Race Track of Love (RP SERIES #1) [COMPLETED]

♤Fifty-Six♤

"I w-will always l-love you Titania." Sabi nya sa akin bago ako pikit matang tumalikod at tumakbo papalayo sa kanya. Iniwan ko sya doon at hindi ko na alam ang mangyayari sa kanya. Mahigpit kong hinawakan ang mahaba kong damit para mabilis akong makatakbo hanggang sa makalabas na ako ng hukuman na 'yon at sumalubong sa akin ang mga kawal namin na nakikipaglaban parin sa kawal ng mga Kingsley.

"Pére! Pére!" I shouted pero hindi ko na sila nakita pa. Sana naman ay ligtas sila.

"Princess Titania come with us. This way!" General Fuerzo said nang makita nya agad ako. The place was so loud and the sounds from the guns are covering the whole place of this Court. I though, after this day everything will be okay but I guess it's not. It's becoming worster and worster than I could even imagine.

"Cover the Princess! Faster!" Malakas na sigaw ni General Fuerzo habang pinapapalibutan nya ako ng mga sundalo.

"Where's Pére?! Are they safe?" Tanong ko sa kanya pero hindi na nya ako nasagot pa nang bigla kaming mapatigil at bumangga ako sa likod ni General Fuerzo. Hanggang sa napansin ko na lang na hinarangan na kami ng panibagong hukbo ng mga Kingsley. Hindi talaga nila ako titigilan hangga't hindi nila ako napapatay. Wala na akong nagawa kundi umagaw ng isang baril sa nakahandusay na kawal at ipagtanggol ang sarili ko. And my tears starts to fall again because it hurts a lot seeing what is happening right now. This isn't the life I want my child to see. The dead bodies are all over the ground and literally, the blood is covering in every single corner. I guess this is my life, violence, sorround by rugged people over power and throne and destined to be in this kind of pain and misery.

I twang the trigger of the gun on my hands hanggang sa maubos ang bala noon. Halos hindi ko matitigan ang mga sundalo ng Kingsley na tinatamaan ko. They are not involve at this, nasa ilalim lang sila ng isang obligasyon mula sa maling tao. They have thier families too but here I am, shooting them to protect my own life.

"Princess Titania!" Rinig kong malakas na sigaw ni General Fuerzo pero huli na ang lahat dahil namanhid na ang katawan ko. Hindi ko alam kung alin ang masakit pero alam kong may mali. Nangangatal ang kamay ko na nabitawan ang baril na hawak ko at awtomatikong napahawak ang kamay ko sa tyan ko bago tuluyang umikot ang paningin ko at mawalan ako ng lakas hanggang sa mapaluhod na ako sa lupa.

"Calli!" I tried to open my eyes again at clear my vision because of that voice. Parang lalo akong nabingi at nawala ang maiingay na palitan ng putok ng baril sa paligid ko nang marinig ko ang boses nya. I tried to smile when I realize something. Am I dead or I'm just dreaming. Kahit alin doon sana ay hindi na ako bumalik pa sa reyalidad.

"Calli! Please open your eyes!" Halos maging isang hagong na lang 'yon sa pandinig ko. Alam kong may sinasabi sya pero hindi na 'yon maintindihan pa. Bakit ganito?

"Am I d-dead?" I said na parang wala na ako sa aking sarili. I felt his hands hold mine and it looks like it becomes a trigger to my eyes to pour the never ending tears for him.

"You're not. I'm sorry if I take so much time to come back for the two of you." He said but again, I can't understand him anymore. Unti unti ko na ring nararamdaman ang sakit sa parteng dibdib ko.

"I d-don't understand a-anything. But m-maybe, this is just a d-dream. A f-final sweet d-dream about the two of u-us." I said with a smile but he didn't answer me. I just felt his hands touched my my face and pull closer to him. I miss his sent so much but what bothers me is the water that makes my shoulder wet.

