horror stories...

vliegtuig

Ik bedank alvast mn bestie voor t idee van dit verhaaltje. 
Vote, comment en volg!
• • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • "Kom je schattebout?" Vraagt mijn moeder. "We gaan zo!!" "Jahoor ik kom al!" Even tussendoor. Ik heet niet schattebout. Ik heet Sanne. En we gaan zo naar Australië op vakantie! KEI veel zin in natuurlijk. "Ik pak nog even mijn knuffel!" Schreeuw ik naar mam. En ja. Ik weet 't. Een 15 jarige die nog met n knuffel slaapt. Best raar. Maar oké. Ik kan gewoon niet zonder meneer konijn (ja zo heet mn knuffel) Dus stop ik jem toch in mijn tas. En loop naar beneden.

"Waar bleef je toch?" Vraagt mam. "Ik moest nog even wat pakken." Antwoord ik maar. "Laat me eens in je tas kijken?" "Uh. Nee dat is niet nodig hoor!" "Jawel!" "Nee!" "Jawel!!!" "Oké.  Doe maar." Zeg ik. Wetend dat ik heb verloren. Helaas vind mam mijn knuffel en gooit hem naar buiten. Dan ritst ze de tas weer dicht. En gooit ze hem in de kofferbak.

5 minuten later rijden we naar het vliegveld.

•tijdsprong•

We zitten al een uur in het vliegtuig en ik verveel me dood. Mijn telefoon is leeg en iedereen ligt te slapen. Ik grabbel wat in mijn rugzak om te kijken of er nog wat in zit waarmee ik kan prutsen. Dan voel ik iets zachts. Ik haal het eruit en zie meneer konijn(!!!). Helaas wordt mijn moeder wakker door mijn blijheid en ziet mijn knuffel. Ze wordt boos en smijt m uit het raam. Ik wordt kwaad en flip (fluisterd) op haar uit. Later val ik boos en huilend toch in slaap. Ik wordt een uur later wakker met een kapotte meneer konijn in mn handen en schrik me dood. Door mijn geschreeuw kijkt mijn moeder op van haar tijdschrift en ziet ze meneer konijn weer. Dit keer gooit ze hem zo naar buiten zodat hij eerst door de motoren gaat en daarna naar beneden valt.

5 minuten later begint het vliegtuig te schudden en te bewegen. Alle tassen vallen en ook de rekjes vallen naar beneden. De piloot waarschuwt ons dat we gaan neerstorten en dat we onze riemen vast moeten maken. Dan val ik flauw.
.............................................................

Ik wordt langzaam wakker. Ik kijk om me heen. Zand, zand, zand en water. Heel veel water. Dan dringt het tot me door! We waren neergestort! En ik heb het overleefd! Dan kijk ik beter. Langs mij ligt een bebloed lichaam. En nog een. En nog een. En nog meer! Achter me liggen de wrakstukken van het vliegtuig. Iedereen is dood behalve ik. Als ik beter kijk naar het lichaam langs me zie ik dat het mijn moeder is. Helemaal bebloed met allemaal sneeën op haar armen, benen en de rest van haar lichaam. Ze heeft ook een engelenglimlach. Dan voel ik iets langs me. Daar staat hij dan. Meneer konijn. Helemaal verminkt met een mes op zijn schoot....