Doen, durven of de waarheid

Meer dan vrienden

Het is vandaag vrijdag wat betekend dat ik vanavond uitga met de rest van de groep, of naja wat ervan is over gebleven. Maar eerst nog een hele schooldag overleven. Ik loop het schoolplein op en zie al gauw Vincent zitten met daarachter natuurlijk kyra... 'Heyy' zeg ik enthousiast en neem plaats naast Vincent. 'Zo jij bent opgewekt!' Zegt Vincent en bekijkt mij van top tot teen. 'Ja ik weet niet gewoon zin in vanavond denk ik' zeg ik en hou mijn schouders op. 'Nou je bent er net op tijd bij want Kyra verteld net over haar date, die wij misschien vanavond gaan ontmoeten' zegt Vincent en kijkt weer maar Kyra. Ik zie dat ze aan het blozen is maar slaat al gauw haar ogen dicht. 'Jij weet het ook altijd mooier te maken dan dat het is' zucht ze lachend.

Kyra verteld over haar date, maar mijn gedachte dwalen af. 'Dus ja nu wilt hij vanavond met ons mee en kan hij ons mooi naar binnen helpen' verteld ze vol enthousiasme en ik spring weer op uit mijn gedachten. Ik schrik op wanneer ik twee handen op mijn schouders voel. Is dit Levi? In mijn hoofd gaat van alles om totdat Alex zijn gezicht voor mij houd. 'Dag babe' zegt hij lachend en ik moet ook lachen. 'Je bezorgde mij echt een hartaanval' klaag ik en sta op zodat Alex kan gaan zitten. Het bankje is best klein, zo een picknick bankje dus Alex trekt mij op zijn schoot. Ik leg mijn hoofd in zijn nek en kan zo wel uren blijven liggen. 'Jullie lijken wel net een stel zo' grapt merel wanneer zij komt aangelopen. 'Nou was het maar zo' hoor ik iemand fluisteren. 'Hmm?' Vraag ik aan Alex maar hij houd zijn mond.

Vind Alex mij nou leuk? Of verbeelde ik het mij? Ik schud al gauw deze gedachte van mij af wanneer het over vanavond gaat. 'Wat is handig? Zullen we met een auto gaan?' Stelt Vincent voor en iedereen knikt. Vincent en Alex zijn de enige uit onze groep die al 18 en 19 zijn in 5 vwo doordat zij meerdere malen zijn blijven zitten. Merel en ik zijn 17, bijna 18 en Kyra wordt pas over een paar weken 17. Liv en Levi zijn ook beide 17 alleen is Levi over twee weken jarig. 'Ik ga wel rijden' stelt Vincent voor en iedereen knikt.

Het is inmiddels biologie en het valt mij op dat ik Levi en Liv de hele dag nog niet heb zien rondlopen. Normaal kom ik ze regelmatig tegen in de gangen en staart Liv mij aan. Alex en ik lopen de klas in als een van de laatste en allebei de stoelen naast ons zijn leeg. 'Zullen wij maar naast elkaar gaan zitten dan? Ik niet niet dat ze vandaag nog gaan komen' stelt hij voor en ik knik. De absentie lijst wordt doorgenomen en het valt mij op dat ze beide niet genoemd worden. 'Hebben ze een andere klas genomen?' Fluister ik naar Alex. 'Lijkt mij niet toch vind dat wel heel ver gaan' antwoord hij en pakt zijn telefoon onder de tafel. Ik zie vanuit mijn ooghoek dat hij een bericht naar Levi stuurt met 'bro waar hang je uit mis je in de les' snel kijk ik weg wanneer ik zie dat Alex mij aankijkt.

'Hij wordt ook niet afgeleverd dus hij heeft zijn telefoon uitstaan' zegt hij en wijst naar een grijs vinken bij het bericht. 'Raar' zeg ik en volg de les weer. We moeten een proefje samen doen, maar Alex en ik zijn druk aan het praten in plaats van iets uitvoeren. 'Ga je netjes vanavond?' Vraag ik hem en hij knikt 'het is best een nette club dus ik trek wel een blouse aan ja' ik zucht normaal hielp Liv mij altijd met dit soort gelegenheden. Ik weet echt niet wat ik aan moet trekken. 'Weet je niet wat je aan moet doen?' Vraagt hij en ik knik ' normaal hielp Liv mij altijd in mijn kledingkeuze, nu moet ik het alleen doen' Alex begint te lachen 'trek die goude satijnen jurk aan die je aanhad met je verjaardag' stelt hij voor. Ik kijk hem met gefronsten wenkbrauwen aan 'hoezo die? Is dat niet too much?' Alex lacht weer en pakt mijn hand beet. Een tinteling gaat door mijn lichaam, waarom heb ik dit opeens?

