Loving my student

25ο Κεφάλαιο

Αριστέας ποβ...

Ήρθε η τελευταία μέρα των πανελλαδικών εξετάσεων και τα παιδιά έδιναν μαθηματικά...

Ξεχωριστή μέρα σήμερα απλό πολλές απόψεις...

Αρχικά τελευταία μέρα σχολείου, δεύτερων δίνουν τα παιδιά μαθηματικά, τρίτων επιτέλους θα φυγω... Έχω κλείσει εισιτήριο και σε 3 μέρες είναι η πτήση μου για Νότια Κορέα

Φόρεσα ένα κοντομάνικο πουκάμισο μαύρο και ένα μαύρο πουκάμισο... Έβαλα δαχτυλίδια, κολόνια πήρα κλειδιά και ξεκίνησα με το αμάξι

Για άλλη μια φορά πήγαινα να πάρω την Dahyun... Έτσι κι αλλιώς ήταν η τελευταία μέρα για φέτος ...

Πήρα την Dahyun και ξεκινήσαμε για το σχολείο...

"τελευταία μέρα Dah" είπα ανακουφισμενη...

"επιτέλους..." είπε κλείνοντας τα μάτια της...

"τελικά τι θα κάνεις?" είπε..

"θα γυρίσω πίσω Κορέα.... Για να την πάρω μαζί μου μια και καλή... Την θέλω εδώ μαζί μου..." είπα χωρίς να πάρω τα μάτια μου από τον δρόμο...

"καλά θα κάνεις... Είναι το άλλο σου μισό Έρση... Δεν γίνεται εσεις οι 2 να μην είστε μαζί... "

Δεν απάντησα καθώς είχαμε φτάσει στο σχολείο...

Βγήκα από το αμάξι, κλείδωσα και πήγα μέσα στο προαύλιο...

Τελευταία μέρα...

Σύντομα χτύπησε το κουδούνι και πήγαμε μέσα στις αίθουσες....

Μοίρασα τα θέματα και άρχισαν να τα λύνουν...

Ελπίζω να έχω κάνει καλή δουλειά ως καθηγήτρια... Έτσι φαινόταν όμως αφού έγραφαν όλοι...

Κοίταξα τα πίσω θρανία και είδα την Μαριανθη και την Max...

Η Μαριανθη ήταν δεξιόχειρας ενώ η Max αροστεροχειρας... Έτσι κράταγαν τα χέρια του κατά την διάρκεια των πανελληνίων...

Χαίρομαι που βρήκαν η μία την άλλη... Είναι η μία το άλλο μισό της άλλης...

Θα γίνουν καταπληκτικες καθηγήτριες... Και οι 2... Και ξέρω ότι δεν θα χωρίσουν ποτέ...

Είχα κάτσει στην έδρα και θυμήθηκα το όνειρο της Dahyun...

Τι μπορεί να σημαίνει μια δολοφονία σε ένα όνειρο...

Άνοιξα το κινητό μου και το κοίταξα στο Google...

Έλεγε πως ήταν επιτυχία... Χαχ... Αστείο έτσι?...