°My Bestfriend°(completed)

Chapter 15

Hannah's POV

-Που εισαι, ρώτησε με ανησυχία.
-Μερικα στενά πιο κάτω απο το Coffee Mug.
-Ερχομαι.

Δεν πέρασε πολυ ωρα μεχρι να δω το γνωστο αμαξι. Μπηκα γρήγορα μεσα και ξεκίνησε για το σπιτι μου.

-Τι σου εκανε;
-Με απατησε... Εννοω οταν δεν ειχε γινει ακομα κάτι μεταξυ μας Τζέικ.
-Σε πειραξε εε;
-Ναι, λιγο, γιατί πρώτον πως ξερω οτι δεν το ξανα εκανε πριν απο χθες. Τέλος πάντων δεν με νοιάζει. Εχω εσενα τώρα και ειμαι καλα, ειπα και του χαμογέλασα.

Λιγο μετα φτασαμε σπιτι μου. Μπηκαμε μεσα και αφου χαιρετησαμε τη μαμα μου ανεβήκαμε στο δωμάτιο. Ζήτησα απο τον Τζέικ να κάτσει λιγο ήσυχος για να διαβάσω, μιας και δίνω πανελλήνιες σε μερικους μηνες.

*3 ώρες μετά*

Σηκώθηκα από το γραφείο και πλησίασα τον Τζέικ. Κοιμόταν. Η ωρα ηταν 4 το μεσημερι και δεν είχαμε φαει.

Κατέβηκα στην κουζίνα και η μαμα ειχε μαγειρεψει μακαρονια με κιμά. Έβαλα σε δυο πιατα, πηρα και αναψυκτικά και ανέβηκα πάλι πάνω. Τοποθέτησα το φαι στο τραπέζι στο μπαλκονάκι και μετα ξύπνησα τον Τζέικ.

-Βλακακο, ειπα ηρεμα.
-Μμμμμ
-Σηκω να φαμε.
-ΕΛΑ ΦΑΙ ΞΎΠΝΙΟΣ ΕΙΜΑΙ, πετάχτηκε και εγω άρχισα να γελάω.

Καθώς τρώγαμε ένιωσα το βλέμμα του εντονο πανω μου.

-Τιιιιιιιι, είπα παιχνιδιάρικα.
-Τίποτα, απλα εισαι πανέμορφη. Ακομη και οταν τρως βλαμμενο.

Αφου φαγαμε αποφασίσαμε να δούμε νετφλιξ.

*μπλινγκ* *μπλινγκ* *μπλινγκ*

Ακούστηκε ισα με τρεις φορές ο ηχος του messenger μου.

-Πωωω, ποιος είναι γαμω, ειπα με νευρα.

Έπιασα το κινητό μου και το άνοιξα. Ο Μπράιαν... Και στα τρια...

"Γεια σου ομορφη.
Καλα εισαι;
Ελπίζω οχι γιατι αν ναι θα σε κανω δυστυχισμένη. Θα πληρώσεις...."

-Τζ..Τζέικ..
-Τι εγινε;
-Φοβαμαι..
-Τι έγινε
-Ο Μπράιαν.. Μου εστειλε κατι μηνύματα. Δες..

Κοιτάζει τα μηνύματα και νιωθω το αίμα του να ανεβαίνει στο κεφάλι του.

-Αγαπη μου ηρέμησε. Θα μου πάθεις τιποτα.
-Ηρεμος ειμαι

Παρατήρησα τα χερια του να ειναι πολυ εντονα σφιγμένα.

-Δεν εισαι. Θα με αφήσεις να κανω κατι;