"အခ်စ္..."

ကားတံခါးအားဖြင့္ကာသူ႔အားအၿပံဳးေလးျဖင့္ဆီးႀကိဴေနသည့္ေမာင့္လက္ေတြေပၚသို႔သူ႔ရဲ႕လက္ေတြအားထပ္တင္လိုက္ေလသည္။

~ဒီလက္ေတြကိုဘယ္ေတာ့မွမျဖဳတ္ေတာ့ဘူး ေမာင္.......တစ္ဘဝလံုးေမာင့္ကိုတြယ္ကပ္ေနမွာ...။

"ေမာင္ ၿခံထဲမွာ အသီးအ႐ြက္ပင္ေတြစိုက္ၾကမယ္ေနာ္."

"အင္း  ."

သူက ၿခံတံခါးအား တြန္းဖြင့္လိုက္ရင္း အေျဖေပးလိုက္ေလသည္။လူသြားလမ္းကေလးတစ္ေလ်ွာက္ကို သူ႔လက္ေမာင္းအားမွီကာလိုက္လာသည့္အလင္းမ်က္မွာေလးကၾကည္လင္လို႔ေနေလသည္။အျဖဴေရာင္လံုးခ်င္းတိုက္ကေလးဆီသို႔လက္ခ်င္းယွက္ကာေလ်ွာက္လာလိုက္ရင္း...

"ေမာင္ေရ ဒီေရွ႕နားေလးမွာေတာ့ ပန္းပင္ေလးေတြစိုက္ၾကမယ္ေနာ္..."

"သေဘာ"

အလင္းနဖူးေလးအားလက္ျဖင့္ေတာက္လိုက္ရင္းသူကၿပံဳးကာေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ေလသည္။အလင္းရဲ႕ဆႏၵေတြဟာ သူ႔အတြက္အမိန္႔တစ္ခုပဲမဟုတ္လား။အလင္းက အလုပ္သမားေတြထားတာမႀကိဳက္သည္မို႔ ၿခံေစာင့္ပင္မထားေပ။သူလိုခ်င္တာကေတာ့ သူတို႔နွစ္ဦး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း နဲ႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ြင္အသက္ေတြႀကီးသြားခ်င္ရံုသာျဖစ္သည္။

သူ႔အတြက္ေတာ့နံပတ္၁သည္အလင္းျဖစ္၍နံပတ္၂လည္းအလင္း...အဆံုးမရွိေသာအရာမ်ားအားလံုးပင္ျဖစ္ေစကာမူ အလင္းသာသူ႔အတြက္ဘဝ..အလင္းသာ.သူ႔အတြက္အရာရာျဖစ္သည္။

သူ႔အေဖကေျပာတယ္ေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့မိသားစုဘဝဆိုတာ သားသမီးေတြပါမွျပည့္စံုတာတဲ့..သူ႔အတြက္ေတာ့အလင္းသာမပါရင္ ေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့မိသားစုဆိုတာကိုပင္မလိုခ်င္ေပ။

အိမ္တံခါးေလးအား ေသာ့ဖြင့္လိုက္ေလၿပီး အထဲသို႔ဝင္လာလိုက္ေလသည္။လံုးခ်င္းအိမ္ကေလးကသူတို႔နွစ္ေယာက္အတြက္ခိုလွံုရာေလးျဖစ္လာေတာ့မည္။

အိမ္ရဲ႕ဆိုဖာကအစမီးဖိုခန္းပစၥည္းကအဆံုးေမာင္ကိုယ္တိုင္ဝယ္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ျပင္ဆင္ခဲ့တာတဲ့ေလ။ရင္ထဲတစ္သိမ့္သိမ့္ၾကည္ႏူးလာမိေလသည္။သူကအိမ္ကေလးအားပတ္ၾကည့္ကာသေဘာအက်ႀကီးက်ေနေလေတာ့သည္။

ေမာင္လူဆိုးေလး(Complete)Where stories live. Discover now