'Nien alles staat jij goed, maar die jurk hoe je lichaam erin uitkomt, daar draait elke jongen zijn hoofd voor om' de toon waarop hij dat zegt geeft mij kippenvel. 'Oh oké dan trek ik die aan denk ik' zeg ik haperend en zodra de bel gaat sta ik op. 'Ik ga snel naar huis dan zie je vanavond' zeg ik en loop met snelle passen weg.

Op de fiets ben ik alleen maar aan het mokken 'waar voel ik mij opeens aangetrokken tot hem' zeg ik tegen mezelf en schud mijn hoofd. Alex is al jaren mijn beste vriend. Ik kan hem niet opeens leuk gaan vinden. Het liefste zou ik Liv bellen, maar zij heeft mij verraden.

Zodra ik thuis ben weet ik niet hoe snel ik naar boven moet gaan om mij om te kleden. Ik heb nog 4 uur, maar deze tijd heb ik hard nodig als ik dit in mijn eentje moet doen. Ik trek mijn kast open en zoek de jurk. Zodra ik hem zie snap ik wat Alex bedoeld, hij is ook erg mooi. Ik kleed mij uit en trek de jurk aan. Ohh hij is wel iets korter geworden in een jaar tijd. Ik kijk voor de spiegel daar waar de jurk eerst tot aan de helft van mijn bovenbeen kwam komt hij nu net aan over mijn kont. Dikker kan ik niet geworden zijn ik ben juist afgevallen zei mijn moeder laatst. Ik bekijk mezelf goed. Ik herken mezelf nu al niet meer, het liefste zou ik dit inruilen voor een jeans, maar ik weet dat ik dan raar wordt aangekeken. Ik zucht en pak mijn pumps uit de kast. Deze heb ik ook maar twee keer gedragen, niet echt mijn ding. Ik trek ze aan en probeer naar de spiegel te lopen. Ik hoop dat er stoelen staan waar ik op kan zitten zodat ik niet de hele avond als Bambi hoef rond te lopen.

Zodra ik voor mijn make up spiegel zie probeer ik het een en ander uit wat ik Liv weleens heb zien doen. Tot mijn verbazing ziet het er best goed uit. Ik heb goude glitter oogschaduw op mijn ogen en een eyeliner getrokken. Zodra ik in de spiegel kijk herken ik mijzelf niet meer. Ik zie er eigenlijk best mooi uit, veel ouder voor mijn leeftijd zelfs. Ik rond mijn gezicht wat af met highlighter en blush en doe een rode lippenstift op. Ik heb nog twee uur over en besluit mijn haar te gaan krullen.

Precies om 8 uur gaat de bel en ik ren naar beneden. Onbewust ervan dat ik hakken aan had val ik bijna maar de trapleuning is mijn redding. 'Ik ben weg!' Roep ik naar mijn ouders en hoor wat gebabbel terug. Zodra ik de deur open staat Alex daar in een witte blouse waar zijn spieren goed doorheen komen. Zijn ogen staan wijd open en zijn mond hangt nog net niet tot boven zijn kin. Het blijft mij te lang stil 'mmmoet ik mij omkleden of?' Vraag ik onzeker. Hij lijkt weer tot aarde te komen en pakt mijn arm beet. 'Nee nee zeker niet je ziet er geweldig uit, haast perfect' zegt hij en likt over zijn lippen. Ik schud mijn hoofd van zijn reactie en loop met hem mee naar de auto. Ik ga achterin zitten met Alex want merel zit voorin naast Vincent. 'Kyra komt daar naartoe' zegt merel en ik schrik op uit mijn gedachte. Alex is een stukje dichterbij mij gaan zitten en ik leg mijn hoofd weer op zijn schouder. Zijn hand rijkt voor de mijne en onze vingers verstrengelen.'Dit zou nog wel eens een interessante avond kunnen worden' lacht merel en seint naar ons. Ik zie dat Vincent via de bijrijders spiegel naar ons kijkt met een brede glimlach 'But friends don't know the way you taste lalala' zingt hij en merel barst in het lachen uit inclusief ik en Alex. 'Zit je nou Shawn mendes te quoten?' Vraag ik hoofdschuddend en laat Alex zijn hand los.

De hele rit is het onrustig in de auto en merel en ik zijn druk aan het praten. Ik zie dat Alex toenadering naar mij zoekt, maar ik sla het af. Ik voel me ongemakkelijk waar de rest bij is en ik wil geen verkeerde signalen geven het is ook pas twee weken geleden sinds dat gedoe met Levi en Liv ik wil me niet nu al binden en ik hoop dat hij dat begrijpt.