Άτιτλο κεφάλαιο 10

70 13 44
                                    

 Ο Θεοδόσιος παρατήρησε πως η κόρη του φερόταν περίεργα, αλλοπρόσαλλα, σε πλήρη αντίθεση με τον πραγματικό της χαρακτήρα. Τις προάλλες την είδε να βγαίνει από το σπίτι, ξεχνώντας ένα βιβλίο της στο τραπέζι  του σαλονιού, το μάθημα της ιστορίας συγκεκριμένα. Καλά που φεύγει παρόμοια ώρα με εκείνη τα πρωινά- η κόρη του πάει με τα πόδια στο σχολείο μιας και δεν απέχει πολύ μακριά, ενώ ο ίδιος μετακινείται στην δουλειά, έτσι ώστε να τη παρατηρεί πιο προσεκτικά. Αν δεν το έκανε, το κορίτσι ήταν ικανό να ξεχάσει τη σχολική σάκα κάποια στιγμή!

"Κάτι έγινε και την επηρέασε, δεν μπορεί η κόρη μου να συμπεριφέρεται τόσο διαφορετικά έτσι στα καλά καθούμενα." έλεγε μέσα του. Τη λυπόταν μεν αλλά συνειδητοποίησε πως έπρεπε να την εμπιστεύεται, τίποτα το άσχημο δεν έγινε, σίγουρα περαστικό είναι. Πιθανόν σχετιζόταν με την πίεση που εντείνονταν λόγω των εξετάσεων στο σχολείο.

Δεν του πέρναγε από το μυαλό καθόλου όσα βίωνε η κόρη του, πως  εκείνη πετούσε στα σύννεφα σαν περιστέρι που ποθεί την ελευθερία του και τα σύννεφα την παρέσερναν στο χορό του θελκτικού μυστηρίου...του έρωτα.

   Η Ρένα ήταν σίγουρη για τα συναισθήματα του Αντώνη αλλά κάτι την κρατούσε και δίσταζε να του εξομολογηθεί τον έρωτα της. Σε κάθε συνάντηση τους προτιμούσε να ακούει εκείνον να της μιλά και εκεί που ετοιμαζόταν να του πει πως ένιωθε εξίσου ερωτευμένη, το μετάνιωνε και δεν ξεστόμιζε τίποτα. Δεν μπορούσε ωστόσο να μην αποκρίνεται άλλο. Θα ερχόταν η κατάλληλη στιγμή για να ανοίξει τα 'πέταλα' της καρδιάς της.

Και τότε θα του έκανε την καλύτερη ερωτική εξομολόγηση, όταν δηλαδή θα άφηνε τον εαυτό της απελευθερωμένο. Ένιωθε πίεση και σφυγμό ως προς τις λέξεις και τις πράξεις, πράγμα που οφειλόταν στους αμέτρητους περιορισμούς που της επέβαλλε ο πατέρας της με τον απολυταρχικό χαρακτήρα του. Έφτασε στο σημείο να μην μπορεί να ξεστομίσει ένα τρυφερό 'σ αγαπώ' στον άντρα που ερωτεύτηκε, ακόμα και στη καλύτερη φίλη της δεν εξέφραζε πάντα τα  φιλικά συναισθήματα της!

Ο Θεοδόσιος της έμαθε να προσέχει κάθε της λέξη, να μην τολμά να πει τίποτα ανόητο, ακόμα και αν η ίδια δικαιούτο να μην γνωρίζει κάποια πράγματα λόγω νεανικής απειρίας και αφέλειας! 

  Αυτό το βράδυ θα ήταν το καλύτερο στη ζωή της επειδή κατάφερε να εξασφαλίσει άδεια εξόδου από τον πατέρα της για δύο ώρες παραπάνω. Επομένως θα γύρναγε σπίτι κατά τις 11. Ο Αντώνης έκλεισε τραπέζι για τους δύο τους σε ένα πολυτελές εστιατόριο, αλλά η μοναδική κράτηση που μπορούσε να γίνει ήταν στις οκτώμισι διότι όλοι είχαν φροντίσει να πραγματοποιήσουν κρατήσεις από τις προηγούμενες μέρες, ενώ ο Αντώνης καθυστέρησε.

H θλίψη του φθινοπώρου #WCBC2324Where stories live. Discover now