Birlikte gitmeliyiz

Start from the beginning
                                    

Gözleri açıktı ve nefes aldığını hissedebiliyordum. Göz bebekleri bir anda benimkiler ile buluştuğunda bakışlarından saniyelik bir an ürkmüştüm.

"Neden bunu yaptın?"

"Senin için." Deyip gözlerini kapadı. "Çok yorgunum."

"Yaralandın mı?" Dediğimde cevap vermemişti.

"Hadi Magnus! Gitmemiz lazım."

"Alec gitmemiz lazım, kalk ve buradan gidelim."

"Çok yorgunum. Bedenim acı çekiyor."

"Gücünü çok fazla kullandığın içindir."

"Hayır ondan değil." Deyip gözlerini açtı tekrar. "Çok fazla ateş ettiler."

Anlamaz halde ona baktığımda zar zor yerinde döndü ve gördüğüm şeyle korkuyla geriye doğru düşmüştüm.

Alec'in göğüsünde sayamadığım kadar kurşun izi vardı.

"Ağrıtıyor." Deyip bir izin üstüne elini koydu. "İçimde mermileri hissedebiliyorum, canımı yakıyorlar ama onları çıkaramıyorum."

"A... Alec... şimdi eğer iyiysen ve ayaklanabileceksen ayaklan. Birlikte buradan gideceğiz ve ben vücudundaki mermileri çıkaracağım, söz veriyorum."

"Çok yorgun hissediyorum."

"Biliyorum ama bunun üstesinden geleceğiz. Şimdi benden destek alıp ayaklanacaksın tamam mı? Sonra da buradan gideceğiz."

"Magnus, biraz ileride bir araç gördüm sanki. Eğer onu çalıştırabilirsem buradan gidebiliriz. Gidip neler yapabileceğime bakayım."

"Tamam Raphael, sen Simon ile git. Ben Alec'in yanındayım. Çalıştırabilirsen gelip bizi alırsın."

Raphael Simon'ı çekiştirip yürümeye başladığında ben de Alec'in başını kaldırıp dizimin üstüne koymuştum.

"Sen de gitmelisin."

"Birlikte gitmeliyiz." Deyip elimle onun yüzünü okşamıştım. Bedenindeki kurşun yaraları yavaş yavaş iyileşiyordu ama kurşunlar içeriye kaldığı için canı yanıyor olmalıydı.

"Kurşunları çıkarmak kolay olmayacak."

"Gerek olduğunu sanmıyorum." Deyip elimi tutmuştu Alec. "Bedenim onları eritiyor."

"Anlamadım?" Dediğimde derin bir nefes aldı ve elini sakince göğüsü üstünde gezdirdi.

"Buraya ateş ettikleri ilk zaman değildi bu. Çelik yelek giymiş gibiyim, bedenim kurşunları çok derine gitmeden  durduruyor ve saatler içinde eritip yok ediyor."

"Peki neden halsizsin?"

"Çok fazla ateş ettiler. Önceden hiç bu kadar ateş etmemişlerdi. Ve... normal mermiler haricinde çok fazla sakinleştirici iğne ile vurdular."

Demek istediği şeyi o an anlamıştım. Alec'i  ilk gördüğüm zaman gözleri dışında hiçbir uzvu hareket etmiyordu. O gün de büyük ihtimalle yüksek dozda sakinleştirici verilmişti bedenine. Şu anda da olduğu gibi.

"Yine de iyi olacaksın."

"Aslında ölmek istemiştim. Ölmek ve berbat ettiğim hayatından defolup gitmek... ama ölemiyorum, ölmek benim için çok da kolay gözükmüyor. Ölmeyi bile beceremedim değil mi?"

"Hayatımı berbat ettiğini de nereden çıkardın?"

"Dün Raphael sana böyle söyledi ve haklıydı da."

"Hayatım sen olmadığın zamanlar çok mu iyiydi sanıyorsun Alec?" Dedim biraz sitem ederek. "Asıl o zaman hayatım berbat olurdu."

"Bu halinden memnun musun yani?" Dediğinde eğilip onun yanağına küçük bir öpücük bıraktım.

"Memnun olmadığım tek şey sana daha iyi bir hayat sunamamış olmam... ben seni kurtardığım gün aslında bir yandan kendimi de kurtardım Alec. Ben kendi hayatımı da kurtardım. Sen hiçbir şeyi berbat etmedin. Asıl herkes senin hayatını berbat etmiş ve Tanrı da beni seni korumam için görevlendirdi. Ben bu şekilde olduğuna eminim. Bu şekilde olduğunu biliyorum."

"Geceyi gördüm az önce." Deyip derin bir nefes aldı Alec. "Şuradaki ağaç kavuğuna saklanmış. Azıcık kuyruğu yanmış ama iyi gözüküyor. Onu da almalısın, o bizim kedimiz."

"Tamam şimdi onu da alacağım. Sonra birlikte buradan gideceğiz. Anlaştık mı?"

Alec başını olumlu anlamda salladığı zaman arkadan bir araba sesi doldu kulağıma.

"Hadi hemen gidelim buradan. Birilerinin gelmesi an meselesi olabilir."

Raphael bunu dedikten sonra Simon arabadan inmişti. Alec'i arabaya taşımama yardım etmişti.

"İki dakika bekleyin." Deyip hızlıca Alec'in tarif ettiği ağaca yöneldim ve ağacın küçük deliğine sinmiş kedimi kucağıma alıp sıkıca sarıldım. Kedim resmen korkudan titriyordu.

Hızlıca arabaya dönüp Alec'in yanına, arka koltuğa yerleştim.

"Gidebiliriz." Dedikten sonra Raphael arabayı çalıştırmıştı.

Nereye gideceğimizi bilmiyorduk ama buradan bir an önce uzaklaşmamız gerekiyordu.

.....

Dediğim gibi bu hikayeye de seri bölümler atıp buna da final yapacağım. Tahmini 6-7 bölüme final gelir. Şu an 63. Bölümdeyiz, 70. Bölüm büyük ihtimalle final olacak 💙💙

Kod: 18 Deney BaşarısızWhere stories live. Discover now