part11

23.6K 1K 80
                                    

Zawgyi

*ေၾကာက္တယ္...ဟင့္..ေၾကာက္တယ္...ဦးက...ေၾကာက်ဖို႔အရမ္းေကာင္းတယ္..ဟင့္*

မနက္ခင္းေလးမွာ႐ွိန္းတစ္ေယာက္မေန႔ကစိတ္တိုတိုနဲ႔႐ိုက္လိုက္တဲ့ေနာင့္အားသတိရကာႏွင္းနဲ႔မနက္စာလဲမစားျဖသ္ေပေျမေအာက္ခန္းသာသြားလိုက္သည္

တံခါးဖြင့္လိုက္တာနဲ႔

ဒူးေလးကိုလက္ႏွင့္ပိုက္ၿပီးေၾကာက္တယ္ေၾကာက္တယ္ႏွင့္ေအာ္ေနေသာေနာင့္အားစိတ္မေကာင္းေပမယ့္.လက္စားေခ်ဖို႔က႐ွိေသးတယ္မလား

"ေနာင္လင္းသန္႔..ထေတာ့...ေရခ်ိဳးခ်ီ"

"ဟင့္..ေၾကာက္တယ္..မလာပါနဲ႔ေနာင့္ဆီကိုဟင့္..ဟင့္...ဦးလား..ဒါမွမဟုတ္ႏိုပ္စက္တဲ့ဦးလား"

"ဘာမွျပန္မေမးေနနဲ႔မင္းကငါထားရာေနေစရာသြားရမွာပဲ...ေရခ်ိဳး.ညစ္ပတ္ေနတာပဲ"

သံႀကိဳးအ႐ွည္ကေရခ်ိဳးခန္းထိပါသြားလို႔ရၿပီးတာမို႔လို႔အဆင္ေျပတယ္

"ဟုတ္..ဟင့္...ဟုတ္ကဲ့ေနာင္သိပါၿပီ"

ဦးလဲလွည့္ထြက္သြားလိုက္သည္

ေကာင္ေလးရဲတစ္ကိုယ္လံုးမွာျကိုးအညိဳမဲဆြဲေနေလတယ္သို႔ေပမယ့္႐ိွန္းမသနားႏိုင္

႐ွိန္းအေပၚတတ္ေတာ့ႏွင္းႏွင့္ေတြ႔ေလသည္ မဂ္လာေဆာင္ဖို႔ဒီေန႔စၾကၿပီေလအိမ္မွာပဲပါတီလုပ္ၿပီမဂ္လာေဆာင္မွာျဖစ္တယ္။႔ေ႐ွ႕ေနအိမ္ေရာက္လာခဲ့သည္႐ွိန္းႏွင့္ႏွင္းလက္မွတ္ထိုးၾကၿပီးေနာက္ႏွင္းက႐ွိန္းရဲ႕ပါးအားနမ္းလိုက္ကာခ်စ္ေၾကာင္းေျပာလိုက္သည္

ထို႔ေနာက္႐ွိန္းကမေန႔ကတည္းကဖိတ္စာေဝၿပီးသားျဖစ္တာမို႔မိုးစက္တို႔ေရာေနာင့္မိဘေတြပါဆီ့ပါဖိတ္စာေရာက္သြားေလရယ့္
ဦးသန္႔ဇင္ေဒါပြေနမွာေတာ့အမွန္ပင္

မိုးစက္တို႔အဖြဲလဲထိုဖိတ္စာဖတ္ၿပီးကတည္းကမိုးစက္အရမ္းစိတ္တိုသြားခဲ့သည္..

*ေနာင္ရယ္..မင္းျဖစ္မွျဖစ္ရေလကြာ..မပူပါနဲ႔မင္းမွာကိုယ္တစ္လံုး႐ွိတယ္..မင္းကိုယ့္ကိုမခ်စ္ရင္ေတာင္ကိုယ္ကမင္းရဲ႕သူငယ္ခ်င္းလိုေကာညီလိုပါဆက္ဆံေပးမယ္ကူညီေပးမယ္...ေနာင္ရယ္..မင္းအတြက္ေတာ့အရမ္းဝမ္းနည္းစရာေကာင္းလြန္းတယ္....ေခြးသားဦး႐ွိန္း..ခဗ်ားမလို႔ကြာ*

ဦးသာလျှင်(ဦးသာလွ်င္)completeWhere stories live. Discover now