Να με θυμάσαι

Ήταν κάποτε ένας έρωτας (!)

Η καφετερια δεν ηταν ουτε μικρη μα ουτε και πολυ μεγαλη ομως χωρουσε αρκετο κοσμο για να εκδηλωνονται παρτι μασκε ή και συγκεντρωσεις οταν ερχοντουσαν οι μερες ψηφοφοριας. Άλλο και τουτο. Η πανεμορφη καφετερια μετατρεποταν σε στρατοπεδο πολιτικο και οι νεοι χανονταν σε αλλα στεκια και δρομακια για να χαρουν τα χρονια της νιοτης. Τα τειχη ηταν βαμμενα με ενα απαλο καφε χρωμα και πάνω τους υπηρχαν κορνιζες με τους ηρωες του 1821 ενω αν καποιος παρατηρουσε καλυτερα τον χωρο θα εβλεπε και σκίτσα με τον Καραγκιοζη. Το γνωστό προσωπο που πρωταγωνιστεί στο θεατρο σκιων. Πανω απο την πορτα εισοδου-εξοδου ήταν κρεμασμένη μια στρογγυλή ταμπέλα η οποία δηλωνε το όνομα της καφετέριας 'Ζυθος Ποιοτητος, Μαμος Πατραιες'.

Ενας σερβιτορος την πλησιασε και διεκοψε την ονειροποληση της. Στον δισκο του ειχε ενα ποτηρι χυμο. Μπανανα βυσσινο μαλλον, διεκρινε απο το χρωμα του υγρου. Ηταν κοκκινο και παραλληλα κιτρινωπο. Καθώς ανελυε τις σκέψεις της συνειδητοποίησε οτι δεν ειχε παραγγειλει χυμο.

''Κερασμενο απο τον φιλο σας.'' της ειπε και η Δαφνη εσμιξε τα φρυδια. Δεν ειχε φιλους εδω. Ο σερβιτορος της εδειξε το ξανθο αγορι απεναντι της και καταλαβε. Αυτα εκαναν τα αγορια οταν ηθελαν οι γκομενες να τρεχουν απο πισω τους. Τουλαχιστον στην Αθηνα, για την Καλαμάτα δεν ήξερε.

''Ευχαριστω.'' αναφωνησε μονολεκτικα. Τι ειχε να πει; Απολυτως τιποτα! Ο σερβιτορος ψιθυρισε 'στην υγεια σου' και εφυγε για να σερβιρει τους υπολοιπους πελατες που περιμεναν ανυπομονα τα ροφηματα τους.

Μα χυμο; Χυμο; Γιατί όχι ένας καφές; Ένα φρέντο εσπρέσσο; Ο εκνευρισμος της ηταν εμφανης. Της εδειχνε πως στα ματια του ηταν μικρη κοπελιτσα ομως για κακη του τυχη δεν ηταν απο τις γυναικες που ετρεχαν πισω απο εναν αντρα. Ηθελε τα αγορια να ειναι ντομπροι. Σε θελω, με θελεις, τελος! Ενιωσε παλι εκεινη την καψα και τα νευρα της μονομιας εξαφανιστηκαν. Την κοιτουσε για δευτερη, τριτη, τεταρτη φορα; Ειχε χασει το μετρημα. Ενωσε τα ματια της με τα δικα του, δεν μπορουσε να διακρινει το χρωμα τους μα ηταν σιγουρα φωτεινα. Ελαμπαν! Εβαλε μια μπουκλιτσα των σγουρων της μαλλιων πισω απο το αυτι της και του χαμογελασε με ευγνωμοσυνη. Σχηματησε ενα αηχο ευχαριστω με τα χειλη της και επεστρεψε πισω στο λαπτοπ. Μολις βρηκε αυτο που εψαχνε. Την αρχη. Εκανε προχειρες σημειωσεις μη τυχον και ξεχνουσε αργοτερα οσα ειχε στο μυαλο της και εβαλε στην πλοκη λιγη απο την αληθεια της. Η γνωριμία των πρωταγωνιστών θα γινόταν σε μια καφετερια και αφορμη για να μιλησουν θα ηταν μια ζεστη σοκολατα. Εξου και ο τιτλος. Βεβαια η ζεστη σοκολατα δεν ηταν μονο ενα ροφημα στο βιβλιο μα η σωσιβια λεμβος της Άννας ...της πρωταγωνιστριας.