Jacob Ezra

266 9 1
                                    

I'm playing with my phone when dad approached me while fixing his hair. My eyes diverted at him while my attention is still focused on what I am playing. He sat beside me and mom also arrived, doing the same thing.

Nakasuot pa ako ng uniporme at tinatamad pumasok. My class is boring, and I can't make all those lessons be in my brain. Imbes na nasa harap ko ang guro na nagtuturo sa amin, iyong cellphone ang pinagkaabalahan ko.

"Jacob, anak. Why are you still here? I thought you have class?" I nodded my head while still playing the game. Nasa likod iyong bag ko, hindi ko tinatanggal mula kaninang pag-upo ko.

"Tinatamad ako, Ma. I won't go to school with a teacher who's too boring to teach the lessons. Dito na lang ako muna." I heard them both sighing and cannot do anything with my decision.

Alam naman nilang masyado akong perpekto bilang kanilang anak kaya pagdating sa mga ganito, hindi nila ako kinokontra.

Hindi rin naman ako bulakbol na estudyante. It's just hate the school, what I mean is, it is not perfect for me. Nagbabalak nga akong mag-transfer, eh.

Iyon lang naman ang naging tanong nila sa akin bago ako nakaramdam ng isang bagay na inaabot nila sa akin. I glanced at it. Itinigil ko ang nilalaro at kunot ang noong tinignan iyong suit na inilalahad sa akin ni dad.

Tumayo ako saka kinuha iyon mula sa kanyang pagkakahawak. "Woah. Angas. Saan punta natin?" I asked them with a slight excitement in me.

Tuwing reunion kasi ng pamilya namin, lagi kaming nagtitipon ng mga pinsan ko tapos halos magkakapareho ang mga suot. I call them my best buddies. We are not studying on the same school but whenever there is a special occasion, we are all complete.

Now that they gave me this, I don't really know what occasion we are going to attend to. Masyado silang prepared para sa akin.

"We'll attend a party and you'll gonna be the first dance of the debutant," saad ni Mama na ikinagulantang ko.

I've attended some parties before but not some debuts. Bukod sa nakakaumay na mga palabas, dagdagan pa iyong papagurin ako sa kakasayaw ng may birthday. Hassle din, eh. Hindi ko naman ginustong dumalo pero ako iyong nakakaramdam ng pagod pagkatapos.

Buti sana kung mabait saka maganda iyong may birthday, eh.

"Pass ako, Ma. Sina Joaquin na lang imbitahan mo. Maaga pa pasok ko bukas." Oo at kahit na mukhang nakakaumay ding makita iyong mukha ng guro ko, papasok ako. Cutting class nga lang.

My father sighed deeply and stood up. Inilapag ko iyong suit saka bumalik sa ginagawa.

I have no interests on that. Para saan? Ang dami ko pang gagawin tapos ayokong manatili na naman doon sa venue habang sila ay nakikipag-usap sa ibang mga tao.

"Jacob? This is just a one-time experience. You'll join us later. You can go home after the party. Ipapahatid kita kaagad."

Wala akong nagawang pagkontra. So that day, I found myself wearing the suit they gave me and entering the venue of the party.

Nasa bahay lang naman ng debutant iyon pero sobrang lawak. I can't even find the person who's celebrating so I sat on the 18th roses' table.

Doon ay nakahilera ang ibang mga lalaking kasing edaran ko rin tapos panay ang kwentuhan. Marami ang mga bisita tapos medyo madilim lang ang paligid. May iba't ibang kulay ng ilaw na hindi ko naman trip.

"Uy Valdemora. Swerte naman ni Charis!" I heard someone muttered my surname. Napalingon ako sa nagkukumpulang lalaki sa kabilang bahagi ng mesa. My lips pursed as they stared at me in awe.

Once in a Lifetime (Valdemora Series #5)Where stories live. Discover now