My Only Exception

Chapter 5

"That's okay, hija. You could ask Jazlyn for some clothes if you're not comfortable with your dress." Sabi ni Tito Lorenzo. "Umupo na kayo, para makakain na tayo."

Nakita kong dalawa nalang ang bakanteng upuan sa lamesa ng dining area nila. Ang isa ay ang silyang katabi ng silyang inuupuan ni Lawrence at ang isa naman ay silyang katapat ng upuan ni Tito Lorenzo ngunit nasa kabilang parte ng lamesa. Uupo na dapat ako doon sa silyang katapat ng kay Tito pero naunahan ako ni Jazlyn dahil mas malapit siya doon kaya wala akong choice kung hindi umupo sa tabi ni Lawrence.

"Kamusta tulog niyo? Halos late na natulog lahat kagabi kasi late narin natapos ang party, mga 2 am ata." Si Tita iyon.

"Almost 4 na ako nakatulog kanina, inasikaso kopa yung ibang mga bisita saka yung mga food and kalat sa labas especially the bottle of beers kasi naman napakadaming naglasing kagabi...." Si Jazlyn iyon na nakatingin sa akin.

"W-what? I didn't know I was going beyond my limits... Sorry na." Sambit ko.

"So you were the one who got hysterical last night? Oh, yaaaah that's why you look familiar." Nagsalita ang babaeng kahawig ni Jazlyn. Nagtaka ako sa sinabi niya. Got hysterical? Who? Me?

"I'm sorry, what?" Tanong kong muli.

"Well, she doesn't remember that, couz. Kanina nga kulang nalang tumawag ng pulis nung makita ako eh. Pinagkamalan ba naman akong rapist? Siya na nga tong nakitulog sa kwarto ng may kwarto siya pa may ganang magreklamo." Ang lalaking kapatid ni Jazlyn iyon.

Napatitig ako sa kaniya at pinanliitan ng mata. Bakit kailangan niyang sabihin yon sa harapan ng mga tao rito?!

"Really?" Natawa ang pinsan ata nila. "What's her name again?" Tanong pa nito.

"Valerie, you can call her Val, she's my bestfriend." Si Jazlyn ang sumagot.

"Oh, hi Val.... I'm sorry I didn't have the chance to introduce myself kagabi, and I doubt you could still remember that today if I did?" Natawa ulit ito. "I'm Reeze, by the way, their most favorite cousin." Pagpapakilala ng babae.

Napatigin ako sa kaniya, ngayon kolang narealize na ang ganda ganda niya. From her medium to fair complexion, pointed nose, thick eyebrows, plump lips, and her hooded eye they are all on point. Para siyang beauty queen na pambato sa Binibining Pilipinas.

"Hi, Ate Reeze." Tanging nasabi ko nalang. "I'm sorry for what I did last night? I didn't know I got hysterical." Natawa pa ako.

"It's okay, I know you have your own personal reason bakit ka nagkaganon kagabi, just be a little more aware next time, okay? Don't drink beyond your limitations, I've been there before, it didn't turn out that well." Ngumiti ito sa akin."Anyways, I find it funny to know na napagkamalan mong rapist si Rence. Loko loko lang 'yan pero hindi naman siya gago." Ani Ate Reeze saka tumawa. Natawa rin naman sila Tita. "Masyado naman siyang gwapo para maging rapist." Pabulong nitong sabi.

"Narinig ko 'yon, ate." Si Rence naman iyon.

"Hay naku, kumain na nga kayo. It's good to see na nagkakasundo kayo... Mamaya baka gusto niyo manuod ng movie sa sala? Maghahanda akong snacks ninyo." Ani Tita Jazelle.

"That would be great, ang tagal narin nung huli tayong nagmovie marathon ha. Before pa nag UAE si Rence..." Sabi ni Ate Reeze.