♦Karo'nun ♦ Nefesi♦

Bölüm ♦3♦

Nefes inanamıyordu "kaldırın" ne demekti be? Düşündüğü şey olamazdı değil mi? Ama adamın ciddi tavırlarına, kimseyi takmaz haline bakılacak olursa, tam da aklına gelen o felaket gibiydi.

Yani şimdi bu adam onun konuşmasına bile müsaade etmemiş, umursamamış bir göz atmış ve kendisinin ölüm fermanını mı imzalamıştı? Bu kadar mıydı? Bu kadar kolay mıydı yani?

Hala arkasından merdivenleri çıkmakta olduğu yerden gözünü ayıramıyordu. Kısa asker traşlı korkutucu derece Karo dediği adama benzeyen diğer adam, kendine doğru hamle yapınca kız istemsiz bir çığlık kaçırdı ağzından. Çığlık belli ki Karo'nun dikkatini çekmişti dönüp kıza baktı sonra onu kaldırmasını istediği adama. Etrafında adamlar doluydu ama genç kız nedense en çok bu ikisinden ürküyordu. Onun için diğerlerine bakmaya zahmet bile etmemişti.

Canı için yalvarmak istemiyordu. Hayattan hala bir çok beklentisi olan genç bir kız olabilirdi. İyi bir işe girmek Beyaz annesini rahat ettirecek, kemiklerini ağrıtmayacak rutubetsiz bir eve çıkarabilmek ve eğer olursa gerçekten şanslı olanlardansa aşkı bulmak. Bunları o da yaşıtları gibi düşünüyordu ama şu anda yaşıtlarından çok farklı bir durumdaydı ve bu yola her şeyi göze alarak girmişti. Onun için ölmek şu anda ilk başta ki korkusu olamazdı. Ama işin açıkçası zekat keçisi gibi titriyor ve içinden ağlamamak ve bu canavarların önünde küçük düşerek yalvarmamak için zor tutuyordu kendi.

Derin ne zaman burnu kırık yada yara bere içinde gelse ve Nefes bu yolun onun için kötü olduğundan bahsedip en azından dayaktan önce kaçmasını söylese, o da ona her zaman "eğer senin canını alacaklarından eminsen en azından bırak gururun sana kalsın" derdi. O zamana dek bunun tam olarak ne ifade ettiğini hissetmemişti. Anlamıştı ama masal dinler gibi. Hissetmek ayrı, yaşamaksa apayrıydı. O anda düşünmeden edemedi; acaba Derin kaç kere böyle durumlarla karşılaşmıştı ki kendine bir öğüt bile edinmişti?

Çığlığından sonra dikkat çektiğine göre bir şeyler söyleyip en azından Derinle ilgili öğreneceklerini öğrenip huzur içinde gidebilirdi. Daha fazla kötü olayları düşünmek yada kafasında kurmak istemiyordu, onun için gitmek daha doğru bi kelime olarak görünüyordu.

"Bir dakika beni dinle" dediğinde adamın emir almaktan hiç haz etmediğini de gözlerinden görmüş oldu. Ama ses çıkarmayınca devam etti.

"Şu kapının arkasında ki adam benim için çok önemli ve onu serbest bırakmanı istiyorum. Sana ne yaptı veya ondan ne istiyorsun bilmiyorum ama onun iyi olduğunu görene kadar buradan hiçbir yere gitmeye niyetim yok." İşte sonunda insan ağlayıp yalvaramadığında ve deli gibi korktuğunda olan temel şey ona da olmuştu. Öfke hepsinin önüne geçmişti.

O kapının arkasında ki kişinin onun aradığı kişi olup olmadığından çok emin değildi. Ama verilen adres, onu tutan kişi ve içeriden gelen ses, şu ana kadar hep doğru iz üstünde olduğunu söylemişti. Bu andan itibaren neden yanılacaktı ki. Madem elinde tek bir kart vardı bende onu oynayacağım diye düşündü.

******

Karo kızın bulunduğu yere doğru geri dönmek için hamle yapmadı ama kaşlarını alnına doğru yollamaktan da kendini alamadı. Üşüdüğü, yorgun olduğu ve çok korktuğu her halinden belli olan bu kız için bu söyledikleri gerçekten şaşkınlık vericiydi.

Dayanamadı ve dönüp "Erdemim bak ilk defa burada kendi isteği ile kalmak isteyen birini görüyorum. Belli ki burada gecelemek çok hoşuna gitmiş" bunu söylerken sesinde sert ve alaycı bir hava vardı.

Bu kızı ilk gördüğünde o kadar şaşırmıştı ki adeta nutku tutulmuştu. İlk önce zaten, bir kız gördüğüne şok olmuştu. Hiç aklına gelmezdi. Kendi isteği ile buralara gelebilecek bir kadın tanımıyordu. Hatta istese bile buralara kadar gelebilecek bu kadar cesur bir kadın olacağını düşünemezdi. Hem cinsleri bile bu bölgede dolaşmak için mental ciddi sorunları ya da çeşitli maddelerin etkisinde olmaları gerekirdi. Bu cesareti ile genç adamın takdirini ve hayranlığını kazanmıştı. İlk defa bir kadın için bunları hissederken buldu kendini. Bu kaşlarını çatıp derin derin düşünmesine neden oldu.