Invisible String [BxB]

Chapter 12

Inalalayan ko siya hanggang sa makalabas kami ng bar papunta sa parking.

Ang bigat nito! Tsk.

Hindi naman niya kaya maglakad mag-isa. Kapag binitawan ko siya ay siguradong babagsak siya sa lupa.

Agad ko rin namang nakita yung kotse niya. Kaya doon kami tumungo.

Bubuksan ko na sana yung pinto kaso naka-lock.

"Hays. Nasaan susi mo?" tanong ko sa kanya.

"It's inside my pocket." sagot niya habang nakapikit.

Kinapa ko yung bulsa niya at tama nga siya, nandoon nga. Ipinasok ko yung kamay ko sa bulsa niya kaso hindi ko makuha dahil fitted yung pants niya at malalim pa yung bulsa.

In the middle of me trying to get his keys, he chuckled out of nowhere.

Napatingin ako sa kanya.

Lumapit pa siya sa'kin bago magsalita. "Be careful." bulong niya.

"Ano?" tanong ko. Ano bang pinagsasabi nito?

"You might touch something that you shouldn't. Baka magising." dagdag niya.

Napalaki yung mata ko noong na-realize ko kung ano yung ibig sabihin niya.

Pakshet!

Hinampas ko siya sa balikat. "Baliw ka! Iwan kaya kita rito?" sabi ko.

Kahit na masama na yung tingin ko sa kanya, tinatawanan niya lang ako.

I stared at him and it feels like every second that passes literally slows as I am watching him.

Those small laughs of him. I don't know, it's music to my hears. It's weird but I'm addicted.

Nakuha ko na yung susi niya kaya pinindot ko na 'yon para ma-unlock yung doors.

"Just kidding. I know you won't." sagot niya saka yinakap ulit ako mula sa likod.

Nagulat ako sa ginawa niya.

"Kian!" tawag ko pa kasi ang higpit ng yakap niya.

I can feel his body heat pressing against my back.

My heart beats so fast. Parang sasabog  yung dibdib ko.

Pinatong niya yung baba niya sa balikat ko saka nagsalita. "You won't right?" bulong niya.

"Y-Yes I won't!" sagot ko na lang para bumitaw na siya.

Pagkabitaw niya ay agad ko siyang pinaupo sa driver's seat. Pumasok na rin ako sa loob.

Hindi na siya sumagot. Alam kong tulog na siya.

Napahawak ako sa dibdib ko. My heart won't calm and it won't go back to normal.

What is happening?

He is just drunk right?

Tumingin ako sa kanya and he's peacefully sleeping. Yung sinag ng buwan ang nagbigay liwanag para makita ko yung mukha niya.

Lahat nang nangyari sa'min at lahat nang naramdaman ko ay bumalik na parang may pinapahiwatig.

Anong nangyayari?

Why does his presence makes me so happy? Why is it that every time that he talks, I will listen to it carefully as if my life depends on it? Why does his laugh and small smiles is addicting? Why does every time that he touches me I feel some sort electricity coming from him?

"Maybe, Mom was right." biglang sabi ko sa sarili ko while feeling my heart inside beating so fast.

Am I really falling in love with you Kian?

I reached to his face and touched it. I looked at him directly.

"I don't know what's happening." sabi ko na akala mo may kausap ako. "I'm so confused right now." dagdag ko.

"But if I'm really starting to like you." hinto ko. Naramdaman ko yung tibok ng puso ko. "Or love you." tuloy ko.

His head moved slightly to my direction, facing me.

"I won't stop myself." sabi ko.

Kinuha ko yung panyo sa bulsa ko saka ko pinunasahan yung mukha ni Kian.

"I hate to admit it," sabi ko. "But I don't think I can have another day without you."

Noong matapos akong punasan siya, umayos ako nang upo and I took a few deep breaths. "Well, facing the reality is good right?" sabi ko sa sarili ko.

"Jaycee." nagulat ako noong nagsalita si Kian kaya napatingin ako sa kanya.

Did.......he heard what I said?

Nakapikit pa rin siya. "Don't ignore me like that again, okay?" sabi niya.

Hindi ako sumagot. Hindi rin ako makapagsalita.

"I would lose my mind." sabi niya.

I looked away. Mas lalong lumakas yung kabog sa dibdib ko. Feeling ko anytime my heart is going to explode.

Why is he saying things like that?

He is just drunk. That's it. He's not thinking straight.

Lumabas ako ng kotse saka sumandal doon.

Huminga ako nang malalim. "Fuck you Kian. Stop making me fall for you more. Hulog na hulog na ko." sabi ko.

I don't know what I'm doing. I am not sure kung anong mangyayari sa'kin. Hindi ko alam kung saan ako makakarating. Sobrang gulo ng isip ko.

Sinusundan ko lang kung anong gusto ng puso ko. Ayon lang.

Ang alam ko kasi, hindi niya ako bibiguin.