"Please Calli don't leave me. Fight for our child please!"

"K-Kaizer." Ramdam na ramdam ko ang pangangatal ng labi ko nang sabihin ko ang pangalan nya. Napakadaming emosyon ang nararamdaman ko ngayon pero hindi ko alam kung matutuwa pa ba ako dahil huli na ang lahat. Pero siguro dapat na maging masaya na rin ako dahil sa wakas ay makakasama ko na sya. He is all I want for my life. And if he's not with me, I better die early that to live alone in this misery without him.

"Yes it's me Calli! So please hold on! Everything will be fine. I'm back so you don't have to worry my Calli! Please!" He said but again, I can't understand what he is saying. Alam ko lang naririnig ko ang bosed nya dahil kahit kaylanman ay hinding hindi ko makakalimutan ang boses nya.

"I'm h-happy that you f-finaly c-come back for me K-Kaizer. Please t-take me with you and n-never leave m-me again." I said and holf my tummy tight for one last time before everything went black.

Kaizer Colton

"No! Please Calli! Wake up! Don't do this to me please! I come back for you!" I shouted at the top of my lungs when she close her eyes at me habang niyuyugyog ko sya sa magkabilang balikat nya. Umaasa na baka magmumulat sya ng mata sa ginagawa kong 'yon.

"K-Kaizer? B-Buhay ka?" Napatingin ako sa bumanggit ng pangalan ko at nakita ko si Bonham na hindi makapaniwala na nakikita ako ngayon.

"Please Bonham take Calli away from here. I will make someone pay for this." Seryosong sabi ko sa kanya saka ko ipinasa sa kanya si Calli. Hindi sya pwedeng wala sa akin. Hindi ko kakayanin!

"Where are you going?!"

"I will kill everyone who hurt her na dapat ay matagal ko nang ginawa!"

"Kaizer don't do this! Ipapahamak mo ang sarili mo. Kami na ang bahala sa kanila. You should be the one to take Calli away from here."

"Kaizer? Is this real?"

"Asher mamaya ka na magtanong dyan! Take Calli and Kaizer. Calli was shot you need to hurry! Masama ang tama nya." Sigaw ni Bonham sa amin saka nya hinubad ang jacket na suot nya at inilagay 'yon sa sugat ni Calli para mapigilan ang pag-dudugo noon.

"K-Kaizer move!"

"Kaizer let's go. Bonham was right, namumutla na si Calli we need to get her out of here. Your child will also be in danger. Let's go!" Sigaw ni Asher sa akin na nakapagpagising sa akin at binuhat na si Calli.

"Make sure that everyone that involves here will be punish Bonham because if not? Ako mismo ang magpapataw ng parusa na nararapat para sa kanila." Seryosong sabi ko sa kanya at hindi ko na hinintay pa ang sagot nya at nagmamadali na kami ni Asher na bumalik sa kotse ko habang pinamamaril nya at ng mga tao ni Dad lahat nang humaharang sa amin.

"Ako na ang mag-ddrive." Asher said kaya sumakay na lang kami sa kotse ko at mabilis na pinaandar 'yon ni Asher. I look at Calli at hindi ako mapanatag sa kanya. She can't leave me like this with our child. Hindi 'yon pwede. Hindi nya pwedeng gawin sa akin 'to!

"I'm s-sorry Calli kung nahuli ako. P-Patawarin mo ako." 'Yon na lang ang sabi ko dahil tuluyan nang lumaglag ang mga luha sa mata ko. Hindi ko kakayanin kung sya ang mawawala sa akin. Hindi ko kakayanin. God knows how much I love her. Sya ang dahilan kung bakit lumaban ako. Sya ang dahilan kung bakit bumalik ako kaya hindi pwedeng matapos ang lahat sa ganito.

"Please Calli, don't ever leave me." I whispered to her ears before I pull her to a tight hug and utter so many prayer.

xyvil_keys