Hoofdstuk 14

2.2K 166 14
                                    

-14-
Bo p.o.v

De wind blaast door m'n vacht heen en de krekels... Ja, wat voor geluid maken krekels eigenlijk? Chase stopt met rennen en gaat stil staan, ik dus ook. 'Oké, concentreer je. Wat hoor je?' 'Krekels.' Zeg ik simpel. Chase grijnst lichtjes. 'Als weerwolf hoor je beter, veel beter. Probeer het nog eens.' Ik probeer te luisteren, maar hoor niks bijzonders als dat ik nog nooit als mens heb kunnen horen. 'Het gaat niet.' Mompel ik. Chase drukt met zijn snuit tegen m'n kop. 'Niet zo serieus, schat. Het is oefenen. Je moet gewoon geduldig zijn.' Maar helaas, bezit ik niet zoveel geduld. 'Maar het lukt niet.' Mompel ik geïrriteerd. 'Concentreer je, geen mens is daar ooit dood aan gegaan, echt niet.' Glimlacht Chase. 'Jezus Chase, het lukt niet! Dat zeg ik toch.' Grom ik geïrriteerd. Chase veranderd terug. 'Helaas, dan geen eten vanavond.' Zegt hij en grijnst plagend, maar ik kan er niet om lachen. De irritatie word woede, waarom zo snel en zo erg, weet ik niet. Ik weet alleen dat ik erg sterk de neiging krijg om Chase een flinke klap te verkopen. Ik veranderd ook terug en kijk hem boos aan. 'Sta daar niet zo idioot! Ik sterf hier!'

Chase p.o.v

Yup, ze heeft echt last van versterkte emoties. 'Kijk, nu zie je wat ik bedoelde, met je emotie's niet onder controle te kunnen houden.' Zeg ik simpel. Bo lijkt er alleen maar bozer om te worden. 'Ga je me ook nog even lekker nonchalant staan doen? Ik verhonger hier!'
En het "verhongeren" meent ze serieus. Als een weerwolf net getransformeerd is, word de normale trek, ineens honger. Het voelt letterlijk of je maag wegbrand.

'Shhh, doe nou even rustig. Ik weet dat je honger hebt, ik snap het, maar je moet gewoon proberen te luisteren, dan kan je zo eten.' Hou ik geduldig vol. Bo gromt agressief naar me, maar ik blijf gewoon rustig staan. 'Ik hoop niet dat je denkt dat grommen intimiderend tegenover mij werkt.' Frons ik. Bo gromt geïrriteerd maar zucht dan. Ze sluit haar ogen geïrriteerd en probeert te luisteren. Ik zie haar ogen bewegen onder haar oogleden maar ze blijft staan.

Na ongeveer een halve minuut schieten haar ogen open, die volledig rood zijn. 'Ik heb wat gevonden.' Zegt ze, direct nerveus. Ik verander in een wolf, net al Bo. Binnen een seconden sprint ze weg, met mij achter haar aan. Haar ogen zijn nu nog rood, maar na een tijd geen mensenvlees te hebben gegeten, word het zwart.

We staan boven op een hoog blok steen, met zo vier meter onder ons een groot zwijn staan, die rustig staat te wroeten in de aarde. Bo wilt er op af schieten maar ik hou haar tegen door snel voor haar te staan. Ik schud m'n hoofd. Ze zal naar beneden moeten springen, wat op zich geen probleem is. Het probleem is dat als je land op de grond, je direct moet handelen, omdat ze ander gewond raakt. Ik heb wel is een klap gekregen van zo'n zwijn, en ik kan je vertellen; dan lig je echt wel plat. Ik knik ons direct naar het zwijn, als teken dat ze hem zal moeten bespringen. Ze kijkt even naar het zwijn en knikt dan. Bo bespringt het zwijnt, die luid begint te gillen door alle onverwachtste beten van Bo. Snel spring ik achter het zwijn en bijt hem hard in zijn poot, waardoor ik hem onderuit trek. Hij spartelt tegen maar Bo zet haar tanden in zijn nek en bijt goed door. Het zwijn spartelt nog even maar ligt dan stil. Dood. Direct trek Bo een groot stuk vlees los en schrokt het naar binnen.

Een uur later lopen we m'n huis weer binnen. 'Ik ben trots op je.' Glimlach ik. Bo kijkt m aan. 'Hoezo dat?' 'Je kan jagen.' Lach ik. Bo knikt trots. 'Geleerd van de master himself.' Grijnst ze.

Bo p.o.v

Chase glimlacht, zoals hij bijna altijd doet. Chase is gewoon eenmaal heel vrolijk en geduldig, wat ik totaal niet ben. Ik ben wel vrolijk, maar niet zomaar. Er moet iets leuks gebeurd zijn, wil ik écht vrolijk zijn. En laten we het maar niet hebben over geduldig, want geduldig zijn, is totaal niet mijn ding.

Ik naar Chase, terwijl hij drinken inschenkt voor ons. Z'n blauwe ogen zijn zo helder, dat het bijna niet meer natuurlijk lijkt. Ik heb gelezen dat de ogen van weerwolven vaak feller zijn, maar die van Chase... Chase ogen zijn voor mij de mooiste ogen die ik ooit heb gezien. Ik schrik op uit m'n gedachten als Chase het drinken op tafel neerzet. Als het geluid lijkt zoveel harder nu ik getransformeerd ben.

When the wolves come out of the wood *ON HOLD*Where stories live. Discover now