Loving my student

3ο Κεφάλαιο

Αριστέας ποβ

Πέρασε και ο πρώτος μήνας στο σχολείο...

Δεν μπορώ να την ξεπεράσω... Κάθε μέρα την θέλω ακόμα πιο πολύ... Έχουμε έρθει πιο κοντά...

Σε λίγες μέρες ήταν μια εκδήλωση και ένας μαθητής με έναν καθηγητή έπρεπε να δουλέψουν μαζί σε μια παρουσίαση... Και ήμουν υπεύθυνη...

Θα ζητούσα από την Μαριανθη να με βοηθήσει... Είναι ευκαιρία... Θα είμαστε μόνες για ώρες...

Ήμουν στο σχολείο και είχα εφημερία... Κοίταζα το προαύλιο μέσα από τα γυαλιά ηλίου μου...

Την είδα... Να κάθετε μόνη σε ένα παγκάκι και να διαβάζει ένα βιβλίο... Φόραγε τα στρογγυλά γυαλια της και τα καφέ σπαστά μαλλιά της έπεφταν στο πρόσωπο της... Είναι πολύ όμορφη...

Ξαφνικά είδα αυτόν τον Μάριο να πηγαίνει προς το μέρος της, κάθισε δίπλα της, της γύρισε το προσωπο και της φίλησε... Εκείνη φαινόταν πως δεν ήθελε... Και τον εσπρωχνε...

Πήγα κοντά και τους μίλησα όσο πιο ήρεμα μπορούσα... αλλά με νεύρα...

"συγγνώμη παιδιά αλλά δεν επιτρέπονται τα φιλιά στο σχολείο" είπα και έβγαλα τα γυαλιά μου... Τα μάτια μου έβγαζαν σπίθες σε αντίθεση με την φωνή μου που ήταν ήρεμη...

"συγγνώμη κυρία" είπε η Μαριανθη και αγριοκοιταξε τον Μάριο...

Δεν έκανες κάτι εσύ μωρό μου... Σκέφτηκα...

" νταξει δεν έγινε και τίποτα " είπε ο μαλ*κας με θράσος... Και την ξαναέπιασε μπροστά μου

"βλέπω δεν ακούς όταν σου μιλάω"

"θα έπρεπε?"

" στον διευθυντή! ΤΏΡΑ!"

τον πήγα στον διευθυντή και πριν αποφασίσει την ποινή του είπα δύο λόγια με τον κύριο Σταματίου...

" έτσι όπως την ακούω την κατάσταση πρέπει να πάρει 5 μέρες αποβολή και να γραφτεί στο ποινολόγιο " είπε

"συμφωνώ μαζί σας" είπα...

" το αφήνω πάνω σας γιατί πρέπει να πάω στο τμήμα μου τώρα..." συνέχισα και έφυγα για το Γ5

"καλημέρα παιδιά, συγγνώμη για την καθυστέρηση υπήρχαν κάποια προβλήματα στο γραφείο "

" πόσες μέρες του ρίξατε κυρία? " είπε ένας χαχανιζοντας

" τόσες οσες θα ρίξω και σε εσένα αν ξαναμιλήσεις! Λοιπόν ακούστε καλά! Δεν θα ανεχτώ κανένας να μην σέβεται εμένα ή κάποιον από τους συμμαθητές του κατανοητό? Ήμουν καλή με εσάς αυτόν τον μήνα μην αλλάξει η στάση μου τώρα! " είπα... Δεν είχαν περάσει ακόμα τα νεύρα μου