Het 7e uur

Het kantoortje

Maandag, het 7e uur. Joas staat alleen in de lege gymzaal. Al een tijdje zijn z'n gymcijfers niet al te best; Zijn gymleraar bleek hier wel een oplossing voor te hebben. Zachtjes wordt de deur opengeduwd. Krabbe komt binnen, zijn lichaam gekleed in strakke kleding. "Ik heb gemerkt dat je cijfers niet al te best zijn, Joas. Heb je enig idee wat je hier aan zou kunnen veranderen?" Joas kijkt wat ongemakkelijk om zich heen. Een beetje afgeleid door het gespierde lichaam van Krabbe, komt hij niet uit z'n woorden. "Ik weet wel een vervangende opdracht die perfect voor je is. Dan hebben we beiden nog wat plezier aan deze lessen." Joas knikt instemmend. Langzaam volgt hij Krabbe richting de deur. Vanuit deze hoek heeft hij een perfect uitzicht op Krabbes ass. Wat zou er gebeuren als hij hier tegenaan zou slaan? Ze lopen door de gangen en komen uit bij het kantoor van Krabbe. "Ga maar even hier zitten, dan kom ik zo terug", zegt Krabbe met een zachte stem. Joas gaat zitten en kijkt vol verwondering de kamer rond. Overal hangen foto's van Krabbe gekleed in niks meer dan een strakke onderbroek. Een warm gevoel stroomt Joas' lichaam binnen. Een plotseling gekraak haalt Joas uit z'n gedachten. Krabbe komt binnenlopen met een blinddoek. "Even stil blijven zitten nu, ik weet zeker dat je na vandaag wat vaker zult langskomen voor een extra uurtje." Krabbe bindt voorzichtig de blinddoek voor. Joas kan nu niks meer zien, z'n andere zintuigen staan op scherp. Zijn spieren spannen zich aan, als hij een paar handen op zijn schouders voelt. De handen zakken voorzichtig, aftastend, naar beneden. Als ze de vand van zijn sportbroek raken, houden ze abrupt op. De blinddoek wordt afgedaan, waardoor Joas even verblind wordt. Als zijn ogen gewend zijn aan het licht, staat hij op. "Dat leek me een goede eerste les. Zeker voor herhaling vatbaar, vind je niet?" Krabbe geeft hierbij een snelle knipoog. Joas knikt instemmend. "Dan zie ik je morgen weer. Zelfde tijd. Dan heb ik een verrassing voor je."