7. Gün
Açık konuşalım, sabah saatin dokuzunda ve haftasonu altını çiziyorum haftasonu kapıyı sarışın bir kadının çalmasını beklemiyordum.
Gözlerim birazcık uyku için dilenirken zorda olsa kırılacak gibi çalan kapıyı açmak için uyandım ve paytak adımlar ne kadar hızlı olunabilecekse o kadar hızlı kapıyı açtım.
Kapı açtığım gibi "Luke!" diye içeri giren ve kapıyı açanın düşündüğü gibi Luke olmadığını anlayıp hafifçe gülümseyen bir kadın vardı.
"Hayatım merhaba!" diye seslendikten sonra beni kendine doğru çekip kısa bir kucaklaşma verdikten sonra "Luke'un bahsettiği kadar güzelmişsin." dedi ve kendini rahatça bulabileceği tek yer olan salona bıraktı.
O kadar fazla uykum vardı ki, cidden anlamıyordum. Ve birkaç dakika sonra kendime geldiğimde, salona gidip ona kim olduğunu sordum. Gözleri parıltı bir şekilde "Luke'un annesiyim." dediğinde yüzümü anlayışlı bir ifadesin sarmasına izin verdim.
"Luke uyuyor mu?" diye sorduğunda "Evet," diye sakince mırıldandım. Tabii bu sakinliğim, "Gece çok mu yoruldunuz?" sorusundan sonra toz olup gitti.
Gözlerimi büyültüp ona baktığımda ufak bir kahkaha patlatıp, "Afedersin" dedikten sonra "Onu uyandır mısın canım?" diye sordu. Kafamla ufak bir onay verdikten sonra Luke'un odasına doğru ilerlemeye başladım.
Kendi kendime Luke'un elindeki şansları düşündüm. Büyük ihtimalle annesi kadar babası da bu kadar hoştu. Benimkilerin aksine. Elimde olmadan ufak bir kıskançlık dalgası vücudumu sardığında Luke'u odasında telefonla konuşurken göreceğimi düşünmüyordum. Ya da hemen arkasından gelen "seni seviyorum" sözlerini düşündükten sonra Luke'a bağırmayı.
Telefonu kulağından biraz uzaklaştırdıktan sonra "Siktiğimin konuşmasını yapmama izin ver!" diye sinirli bir şekilde bağırdı. Ve siniri salondan gelen "Luke!" sesine kadar devam etti.
Kaşları kalkarken telefon konuşmasını "Seni sonra ararım." ile sonlandırdıktan sonra koşarak salona doğru gitti. Luke'un peşinden gittikten sonra düşündüğüm gibi anne kuzusu olması için dua ediyordum. Ve eğer öyle olursa Michaella beraber iyi eğleneceğimizi biliyordum.
Salona girdiğimizde Luke ve annesini sarılırken bulduğumda aklımdan geçen kötü planlarla gülümsedim.
Annesi "Michael bugün gelecek mi? Onu özledim." dediğinde Luke "Gelecek." diye mırıldandıktan sonra birazcık daha sıkı sarıldı.
Kabul edelim, Luke Hemmings gelmiş geçmiş en büyük anne kuzusuydu.
Ve ben annesine bu kadar bağlı olan birinin kalbimi kıracağını bilmiyordum.
