ALPHA

Chapter 23: Vomit Here, Vomit There

Si Trynyty ay namasa ang kaniyang kaliwang bahagi ng baba at dumugo ang kaniyang labi sa suntok na natamo niya mula sa kamao ni Alex habang si Dave
naman ay nasa gilid niya, nahihirapang huminga at patuloy sa pagsusuka.

Palapit na ang anino ng mga iyon. Dalawang anino ang nakita nilang lahat because of sunlight beams at their North-West at palubog na rin ang araw. Mabilis ang kilos ng mga ito at mabibigat ang mga yabag.

Nagdikit-dikit sila sakaling atakihin sila ay matutulungan kaagad nila ang bawat isa.
Napalingon sa kanila ang dalawang estudyante na nagmamadali. Hikahos sa paghinga ang mga ito.

Napabuntong-hininga sila dahil hindi halimaw ang mga ito.
Natuwa ang dalawang estudyante na kasama nila dahil kaibigan nila ang mga bagong dating.

Sharon at Shaina ang pangalan ng dalawang kasama nila Dave habang ang dalawang kararating lamang ay Stacy at Cassandra. Nagyakapan ang apat na
magkakaibigan. Sugatan ang dalawa pero si Cassandra ang mayroong marka ng kagat sa
kaniyang leeg. Kapansin-pansin ito matapos magyakapan ang apat.

“Okay lang kayong dalawa? Me-meron din ba kayong na-encounter na mga nilalang na sobrang nakakatakot? Hinabol na rin ba kayo?” Sunod-sunod na tanong ni Sharon sa kaniyang mga kaibigan.

Nagtitigan lang sila Stacy at Cassandra na hinahabol ang kanilang paghinga. Tumango lang ang mga ito. Napahawak ng kaniyang dibdib si Stacy, bumilis ang kaniyang paghinga at naninikip ang kanyang dibdib. Napahawak siya sa pader, tagaktak ang pawis dahil sa pagod at dahan-dahan siyang napaupo sa lupa.

“Oh gosh Stacy inaatake ka ba ng asthma mo?” tanong ni Sharon.

“Syempre ‘di ba obvious? Halerrrr! Hirap ng huminga yung tao oh so approximately her medical condition is the reference of what is happening to her.” Banat naman ni Shaina na clever sa kanilang circle of friends.

“You’re so mean Sharon…” ani naman ni Cassandra.

“Oh my gosh Cassandra what is happening to you? Naggu-gluta ka na ba ngayon? Parang may kulang…” kinuha nito ang nagniningning na isang bagay sa kaniyang bag.

“Oh ayan Perfect! Now look to the mirror” sabay abot sa kaniya ng salamin. Nakita nalang ni
Cassandra na may lipstick na siya.

“Gaga! Namumutla siya. Sometimes it causes by dropping the amount of oxygen na kailangan ng dugo for our body. Meaning, inadequate nutrients in the blood may shows by our lip’s color. Hindi lang naman pakikipaglaplapan ang purpose nito.” Singit muli ni Shaina

“Can the both of you just f*cking shut-up. Hello may isa tayong
kaibigan na inaatake ng asthma dito oh. What would we do to her?” tanong ni Cassandra.

“Let her die” sagot ng dalawang babae ng magkasabay. Napatingin si Stacy sa dalawa niyang kaibigan na nagsabi nun at sinamaan ng titig. Sabay din silang napatingin kay Stacy at sabing “CHAAROTTTT!”

Napatawa nalang silang tatlo habang si Stacy ay umiiling-iling dahil sa kalokohan ng dalawa.
Mga loka-loka talaga kaibigan ni Stacy kaya mahal na mahal n’ya ang mga ito kahit ganun. Sadya lang talagang mga kalog ang mga ito.

“Oh siya…” pagpapatuloy ni Shaina. “…may available ba d’yang inhaler?” tanong nya pero napailing lang si Stacy. “…kung ganun umayos ka nang upo mo in sit up straight and remain your self calm. Ngayon lagay mo ang dalawa mong kamay sa iyong tyan and inhale through your nose. And exhale longer than your inhale with relaxing your neck and shoulder.”

Nagpatuloy lang ang tagpo na 'yon hanggang maging kalmado at maayos ang paghinga ni Stacy.
Naupo ang lahat sa gilid, 'di alam kung sino o ano ang iniintay.

Possible na kung nagkatagpo-tagpo sila ng mabilis doon sa parte ng lugar na iyon ay mas malaki ang
tsansa nila muling makahanap muli ng kapwa nila estudyante.

Pero may tsansa pa rin na
halimaw muli ang makaharap nila. At sa totoo lang, pahinga at pagtago ang dahilan ng pamamalagi nila roon dahil bangungot lahat ito.

Nang dahil sa pagkabagot, hindi lang takot ang naramdaman nila. Nagbigay ang bawat isa ng motibo sa pagpapakilala at pakikipagkamay sa bawat isa. Pero sadyang hindi talaga magaling sa ganoong bagay ang mga galing sa STEM, bukod pa roon ay mas
matagal ang proseso nila ng pakikipagkilala kumpara sa ibang Strand ng paaralan.

Maituturing naman ang bawat isa na kaibigan bagkus ay nakikihalobilo sila ng may
dangal.

Dangal. Isang salita na lubos pinahahalagahan ng STEM dahil isa itong instrumento upang umangat at maging mas angat sila kumpara sa ibang Strand. They
much possess the intelligence, critical thinking, and ability to question everything to criticize and analyze the behavior of focused thing.

Pero sa mga oras na ito, tunaw ang utak nila dahil sa mga nangyayaring nakakagulantang na halos walang impormasyon ang
nagbibigay kaalaman sa kanila. At doon sila mahina dahil bumabase lang sila sa alam nilang facts.

Hindi sila maniniwala hangga’t ‘di nakikita ng kanilang dalawang mga mata.

Habang ang Track naman na kahalobilo nila sa mga oras na ito ay ang TVL track.

Well surprisedly sa kanila galing mga estudyanteng hasang-hasa sa mga makatotohanan o
makamundong bagay-bagay. They were born to be train. Knowledge is part of education that could enhance their skill. However wisdom is the overall great advantage amongst all privelage.

Mas practical ang bawat galaw nila. Well! It isn’t sure if they got that traits from the track. Pasaway kase ang henerasyon ng mga kabataan ngayon. Ginagawa nila
ang mga bagay na gusto at makapagpapasaya sa kanila. And that’s cool. You don’t belong here and making friends is not easy for you here.

Kumbaga parang nagiging
natural selection nalang kung makakasurvive ka, o iiyak ka sa magulang mo at sasabihing ayaw mo na.

Napasuka ulit si Dave. Nagkanda-puta-puta na buhay niya dahil sa lintek na school niya. Haggard na rin ang buhok nito na ingat na ingat siya dati. Pero sa mga oras na ‘to, nevermined nalang ang lahat. Lahat ay nahihirapan.

Napasapo ang babae sa kaniyang bibig na nagngangalang Cassandra. Sumuka siya sa gilid malayo sa tao dahil nakakahiya naman kung ipaparandakan pa n’ya yung
suka niya. And that’s Gross.