The Existence of Forever

Does Forever Exist?

PROLOGUE

Once in my life, I was bitter. Marami din ang taong hindi naniniwala sa salitang FOREVER. Now, if you're gonna ask me "Does forever exist?", yeah of course it does. It exists in the dictionary. Kaya nga nalaman sa mundo ang salitang forever eh. Pero yung meaning na unceasing, never ending, yun ang trend na talagang marami ang nagdedebate. Depende ang sagot sa paniniwala ng tao. Paano kung katulad ko ang tatanungin nyo? Would you answer 'yes' or' no'?

-------

"1st runner-up, candidate number 5! Ms. Enzalyn Rivera!"

Matapos kong marinig ang salitang iyon, hindi ko alam kung anong magiging reaction ko. Apat na lang kami sa stage. 3rd-Runner up hanggang sa Ms.Yelliesters University of the year.

Ako na lang ang hindi natatawag! Ibig sabihin...

"And now, our Ms. Yelliesters University of the year. Congratulations to candidate number 8, no other than Ms. Jana Elizabeth De Torres!"

Napuno ng mas malakas na sigawan ang buong paligid. Higit pa sa ingay na naririnig ko kanina. Nag step forward ako para koronahan ako ni former Ms. YU. At siyempre, dapat ayos pa din ang posture ko at nakangiti pa din ako.Lumapit sa akin ang napiling Mr.Yelliesters University of the year na kaibigan naman ng boyfriend ko at mas lumakas pa ang sigawan. Nangangawit na ang bibig ko sa kakangiti pero hindi pwedeng sumimangot. Pagkatapos nito ngingiti pa din ako dahil sigurado ako may photoshoot pa with friends.

Ilang oras pa akong napagod bago pa ako nakauwi. Hinatid ako ng boyfriend kong si Eric Jorge Cruzat. 2 years na kami and going strong naman ang relationship namin. Kanina bago mag start ang pageant may binigay siyang bunch of white roses with heart shaped bunch red roses at the center, chocolates and bear. Valentines Day ngayon pero hindi kami nakapag-date kasi naging busy sa event so babawi na lang bukas

February 15, gusto kong sorpresahin ang boyfriend ko. Papunta ako sa condo unit niya. Alam ko naman yung password at pwede naman ako pumunta doon anytime. Ipagluluto ko siya ng favorite foods niya at magseset-up na lang ako ng table. Ito na ang paraan ko ng pagbawi sa kanya. Minsan lang 'to sa buhay ko kaya ano ba naman masama kung mag-effort ka para sa taong mahal mo, diba? Para sa forever mo.

When I was about to insert the password my heartbeat became faster. I don't know why and I didn't mind it. Binuksan ko ang pinto at pag pasok ko nakarinig ko ang boses niya. Napangiti agad ako. May kausap ata siya sa cellphone kaya naglakad ako ng marahan para hindi niya marinig ang footsteps ko. Magbabago ang plano ko. Akala ko kasi wala siya dito. Napatigil ako sa paghakbang ng marinig ko ulit siyang magsalita.

"The game's going well. Masyadong nagpapadala ang nasa kabilang side kaya naman hindi na naging mahirap ang paikutin siya."

Alam kong nakangiti siya habang sinasabi iyon. Ano kaya ang pinag-uusapan nila? Nagderesto ako sa paglakad at muling napatigil nang may narinig akong isa pang boses.

"Bakit ba kasi pinapatagal nyo pa yan, Hon? Itigil mo na yang larong iyan. Hindi na kasi ako nag-eenjoy. Iba na lang paglaruan natin. Iwan mo muna yang pon na yan. Mukhang maaagaw ka na naman sakin ng babaeng yun eh. Lalo pa at Ms.YU na siya ngayon."

Hindi ako agad kumilos. Nakinig pa ako ng usapan nila para malaman ko kung ano talaga ang puno't dulo nito. It seems that they are playing the Human Chess Game based in what the girl said na iwan na daw yung pon. But who sould the pon be? Ms. YU daw ngayon? Could it be me?

"Hon, you know very well na mahal na mahal kita. Pero hindi ganoon kadali na ibreak siya ng walang dahilan kasi siya lang yung naisip kong paraan para maka-move on nung iwan mo ko. Don't worry Hon. Gagawa ako ng paraan para siya yung makipaghiwalay."