Adam: Sen beni zaten bir yerden tanıyorsun Karan'ım.
Karan: Biliyorum işte, ama nerden?
Adam: Nerden olduğunu öğreneceksin.
Adam: Ve umarım öğrendiğinde benden nefret etmezsin.
Adam: Bu hayatta en çok korktuğum şey sanırım bu.
-Küfür argo bulunur.
...
Multideki aşırı tatlı eleman da İbrahim oluyorr yicem Louisimi amk
Bu arada oy ve yorumu unutmayın öldürürüm sizi
İyi okumalar :*
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
"Alo?" dedim huysuzca sırama geçerken.
"Karan, nerdesin?" diye sordu. Benimle hiç normal bir ses tonuyla konuşmuyordu. Ya bağırırdı ya çağırırdı.
"Okuldayım Civan. Nerede olacağım?"
"Annemle babam hocalarınla görüşmek için okula geleceklermiş habersizce. Haber vereyim dedim."
nE?
"Bir dakika, bir dakika! Birincisi, annem o sırtıyla okula nasıl geliyor? İkincisi de neden habersiz geliyorlar? Hiç yapmazdılar hâlbuki..."
Ailem ve hocalarım sık sık görüşülerdi durumumu öğrenmek için. Hocalar evdeki durumumu merak ediyorlardı. Ailem de üzerime titrediği için hocalarla sık sık görüşürlerdi okuldaki durumum için. Güya iyiliğim içinmiş... Robot gibiydim öyle. Biri birilerine durumumun nasıl olduğunu sorardı da bir tek bana... bir tek bana sormazdılar. Benim fikirlerim, duygularım önemsizdir çünkü. Aklımın fikrimin sadece derslerim de olması gerekiyordu.
"Bugünkü tedavisinde doktor anneme artık biraz dolaşmasını, yürüyüş yapmasını söylemiş. O da fırsat bu fırsat, Karan'ı sorayım demiş hocalarına."
Gerçekten de annem ve babam hocalarımla asla benden habersiz görüşmezlerdi. Ne oldu acaba?
"Galiba şüpheleniyorlarmış senden. Konuştuklarında duydum; Karan acaba liseye geçti diye değişti mi, bir hocalarıyla konuşalım, ondan habersiz gidelim, diye şeyler söylüyorlardı. Babam bir şey yapmıyordur dedi ama annem biraz şüpheliydi." diye mırıldandı.
Civan nedense bana yardım ediyor gibi geliyordu bana.
"Peki. Eyvallah." dedim.
"Rica ederim..." diyip yüzüme kapattı. Yüzüme kapatmasaydı akşama ona çok güzel bir sütlü tatlı yapardım sırf bu yaptıkları için. Fakat yüzüme kapattı resmen. Sınıfa hocanın girmesiyle hepimiz dikkatimizi hocamıza verdik.
Dersin yaklaşık 20. dakikasına geldiğimizde Büşra Hoca beni tahtaya çağırmıştı. Tabii ki de sözlüdeydik! Bu kadın sınav yapmak yerine işkence çektiriyordu resmen. Quizler ayrı bir dert, sözlüler ayrı bir dert... Nişanlılar ayrı bir dert...
"Sülfürik asitteki toplam tanecik sayısını hesapla Karan..." dedi Büşra Hoca siyah ceketini sandalyesine koyarak. Ardından sandalyeye oturup kıvırcık saçlarını arkaya attı.
