Yuzumyeterjin Umarım koridorda deli danalar gibi ismimi bağıran sen değilsindir
Taeamahyung Benim aşk bahçem Dayanamadım hasretine Görmeye geldim
Yuzumyeterjin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Taeamahyung Sana dönüyorum yavrum Valla çok özledim Bi kere görüp gidiyim
Yuzumyeterjin Gelmişsin zaten amk LAN BAĞIRMA TAMAM TAMAM
Taeamahyung :') (görüldü)
...
Kitaplarını çantasına tıkıştırarak koşar adım sınıfından çıktı. Koridorun başında Taehyung'u gördüğünde içine yayılan mutluluk yüzünden yüzünde güzel bir gülümseme yer edinmişti. Ancak sinirli görünmesi gerekiyordu. Kaşlarını çatıp yüzünü ifadesiz tutmaya çalıştı ve az ileride otuz iki dişiyle gülen çocuğa yürüdü.
Yanına geldiğinde kafasına yumuşakça vurdu. "Ne halt yemeye bağırıyorsun koridorun ortasında?"
Taehyung dudaklarını büzerek kafasını tuttuğunda sanki gerçekten acımış gibi bir ifadesi vardı. "Götünü kıtladığım özledim dedim ya." Seokjin sert davranmayı bir kenara bırakarak güldü. Karşısındaki çocuk ciddi kalabilmesi için fazla tatlıydı.
"Tamam tamam kızmıyorum ama fakülten buraya çok uzak değil mi? Niye boşuna o kadar yürüdün?"
Taehyung'un suratını tekrar büyük bir sırıtış kapladı. Kollarını aniden gencin beline sarıp kendine çekti ve yüzlerini yakınlaştırdı. Omuzlarını silkerken, "Boşuna değil ki," dedi. "Seni görmek için geldim. Bundan daha büyük bir sebep yok."
Seokjin yutkunup gözlerini kaçırırken ne diyeceğini şaşırmıştı.
Abi buna kalkar bak
İç sesi de olaya dahil olduğunda iyice utanmıştı. Bir anda kollarını havaya kaldırıp belindeki elleri çözerken bağırdı. "Ayh! Burası ilim irfan yuvası seni cibiliyetsiz, pislik, vatan haini, sapık herif. Burada böyle şeylere yer yok canım. Aaaa. Bunu da mı ben öğreteceğim sana? Ahlaksız adam."
Taehyung sevdiceğinin sevimliliğine dayanamamış tekrar kendine çekip kemiklerini kırmak istercesine sıkarak sarılmıştı. "Aşk bahçem resmen gel beni sev diye haykırıyorsun. Off. Kafayı yemek üzereyim. Çok tatlısın." Kolları arasındakini biraz hırpalamış ardından kafasına yediği şaplakla bırakmak zorunda kalmıştı.
Seokjin tehditkâr şekilde ayakkabısına uzanmış, "Bir daha böyle bir şey yap bak nasıl fırlatıyorum elli beş numara ayakkabıyı," demişti. Taehyung gülüp onu dinlemeyerek bir kolunu omzuna atmıştı. "Hadi yemek yemeye gidelim." Yandan bakarak göz kırptı. "Ben ısmarlıyorum." Seokjin sırıtıp, "Adamsın sen," diyerek omzunun üzerindeki eli tutup yürümeye başladı.
