα να τον χωρίσω γιατί δεν μπορούσες να τον αγγίζεις!!"