Evveeettt, bu hikayeyi gasmiromon a ithaf ediyorum. George ve Luna ile ilgili bir kurgu yazmamı rica etti.
Umarım hepinizin hoşuna gider.
Keyifli okumalar!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
***
Luna Lovegood, parlak sarı saçlarını geriye atıp üstündeki tozları temizledi.
Hogwarts Savaşının üzerinden yalnızca bir ay geçmişti. Luna, babası ile birlikte yeni evine taşınırken sonunda bir fırsat bulmuş ve yakın arkadaşı Ginny'nin yanımda olmak için Kovuk'a gelmişti.
Odada kimseyi bulamadı. Ginny'ye baykuşla geleceğini haber vermişti oysaki.
Mavi cam gibi gözleri ile salonu taradı. Fakat hiçbir hareketlilik yoktu. Kolonu dönünce duvardaki saate baktı. Ginny ve Ron'u dışarıda, Bill, Charlie ve Percy'yi işte gösteriyordu. Harry'nin kolunu da görünce hülyalı bir gülümseme yayıldı yüzüne. Savaş bittikten hemen sonra - hala Hogwarts'tayken- Ginny ile yeniden sevgili olmuşlardı.
George'un kolu yoldayı gösteriyordu. Birkaç saniye sonra burada olmalıydı.
Haziran ayına yeni girmişlerdi. Burrow'un etrafı çiçeklerle kaplanmıştı. Yemyeşil ağaçlar ve ileride görünen nehrin yansıması gözüne çarptı. Fakat görünen tek şey nehir, ağaçlar ve çiçekler değildi. İleride, nehrin yakınlarında yürüyen kızıl saçlı bir figürü gördü. George olduğunu anlaması uzun sürmedi. Evin yakınında olduğundan dolayı saatin kolu yoldaydı gösteriyor olmalıydı.
George'a doğru yürümeye başladı. George nehrin yakınındaki ağacın altına oturup akıp giden nehri izlemeye başladı. Bir ay önce yıkıcı bir savaştan çıkmışlardı. Sonunda Voldemort sonsuza kadar yok olmuştu, ama bu onu mutlu etmeye yetmiyordu. Fred yoktu. Fred de sonsuza kadar gitmişti.
Yakınındaki taşı alıp nehirde sektirdi. Üçüncü sekmesinde taş nehrin dibine doğru yol aldı. İkinci denemesinde ilk seferde battı. Tam üçüncü taşı eline almıştı ki çiçekli bir koku burnuna doldu. Hemen sonra da yanına oturan kişiye baktı.
" Luna?"
Luna George'a gülümseyip " Taşı yanlış atıyorsun." dedi son derece sakin bir sesle. Luna etrafta olunca sanki bir dinginlik çöküyordu ortama.
" Ne?" George anlamamıştı.
" Diyorum ki" yerden bir taş aldı " Taşı yanlış atıyorsun. Daha eğimli atarsan daha çok sekiyor." dedi.
