Chapter XII:
LOU'S POV:
Hindi na ako nakapag-paalam kay Yna at Jeff nang sundan ko si Alex..
Hindi ko naman siya nahabol kaya madali na akong umuwi..
Pag-dating ko sa bahay ay agad ako dumerecho sa kwarto niya, nagmamadali siyang ini-impake ang mga gamit niya at halos wala ito sa sarili..
"Alex mag-usap tayo.." mahinahon na usal ko
Seryoso siya at hindi suma-sagot..
"Alex please? Mag-usap naman tayo.."
"Alex naman eh... Alam kong nag-sinungaling ako pero para yon sa kabutihan mo.." paliwanag ko sakanya
"Kabutihan ko pero kinasama ng pamilya ko, ginawa mo pa akong selfish sa sarili kong mga mata.." tugon niya habang nag-aayos ito ng gamit sa bag niya
"Alex hindi ko naman alam na ganon ang mangyayari sa kanila.."
"Bakit sino bang may alam? Ako? Si Papa? Sino? Wala diba??"
"Alex---"
"Kasi Lou kung meron mang may alam sana naiwasan ang ganong pangyayari at kung alam ko malamang hindi na ako sumama sayo dito! Naiintindihan mo ba? Ha?! Ang point ko, kung nandon ako sa pag-sugod ni Gabby baka sakaling hindi nabaril ang mga kapatid ko, dahil ako naman ang hanap niya eh! Ako ang balak niya patayin at hindi si Sam at Paul!"
"Im sorry..." naiiyak na usal ko
"Oh baka alam mo? Alam mo naman talaga kaya nga dinala mo ako dito diba?"
"Alex ang alam ko lang makikipag-kita ang Papa mo kay Gabby, hindi ko alam na ganon ang mangya---"
"Bullshit! Don pa lang dapat expected mo na kung anong pwede mangyari! Nag-iisip ka ba?! O sadyang nabayaran ka ng malaki para ilayo ako!!"
😢😢😢😢😢😢
"Alex mali ang iniisip mo..."
"Pilit mo ko nilayo para ano?!"
"Alex.."
"Bakit kailangan gawin mo 'to?! Alam mo ba kung anong pakiramdam ko ngayon?"
"Alex hindi ko sinasadya.." umiiyak na usal ko
"Bukod sa naging sakim ako dahil naligtas ko lang ay ang sarili ko, pakiramdam ko ako ang nag-dala sa mga kapatid ko sa kapahamakan.."
"Sorry Alex, sorry.." umiiyak na usal ko
"And worst? Pakiramdam ko, ako ang papatay sakanila..."
😭😭😭😭😭😭
Hindi ko na napigilan ang mga luha ko..
Masakit para sakin na ganon ang nararamdaman niya, at doon nakita ko kung gaano kahalaga para sakanya ang pamilya niya kahit pa hindi niya pina-pakita na mahal niya ang mga ito..
Hindi ko magawang sabihin na Papa niya ang may gusto na dalhin ko siya dito at ilayo sa gulo, alam kong hindi niya maiintindihan at galit lang ang paiiralin niya, ayoko rin na madagdagan nanaman ang ikasasama ng loob niya para kay Tito Alex..
Mas mabuti na sakin nalang siya magalit..
🥺🥺🥺🥺🥺🥺
Binuhat niya ang gamit niya at nag madali itong lumabas sa pinto ng kwarto..
Dinaanan niya lang ako at wala itong imik sakin..
"Alex!!" usal ko at agad siya hinabol
"Alex please naman! Sige papayagan kita umalis pero sasama ako sayo.."
