Chapter 6

70 1 0
                                    

Hanna's POV

Άνοιξα τα μάτια μου και είχα έναν τρομερό πονοκέφαλο. Πόσο παίζει να ήπια χθες.. Κοίταξα το κινητό μου και ήταν 9:30. Σκέφτηκα να ξανά κοιμηθώ. Αλλά έτσι θα χάσω όλη τη μέρα..

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο. Όταν όμως πέρναγα από τον καθρέφτη και...ήμουν ημίγυμνη?!

Τι φάση; Ποτέ δεν κοιμόμουν με τα εσώρουχα. Μόνο αν ήμουν μόνη...κάτι σπάνιο. Μία με τον Πίτερ μία με τον Τζέικ... Πάντα όμως με πιτζάμες.. Τι συνέβη!?

Προσπάθησα να θυμηθώ τα χτεσινό βραδινά αλλά μάταια. Μπήκα στο μπάνιο, έβαλα χαμηλόφωνα μουσική στο κινητό μου και έκανα ενα καυτό ντουζ. Φόρεσα το μπουρνούζι μου και μια πετσέτα στα μαλλιά μου. Έπλυνα το πρόσωπο και τα δόντια μου. Μόλις ήμουν έτοιμη βγήκα από το μπάνιο.

Ο Τζέικ ακόμα κοιμόταν. Δεν ντύθηκα, παρέμεινα με το μπουρνούζι. Κατέβηκα κάτω και για πρώτη φορά αποφάσισα να μην φτιάξω καφέ αλλά να παραγγείλω. Άνοιξα το κινητό μου και μπήκα στην εφαρμογή με την οποία παραγγέλνω πάντα. Μπήκα στο αγαπημένο μου μαγαζί και παρήγγειλα καφέ για μένα και τον Τζέικ και δυο σάντουιτς. Μόλις έστειλα την παραγγελία μου χτένισα τα μαλλιά μου και έκανα δυο γαλλικές πλεξούδες.

Λίγο αργότερα χτύπησε η πόρτα. Κατευθύνθηκα προς τα εκεί. Κοντά στην πόρτα υπάρχει ένα μικρό τραπεζάκι όπου εκεί είχα ακουμπήσει το πορτοφόλι μου. Άνοιξα και έβγαλα τα λεφτά. Άνοιξα την πόρτα και...ΤΙ ΣΑΙ ΣΥ ΜΑΝΑΜ?!?!?!!!??

Καλέ τι κουκλί ο ντελιβεράς. Ψηλός με καστανόξανθα, θα έλεγα, μαλλιά και καταγάλανα ματιά.. Να κάτι τέτοιο👇🏼

-Καλημέρα, είπε αυτό το πανέμορφο πλασματάκι

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

-Καλημέρα, είπε αυτό το πανέμορφο πλασματάκι.
-Καλημέρα, είπα και του έσκασα ενα χαμόγελο, που ελπίζω να μην φάνηκε πολύ creepy. Από την ανταποδώση του κατάλαβα ότι δεν ήταν.
-Ορίστε, είπε και μου έδωσε τα πράγματα.
Τα πήρα και πήγα γρήγορα προς την κουζίνα να τα ακουμπήσω.
-Αν θες πέρνα πιο μέσα, έρχομαι αμέσως, είπα.
Δεν απάντησε απλά έκανε 3 βήματα πιο μέσα, από οτι υπολόγισα μόλις γύρισα σε αυτόν. Άνοιξα το πορτοφόλι μου και τον έδωσα το ποσό και λίγο παραπάνω.
-Τα ρέστα σου.
-Κράτα τα, χαμογέλασα ξανά.
-Σε ευχαριστώ πολύ, είπε και έφυγε αφού μου ξανά χαμογέλασε.

°My Bestfriend°(completed)Where stories live. Discover now