Run with princess •Louis Partridge

0.9

İyi okumalar bebeqlerim :))

🥂Sizi seviyorum🥂

Bir anda ayağımın kaymasıyla ölüceğimi düşünmeden edemedim. Ama bir el taraından tutulmuştum. Bunu b-bilerek yapmış olmalıydı. Yoksa kimse-

Ls: Laura?

Lr: L-louis?

Ls: Ben...

Heyecandan ölmeden söylesen iyi olucak Bay Geniş omuz! Elimi kendine doğru çektiğinde eski halime geri döndüm. Ama tek bir fark vardı: Kollarım onun boynuna dolanmıştı. Bu benim ölmem için çok büyük bir sebep...

Ls: Bak..

Ls: Aslında...

Derin bir iç çekti. Ben onun gözlerine dalmışken çalıların arkasından bir ses geldi. Hemen kollarımı geriye çekip sesin geldiği yere doğru döndüm. 

Ls: Ne oldu?

Lr: Bir dakika.

Elimle durmasını işaret ettim. Bu ses benim için bir şanstı. Yani umarım öyledir...

Tekrar bir çıtırdı duyduğumda bu sefer hiç beklemeden koşmaya başladım. O kişiyi bulmam gerekiyordu. 

Ls: Laura nereye?!

Arkamdan bağıran Louis'i takmadan sesin geldiği yere doğru koşmaya devam ettim. 

Hayatımdaki en büyük şansı bırakıp buraya kadar gelmiştim. Onu bulmam gerekiyordu.

Lr: Orada biri mi var?

Yavaşlayarak etrafa bakınmaya başladım.

Lr: B-ben Laura! Benden kormana gerek yok!

Hala ses yoktu. Beni duyuyordu, biliyorum!

Lr: Bak sadece konuşmak istiyorum, sana kızmam!

Lr: Beni duyuyor musun?

Bir kaç dakik bekledim ama ses gelmiyordu. Artık ümidi kesmem gerekiyordu galiba...

Lr: Bak ben şimdi gidiyorum. Ama ne zaman istersen bana bir işaret gönder!

Biraz daha bekledim ama yoktu. Hiç bir ses gelmeyince ben de geri döndüm.

Louis yoktu, ağaç eve dönmüş olmalı...

🥂🥂🥂

Ağaç eve çıktığımda neredeyse sabah oluyordu. Herkes bir yere kıvrılmış yatıyordu. Ben nerde yatıcam?

Yavaşca Louis'in yattığı yere doğru eğildim.

Lr: L-lou Louis?

Sesim titremişti. Hava soğuktu ve doğal olarak da üşüyordum. Karşımdaki minik bebek yavaşca gözlerini açtı ve elleriyle gözlerini ovaladı.

Ls: Efendim Laura?

Yavaşca ellerini gözlerinden çekti ve kısık gözleriyle bana baktı.  

Lr: Ben nereye ya-yatıcam?

Dikleşti ve yere dönük olan gözlerini bana çevirdi.

Ls: Üşüyor musun?

Sonundaki esnemesi kıkırdamama neden olmuştu. O ise sadece halime gülmüştü.

Gülerek kafamı aşağı yukarı salladım. Kollarını açtı:

Ls: Hadi gel :)

Şaşırmıştım. Ama hayır diycek değildim ya! 

Yavaş hareketlerle yere oturdum ve ilerlemeye başladım. Dizlerim ve ellerim yere değiyordu, yavaş yavaş kollarının arasına girerken elim kaydı ve kucağına düştüm. 

Ls: Hadi yatalım :))

Gülerek söylediği şeyle pozisyonumu düzelttim ve yanına kıvrıldım...

Yavaş yavaş aşq başlasa mı acaba..?

Bir sonraki bölümde romantizim olabilir

Sizi çok seviyorum Muah!

🥺Vote + Yorum lütfen🥺