"မစားနဲ့.....ချက်မကြွေးနိုင်ဘူး"

"ရပါတယ်....မချားတော့ပါဘူး"

ပြောရင်းထွက်သွားတဲ့ကောင်လေးကြည့်ရတာမျက်နှာမကောင်းပေမယ့်ကိုယ့်အလုပ်မှမဟုတ်တာ...ဒီမှာနေခိုင်းတာတောင်လွန်နေပြီ......

အိပ်ခါနီးကျတော့သူကကိုယ့်ဘေးလာဝင်အိပ်သည်။သူ့ကိုအတင်းဖက်အိပ်နေတာကြောင့်တွန်းထုတ်ကာ....

"ငါ့အသားလာထိရင်....အိမ်ပေါ်ကမောင်းချမှာနော်"

Namjoonအပြောကြောင့်နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာNamjoonကိုကျောပေးရင်းအိပ်နေသည်။

ခဏကြာတော့တစ်ရှုံ့ရှုံ့ငိုသံကြားသည်။ဘာဖြစ်တာလဲဟုထကြည့်တော့ဗိုက်ကိုအုပ်ကိုင်ကာငိုနေသည်

"ဟေ့ကောင်ဘာဖြစ်တာလဲ"

Namjonကမေးနေပေမယ့်မဖြေ..အဲကွန်းဖွင့်ထားပေမယ့်ဇောချွေးတွေပြန်နေသည်။

"ဘာဖြစ်တာလဲ"

Namjoonမေးရင်းဆွဲလှည့်လိုက်တော့ငိုနေသည်။ဗိုက်ကိုအုပ်ကိုင်ထားကာငြိမ်နေသည်။Namjoonထင်သလောက်ဆိုဗိုက်အောင့်နေတယ်ထင်တာကြောင့်ဆွဲပွေ့လိုက်ကာ.....

"ဗိုက်အောင့်တာလား..."

မေးတော့ခေါင်းလေးသာငြိမ့်ပြသည်။Namjoonလည်းချက်ချင်း24နာရီဆေးခန်းကိုခေါ်သွားလိုက်သည်။ကားနဲ့သာသွားလိုက်သည်။ဆိုင်ကယ်နဲ့ဆိူမဖြစ်.....

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

"လူနာကအစာအိမ်ရှိတယ်ကွ....အစားမစားလို့ဖြစ်တာ"

Namjoonဘလည်းစိတ်မကောင်းဖြစ်သွားသည်။သူ့ကြောင့်ဖြစ်တာမလား...ချက်ကြွေးလည်းမပင်ပန်းတာကို....တမင်အမြင်ကတ်လို့မချက်ကြွေးလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။

"ဦးယေးကြီး...."

သူ့ကိုခေါ်နေတာကြောင့်အနားကိုကပ်သွားကာ....

"ဘာလဲ"

"သားကိုခုနချီထားတာမလား"

"ချီချင်လွန်းလို့မဟုတ်ဘူး....သေသွားမှာစိုးလို့....အလုပ်ကိုရှုပ်တယ်....ကိုယ့်အိမ်ကိုယ်ပြန်နေ"

"အိမ်မှသိတာယို့"

"မင်းဟာလေ...တကယ့်အရှုပ်ထုတ်"

INNOCENT(comlplete)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora