Haven / Hyunin

(⁰⁹)

İki gündür odamdan çıkmıyordum.

Hyunjin yemek yemediğim için söylenerek kapımın önüne atıştırmalık bir şeyler bırakıyor ve ben sadece onları yiyip çöpleri atıyordum.

Küçükken yanıma gelmediği için küstüğümü sanıyordu. Oysaki ben o gece bana iyi geceler dilemediği için kırılmıştım.

Elimdeki kitabımı bırakıp derin bir nefes aldım. Banyo yapmam gerekiyordu. Oturduğum yerden kalkıp yatağımı düzelterek odamın camını açtım ve derin bir nefesi daha içime çektim.

Yarın psikoloğum gelecekti ve eminim Hyunjin beni şikayet edecekti.

Odanın kapısını yavaşça açıp kızla banyoya girerek kapıyı kapattım. Küveti doldururken elimi yüzümü iyice yıkamış ve benim adımı yazıp her sabah diğerlerinden ayrı koyduğu yüz maskesini elime alıp küvetin kenarına koymuştum.

Üzerimdekilerden kurtularak suyun içine girmiş, saçlarımı yıkamaya başlamıştım ki banyoya Hyunjin daldı. Üzgün ve mahcup görünüyordu. Küvetin yanına oturup kollarını küvete yaslayarak parmağını suda gezdirdiğinde yutkundum. Fazla yakındı ve henüz köpük suyun yüzeyini tamamen kaplamamıştı.

"Benden kaçıyorsun."

Bir şey demedim. Saçlarımı kedi kulağına çevirmekle meşguldüm.

"Küçükken gelmediğim için özür dilerim. Aptalın tekiydim. Beynimle değil sikimle düşünüyordum." Dediği şeye gülerek aynadan ona baktım. "Ne?"

"Affet beni."

"Ona kırılmadım."

"Ne? Neden iki gündür benden kaçıp hiçbir şey yemiyorsun o zaman?" Avucuna aldığı suyu yüzüme attığında eline vurdum.

"O gece sana iyi geceler dedim." Durup bana öylece baktı. Anlamadığını fark ederek gözlerimi suya çevirip köpüklerle oynamaya başladım. "Sen demedin ama. Bana iyi geceler deseydin o gecem iyi geçecekti."

"Ne?"

Suyun içinde hareket edip ona döndüm. "Bana her gece iyi geceler demiştin ama o gece söylemedin. O yüzden küstüm. Dün de söylemedin, önceki gün de. Gelip gidip özür dileyeceğine iyi geceler dileseydin affedecektim."

"Bu kadar basit miydi kendimi affettirmek? Beni affet diye neler yapmaya karar vermiştim. Bir sürü boya ve tuval almıştım, pasta malzemeleri de almıştım. Şapşal." Yüzüme tekrar su artığında güldüm. Islanmayı umursamadan beni kendine çekip sarılmıştı.

"Bundan sonra hep diyeceğim."

"Desen iyi olur. Islanacaksın."

"Önemli değil, seni özledim ve tekrar başa döndük diye korktum." Kollarımı ona sarıp güldüm.

"Affettim, banyodan çıktığımda önce pasta sonra resim yapalım." Beni onaylayarak geri çekildiğinde kapıyı işaret ettim. "Git de yıkanayım."

"Gidiyorum."

"Güle güle."

"Mutfakta bekliyorum seni."

"Çık artık."

"Barıştık deşil mi?"

"Hyunjin! Çık, duş alıp geleceğim."

"Ama barıştık, değil mi?" Kapının arasından bana bakarak sorduğunda gülerek onayladım. "Barıştık."

"Tamam, bekliyorum. Çabuk ol." Banyodan çıkmayı başarabildiğinde gülerek maskeyi yapıp, yüzümü ve saçlarımı yıkayarak küveti boşalttım ve duşumu alıp banyodan çıktım.